Το δίλημμα Marvel ή DC είναι ένα δίλημμα που βασανίζει πολύ κόσμο και σε διαφορετικούς τομείς. Comics, σειρές, ταινίες, animation, χαρακτήρες, υπερδυνάμεις είναι λίγα από αυτά που διχάζουν τους geeks και μη για να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα. Κάθε άνθρωπος απαντάει διαφορετικά, υπάρχει όμως ένας χώρος που αντικειμενικά η DC υπερισχύει και αυτός είναι ο χώρος των animated ταινιών. Την ώρα που η Marvel το ψιλοπαλεύει, αλλά δίνει έμφαση στις animated σειρές της, η DC κυκλοφορεί συνεχώς νέες ταινίες, άλλες πιστές μεταφορές των κόμικ της, άλλες όχι. Κάποιες εξ αυτών είναι ποιοτικότατες όπως τα The Dark Knight Returns (από το οποίο έχει δανειστεί πολλά στοιχεία το Batman v Superman), Under the Red Hood, The Flashpoint Paradox, Year One, τα οποία προτείνω σε όλους τους φανς του υπερηρωϊκού σύμπαντος της DC να δούνε. Εν έτει 2016, λοιπόν ήταν η ώρα να έρθει στη μεγάλη οθόνη το Killing Joke.
Πρόκειται για ένα από τα ιστορικότερα graphic novels όλων των εποχών, ένα πραγματικό αριστούργημα, μία από τις πιο βαθιές εξερευνήσεις της σχέσης του Batman και του Joker, ένα έργο που επηρεάσε πολλούς δημιουργούς και καλλιτέχνες. Οι φανς ανυπομονούσαν πολύ για αυτήν την ταινία, το hype ήταν μεγάλο, κάτι που είχε προκληθεί από το R-rating της ταινίας, το πολύ καλό cast και φυσικά το γεγονός ότι μιλάμε για μία από τις καλύτερες ιστορίες που έχουμε διαβάσει στις σελίδες ενός κόμικ.
Το αποτέλεσμα μπορώ να πω ότι το βρήκα αρκετά καλό. Ας ξεκινήσουμε από τα αρνητικά της ταινίας για τα οποία έχουν ήδη γραφτεί αρκετά. Λόγω του μικρού μεγέθους του novel (περίπου 70 σελίδες), οι συντελεστές της ταινίας αποφάσισαν να προσθέσουν κάμποσο υλικό για να βγει ο χρόνος για την ταινία, αφού αν βασίζοταν μόνο στο πρωτότυπο περιεχόμενο, η ταινία θα έβγαινε στα 43-45 λεπτά. Έτσι προστέθηκαν 30 λεπτά που εξιστορούν την ιστορία της Barbara Gordon ως Batgirl και τη σχέση της με τον Batman. Παρά την προσπάθεια να προσδώσουν συναισθηματισμό για αυτό που συμβαίνει πιο μετά με τη Barbara, το 30λεπτο αυτό προκάλει μόνο προβλήματα στην ταινία. Είναι βαρετό, ο κακός που αντιμετωπίζουν είναι αδιάφορος, ενώ η σχέση Batman-Batgirl δε δημιουργεί κάποια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Γενικότερα νόμιζα ότι βλέπω λάθος ταινία, ήθελα να πατήσω fast forward για να φτάσω στη σκηνή της ανάκρισης, με την οποία ξεκίναγε το Killing Joke. Ειλικρινά για όποιον δεν έχει δει την ταινία, το προτείνω, μη δεις τα πρώτα 30 λεπτά, δε βοηθάνε πουθενά στη διάρθρωση της πλοκής, ούτε έχουν σχέση με τη συνέχεια της ιστορίας. Η σύνδεση που προσπαθούν να κάνουν με τη συνέχεια είναι απλά μέτρια, άσε που έχουμε 3-4 τελείως μέτριους χαρακτήρες να νοιαστούμε.
Δεύτερο πρόβλημα ότι το R rating είναι απλά για μόστρα. Υπάρχουν ταινίες που αρμέγουν τις δυνατότητες που τους δίνει το συγκεκριμένο rating όπως το Deadpool, υπάρχουν ταινίες που απορείς γιατί το πήρανε όπως το Killing Joke. Η επιλογή της Warner δημιούργησε αρκετό hype γύρω από την ταινία και το τι θα δούμε. Το αίμα είναι περιορισμένο, η σκηνή σεξ κόβεται στα 3 δευτερόλεπτα, ενδείξεις γυμνού και κακής γλώσσας δεν υπάρχουν, οπότε όλος ο χαμός και οι συζητήσεις περί αυτού είναι άδικος κόπος.
Πάμε όμως και στα θετικά. Από τη στιγμή που η ταινία μπήκε επιτέλους στο θέμα, τα πράγματα πήραν το δρόμο τους. Είδαμε μία 100% πιστή μεταφορά του graphic novel που αγαπούμε. Το animation ήταν εξαιρετικό και οι σκηνές δράσης πολύ καλά σκηνοθετημένες. Η σκηνή που προσθέσανε με το τραγούδι του Joker ήταν πάρα πολύ καλή, ενώ στα συν συγκαταλέγεται το τέλος της ταινίας που είναι σωστότατα σκηνοθετημένο σύμφωνα με το τέλος του κόμικ. Γενικότερα η μεταφορά της ιστορίας είναι αψεγάδιαστη, οι ανατριχιαστικές στιγμές του κόμικ, όπως η μεταμόρφωση του Joker, η είσοδος στο σπίτι των Gordon, τα flashbacks που αποκαλύπτουν την ταυτότητα του Joker, παραμένουν ανατριχιαστικές και στην ταινία, οι ατάκες του κόμικ, μεταφέρονται εξίσου υπέροχα.
Ειδική μνεία στο δίδυμο Kevin Conroy και Mark Hamill που πρωταγωνίστησαν ξανά σαν Batman και Joker αντίστοιχα. Αυτοί οι 2 τύποι είναι πλέον οι φωνές των Batman και Joker ανεξάρτητα ποιοι τους υποδύονται στον κινηματογράφο. Στην animated σειρά ήταν εξαιρετικοί, στα video games της σειράς Batman: Arkham ακόμα καλύτεροι, στις ταινίες που έχουν παίξει μαζί επίσης και σε μία απαιτητική ιστορία που εμβαθύνει στην απίστευτη σχέση των 2 χαρακτήρων, οι Conroy και Hamill απέδειξαν για μία ακόμα φορά την εξαιρετική χημεία που έχουν, όντας ανεπανάληπτοι. Το voice acting τους απογείωσε ακόμα περισσότερο το Killing Joke, κάθε ατάκα τους ήταν ακριβώς όπως τη φανταζόμασταν όταν διαβάζαμε το κόμικ. Το voice acting είναι πολύ καλό και από τα υπόλοιπα μέρη του cast με τους Ray Wise και Tara Strong ως Comissioner Gordon και Barbara Gordon αντίστοιχα, να είναι ικανοποιητικότατοι.
Τέλος, δεν έγιναν εκπτώσεις ως προς το πιο φιλοσοφημένο κομμάτι του κόμικ, δηλαδή το πως ο Joker εξηγεί τι σημαίνει τρέλα και τι προσπαθεί να κάνει στον Gordon σκεφτόμενος το προβληματικό παρελθόν του, τη σχέση του Batman με τον Joker και σε τι σημείο θα φτάσουν οι 2 τους, μέχρι κάποιος να σκοτωθεί και τέλος το πως τίποτα δεν αλλάζει, πως όσο και να προσπαθήσει ο Batman να δώσει ένα τέλος στην προβληματική του σχέση με την αιώνια νέμεσή του, είναι πολύ αργά πλέον για τον Joker να γυρίσει πίσω από την τρέλα του, κάτι που συνοψίζεται στο αστείο που κλείνει την ταινία και το κόμικ με τον πιο παράξενο, αλλά ταυτόχρονα υπέροχο τρόπο. Τα γνωστά ζητήματα που έχουν ανοίξει συζητήσεις επί συζητήσεων για τη φιλοσοφημένη πλευρά του κόμικ είναι εδώ, εξίσου δυνατά.
Συνοψίζοντας λοιπόν. Το Killing Joke έχει πάρει ήδη κάποιες μέτριες κριτικές, λόγω των προβλημάτων που αναφέραμε πιο πάνω και κάποιες αρκετά καλές λόγω των θετικών στοιχείων του. Γνώμη μου είναι ότι μετά το 30λεπτο απογειώνεται και θα αφήσει πολύ ικανοποιημένους τους φανς του κλασικού πλέον graphic novel.
