Η αλήθεια είναι ότι το σκέφτηκα αρκετά αν θέλω να γράψω άρθρο ξεχωριστά για μία σειρά του MCU. Όχι πως δεν θα το έκανα ποτέ. Απλά μέχρι τώρα σκεφτόμουν ότι δεν θέλω να περιοριστώ σε ένα κομμάτι αυτού του σύμπαντος. Από την άλλη πλευρά, εφόσον μου δόθηκε ένας χώρος και το ελεύθερο να σχολιάζω αυτά που θέλω μέσω άρθρων, γιατί να μην γράψω την άποψή μου για το She-Hulk που έχει κάνει τόσο ντόρο για διάφορους λόγους;
Το She-Hulk πριν καν βγει το πρώτο επεισόδιο, άρχισε να τρώει κράξιμο. Άλλωστε ανήκει σε μια φάση του MCU, που είναι από τις πιο άβολες καθώς και η ίδια η Marvel ψάχνει να βρει τα πατήματά της. Το τέλος του Infinity Saga είχε τεράστιο αντίκτυπο, δικαιολογημένα κιόλας, οπότε είναι δύσκολο να συνεχίσεις με την ίδια φόρα. Βέβαια πρέπει να σε αφήσουν να προσπαθήσεις τουλάχιστον. Κάτι που δεν το βλέπω να γίνεται. Οπότε πάμε να μιλήσουμε λίγο για την τελευταία σειρά που έβγαλε το κόκκινο brand.
Μα τι CGI είναι αυτό;
Ένας από τους κύριους λόγους που δέχτηκε τόσο μίσος η σειρά ήταν το CGI. Επειδή είναι ένα επιχείρημα που το ακούω συχνά τελευταία, ακόμα και σε anime για την χρήση 3D animation, ας σταθούμε λίγο. Προτείνω να κάνουμε ένα πείραμα. Αν πέσει σε μια παρέα σας η συζήτηση για κακό CGI, κάντε την εξής ερώτηση. Τι είναι καλό και τι κακό CGI; Bonus σε αυτό, όποιος πάει να μιλήσει, να απαντήσει χωρίς να δώσει παραδείγματα. Μόνο με επιχειρήματα που θα καταλάβει κι ένας παντελώς άσχετος τι θες να πεις. Στοιχηματίζω ότι 7 στους 10 θα μπερδέψουν την γλώσσα τους. Κι εσύ ρε Στέφανε γιατί αποφεύγεις να μιλήσεις; Ήταν καλό τελικά; Δεν ήταν το καλύτερο που έχεις δει σίγουρα. Υπήρχαν στιγμές που βλεπόταν, αλλά δυστυχώς υπήρχαν και στιγμές που όντως ήταν κακό. Ήθελε παραπάνω χρόνο, μεγαλύτερο budget. Δύο πράγματα που δεν τα είχαν αυτοί που εργάστηκαν στα εφέ. Αλλά πόσο μας νοιάζει άραγε σε τι συνθήκες εργάζονται αυτοί οι άνθρωποι;
Σιγά το σενάριο που είχε το She-Hulk
Θυμάμαι είχα κάποια στιγμή μια συζήτηση με ένα φίλο, που δεν ασχολείται με το MCU, περί τίνος πρόκειται η σειρά. Απάντησα ότι είναι μια σειρά για την χαρακτήρα της Jennifer Walters, η οποία είναι η δικηγόρος ξαδέρφη του Bruce Banner και μετά από ένα ατύχημα αποκτά τις δυνάμεις που έχει κι εκείνος. Μάλιστα, επειδή η Jen είναι γνωστό τρολ, δεν είναι τόσο σειρά δράσης αλλά πιο πολύ κωμωδία με αρκετά στοιχεία σχολιασμού της πραγματικότητας που βιώνει μια γυναίκα σήμερα. Και αυτό ήταν η σειρά. Ναι, υπήρχαν κάποιες σεναριακές ευκολίες όπως στον πιλότο. Ναι, κάποια αστεία ίσως να μην πέτυχαν τον στόχο τους τόσο καλά όσο άλλα. Αλλά η σειρά δεν κορόιδεψε. Έκανε αυτό που είπε ότι θα μας δείξει. Ειδικά με το φινάλε που έχει, επιβεβαιώθηκε η αρχική εντύπωση που πήρα από το κοινό στα πρώτα επεισόδια. Πραγματικά δεν κατάλαβαν πολλοί, τι έβλεπαν.
Δεν κατάλαβαν ότι ο πραγματικός κακός της σειράς ήταν το ίδιο το κοινό της. Ειδικά όταν στο πετάει στην μούρη, μάλλον είναι πιο εύκολο να του επιτεθείς παρά να το αποδεχτείς. Ας πάρουμε ως παράδειγμα την αποθέωση του 8ου επεισοδίου. Ίσως είναι το καλύτερο επεισόδιο της σειράς. Δεν αντιλέγω, το ίδιο βγήκα κι εγώ να πω όταν το είδα. Όμως, ακόμα κι εκεί, αρκετοί ένιωσαν έτσι γιατί είδαν την σειρά να τικάρει τα κουτάκια που είχαν εκείνοι στο μυαλό τους. Είναι ντροπή να δείχνεις σε μια υπερηρωϊκή σειρά καθημερινά προβλήματα. Είναι αίσχος να δείχνεις έναν γάμο. Πρώτη φορά σιχάθηκα σειρά της Marvel. Αυτά είναι μερικά από τα σχόλια που γράφτηκαν για την σειρά.
Το 4ο phase του MCU είναι για τα σκουπίδια
Το ενοποιημένο σύμπαν της Marvel έχει αυτή την στιγμή μπει σε ένα φαύλο κύκλο που έχει δημιουργήσει το ίδιο. Συγκεκριμένα ο Kevin Feige. Συνεχίζει κανονικά να βγάζει ταινίες στο στυλ που μέχρι τώρα κέρδιζε τα πλήθη. Αλλά, πλέον, δεν έχει τους χαρακτήρες που πουλούσαν από μόνοι τους. Πρέπει να φέρει άλλους. Γιατί για X-men, έχουμε καιρό ακόμα. Έχει τον χρόνο; Όχι, γιατί για κάποιον λόγο πρέπει κάθε χρόνο να κυκλοφορούν 3-4 ταινίες. Τρικλοποδιά στον εαυτό τους δηλαδή. Επιπλέον, έχουν φορτώσει το σύμπαν με σειρές που πρέπει να τις έχεις δει κι αυτές για να ξέρεις τι γίνεται στις ταινίες. Και κάπου εδώ έρχεται ένα από τα σοβαρότερα θέματα. Επειδή το φορμάτ του MCU είναι πολύ συγκεκριμένο, δεν υπάρχει το περιθώριο αλλά και το δικαίωμα να πειραματιστείς. Δεν έχεις το δικαίωμα να αποτύχεις. Πρέπει όλα να είναι αριστουργήματα. Λες και ήταν πριν. Αλλά ας μην το πιάσουμε.
Το πιο εκνευριστικό κομμάτι της όλη υπόθεσης για μένα είναι οι φίλοι του MCU. Ή μάλλον για να είμαι δίκαιος, οι τοξικοί του φίλοι. Είναι το MCU στην καλύτερη κατάστασή του; Ασφαλώς και όχι. Υπάρχουν λάθη που έχουν γίνει, βελτιώσεις που θα μπορούσαν να υπάρχουν. Από την άλλη μεριά, για κάποιο περίεργο λόγο, δεν έχεις το δικαίωμα να πεις ότι αυτό που βλέπεις σου αρέσει. Πρέπει να το μισήσεις. Αν περνάς ακόμα καλά, είσαι με τους απέναντι. Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω ακόμα και τώρα, πως ένας χώρος ο οποίος υπάρχει για να δημιουργεί διασκέδαση, τελικά φέρνει τόσο έντονο αρνητικό κλίμα. Πως ταινίες και σειρές σε κάνουν να λες ότι νιώθεις ντροπή με αυτό που είδες. Ντροπή να νιώσεις αν δεν είσαι καλός άνθρωπος και δημιουργείς πρόβλημα στον συνάνθρωπο σου. Όχι γιατί μια σειρά δεν ήταν στα γούστα σου.
Ήταν τελικά τόσο κακό το She-Hulk;
Όχι θα πω. Όπως δεν ήταν κακό ούτε το Ms. Marvel. Ενδεχομένως είχαν τα θέματα τους που με λίγο παραπάνω χρόνο στο γράψιμο να διορθώνονταν. Επίσης, σημαντικό ότι χρειάζονταν παραπάνω χρονική διάρκεια προβολής για να αναπνεύσουν και να αναπτυχθούν. Αν και το She-Hulk, είχε τουλάχιστον 9 επεισόδια. Αλλά για μια φορά, ας κρατήσουμε τα θετικά. Ότι για παράδειγμα η Tatiana Maslany ήταν καταπληκτική ως Jen Walters. Ακόμη, ότι είδαμε μια αρκετά κομιξικά ακριβής εκδοχή της She-Hulk στο σήμερα. Είδαμε επιτέλους μια νέα πρόταση. Επίσης, πήραμε λίγο γερό μάτι και από τον MCU Daredevil του Charlie Cox. Πάντα υπάρχουν θετικά να σταθείς. Αρκεί να θες να τα δεις. Δύσκολο ε;
ΥΓ. Για όσους ψάχνουν αφορμή να κράξουν την “ντισνεοποίηση” του Daredevil (γελάμε) και αποθεώνει την σειρά του Netflix (δικαίως ή αδίκως είναι για άλλη στιγμή), ας μας θυμίσει που βρισκόταν όταν έβγαιναν σειρές όπως το Agents of Shield, το Agent Carter, το Cloak & Dagger, το Runaways. Σειρές που είναι κανονικά μέρος του MCU αλλά ο Feige ξύπνησε ένα πρωί και είπε να αγνοήσει την ύπαρξή τους. Ή πόσο γκρίνιαξαν για την ακύρωση καλών σειρών όπως το MODOK και το Hit-Monkey. Αααα σόρρυ ξέχασα. Εμάς μας νοιάζει η ποιότητα και είμαστε φανς μόνο εντός MCU. Λέμε τώρα. Γενικά ποιος νοιάζεται; Και θα έρθει κάποιος εύλογα να ρωτήσει: Αυτό μας αφαιρεί το δικαίωμα να έχουμε άποψη για το She-Hulk; Όχι. Άλλωστε, όπως και κάτι άλλο, όλοι έχουμε από μία άποψη. Το κράξιμο και η τοξικότητα είναι το θέμα αδέρφια. Την τοξικότητα που μερικά άτομα θα την πουν μέχρι και χιούμορ…
