Το 2024 ήρθε στις ζωές μας και αφού αξιολογήσαμε και μιλήσαμε για άλμπουμ του 2023 στο Six Songs, ήρθε η ώρα να πούμε για τις προσδοκίες μας. Επειδή αγαπώ πολύ το post-rock και το post-metal, προσπαθώ να ακούω όσο περισσότερα συγκροτήματα γίνεται, αλλά υπάρχει ένα κακό.
Όντας μια όχι και τόσο εμπορική μουσική, οι περισσότερες μπάντες κάνουν κάμποσα χρόνια να βγάλουν νέο δίσκο. Έτσι συγκέντρωσα τέσσερα ξένα συγκροτήματα και ένα ελληνικό που έχουν αρκετά χρόνια αποχής από τη δισκογραφία και που ανυπομονώ να δημοσιεύσουν καινούρια μουσική, παρατήρησα τις δημοσιεύσεις τους στα social και σχημάτισα γνώμη για το αν θα δούμε κάτι νέο εντός αυτής της χρονιάς. Πάμε λοιπόν να δούμε ποια είναι αυτά!
Pelican
Δεν έχω μιλήσει πολύ στο anthem.gr για την αγάπη μου για τους Pelican. Κάποια στιγμή θέλω πολύ να γράψω ένα πιο εκτενές κείμενο για τη μουσική τους. Το Australasia ήταν ένας δίσκος που είχα καιρό στις λίστες μου και τελικά το άκουσα κάπου στην πρώτη καραντίνα. Τα τραγούδια τους μου κράτησαν συντροφιά όλη την περίοδο 2020-2021 και δεν υπάρχει μήνας που δεν είναι στα τοπ μου στο Spotify.
Είναι εμφανές ότι οι Pelican είναι ένα συγκρότημα που αποτελείται από ανθρώπους που δουλεύουν σε καθημερινές δουλειές και απλά μαζεύονται και παίζουν τη μουσική τους και κάνουν μερικές ζωντανές εμφανίσεις. Ειδικότερα μετά το What We All Come to Need έχουν αραιώσει τις κυκλοφορίες τους και μετά το τελευταίο τους άλμπουμ Nightime Stories δεν εμφανίζονταν τόσο συχνά, ούτε έκαναν πάρα πολλά τουρ.
Το 2022 τους βρήκε ξανά ενεργούς με τον Dallas Thomas να αποχωρεί μετά από αρκετά χρόνια έχοντας συμβάλλει σε δύο φοβερούς δίσκους. Στη θέση του επέστρεψε ο άνθρωπος που ο Thomas αντικατέστησε, το ιδρυτικό μέλος της μπάντας Laurent Schroeder-Lebec. Έκτοτε και σε συνεντεύξεις και σε εμφανίσεις οι Pelican φαίνονται να είναι πολύ ορεξάτοι. Επανακυκλοφόρησαν deluxe editions των τριών πρώτων δίσκων τους και μας έδωσαν δύο νέα singles που ήταν διασκευές.
Συχνά πυκνά προσπαθώ να διαβάζω συνεντεύξεις μελών τους και είναι εμφανές ότι η επιστροφή του Schroeder-Lebec τους έχει αναζωογονήσει και γράφουν νέα μουσική. Δεν ξέρω αν θα επιστρέψουν στην παλιά τους τακτική να βγάζουν πρώτα ένα EP και μετά το full length δίσκο. Ξέρω ότι θέλω πάρα πολύ να ακούσω άμεσα νέα μουσική από το αγαπημένο μου συγκρότημα από το Chicago. Ελπίζω και ποντάρω ότι έστω το EP θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2024.
If These Trees Could Talk
Από το Chicago στο Akron του Ohio που εκτός από πατρίδα του Lebron James, είναι και των If These Trees Could Talk. Αυτό που λατρεύω σε εκείνους είναι η ικανότητα τους να γράφουν υπέροχα instrumental post-rock τραγούδια που σε χαλαρώνουν και ξαφνικά να περνάνε σε πιο post-metal φόρμες. Ως συγκρότημα είχαν πάντα σταθερές κυκλοφορίες κάθε 3-4 χρόνια, αλλά λίγο κάποια άλλα projects των μελών τους, λίγο όσα έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια με τις καραντίνες, ο τελευταίος τους δίσκος The Bones of a Dying World κυκλοφόρησε το 2016.
Όταν το συνειδητοποίησα, πήγα στα social τους να δω μήπως έχουν διαλυθεί ή αν είναι ανενεργοί, αλλά αντιθέτως πρόσεξα πως κάνουν πολλές ζωντανές εμφανίσεις τους τελευταίους μήνες και είναι πολύ ενεργοί στο να ενημερώνουν το κοινό για νέα τους. Όλο αυτό μύριζε επιστροφή και με νέο δίσκο και τελικά μάλλον επιβεβαιώθηκε με ένα reel που ανέβασαν στις 20 Ιανουαρίου. Κατά πάσα πιθανότητα λοιπόν οι If These Trees Could Talk θα επιστρέψουν με ολοκαίνουριο δίσκο το 2024 και πραγματικά θέλω να δω πόσο θα τους έχουν επηρεάσει αυτά τα οχτώ χρόνια αποχής και αν κάτι θα έχει αλλάξει στις συνθέσεις τους.
Junius
Πολλά αμερικάνικα συγκροτήματα στο αφιέρωμα αλλά η post σκηνή τους είναι πολύ δυνατή και θέλω να μιλήσω για αυτήν. Οι Βοστωνέζοι Junius είναι ένα post σχήμα που εχει μπολιάσει τον ήχο του και με metalgaze και λίγο πιο post-punk στοιχεία, αλλά νομίζω ότι αυτό που με κέρδισε περισσότερο σε εκείνους ήταν η συνεχής βελτίωση τους μουσικά.
Στα πρώτα τους άλμπουμ είναι περισσότερο στην alternative πλευρά, αλλά στη συνέχεια αλλάζουν κάπως ύφος και κλίνουν περισσότερο στο post. Όπως και να ‘χει, κάθε δίσκος τους έχει κάτι διαφορετικό να σου προσφέρει. Οι Junius είναι αρκετά ενεργοί στη σελίδα τους στο Facebook τελευταία και έχουν κυκλοφορήσει και ένα live album από μια ζωντανή τους εμφάνιση.
Στην τελευταία τους ανακοίνωση για νέα συναυλία, λένε πως θα δοκιμάσουν και ολοκαίνουριο υλικό. Υπολογίζοντας ότι το Eternal Rituals for the Accretion of Light βγήκε το 2017 και ότι πρώτη φορά είναι τόσο ανενεργοί (είχαν ένα διάστημα έξι χρόνων μεταξύ δεύτερου και τρίτου δίσκου, αλλά ενδιάμεσα είχαν βγάλει ένα EP με αρκετή νέα μουσική) πιστεύω ότι με ασφάλεια το 2024 ή έστω το 2025 θα ακούσουμε το επόμενο τους άλμπουμ.
Meniscus
Για τους Meniscus θα μιλήσω εκτεταμένα τον άλλο μήνα σε ένα αφιέρωμα που ετοιμάζω, ωστόσο θα ήθελα να πω μερικά πράγματα και σε αυτό το Unstable Show. Αρχικά ας ξεπεράσουμε το όνομα τους και το κλασικό αστείο που μου λένε “Α έχουν πάθει ρήξη μηνίσκου;” που μου προκαλούν γέλιο τύπου Σεφερλή. Πρόκειται για μια τρομερά ενδιαφέρουσα τετράδα, τριών μουσικών και ενός visual artist που δίνει χρώμα και σχήμα στις υπέροχες μουσικές τους.
Αν και ενεργοί από το 2005, οι Αυστραλοί εστίασαν στο συγκρότημα την περίοδο 2010-2017, όπου έβγαλαν δύο δίσκους και έκαναν αρκετές ζωντανές εμφανίσεις. Είναι δύσκολο να διαδεχθείς ένα υπερέπος όπως το Refractions, αλλά γενικότερα για πολλά χρόνια ήταν ανενεργοί σε όλα τα επίπεδα, από συναυλίες μέχρι merch και σπάνια ανέβαζαν ενημερώσεις στη σελίδα τους στο Facebook.
Όμως κάτι ενδιαφέρον συνέβη πριν λίγες μέρες και τελικά το συγκρότημα από το Σίδνευ μπήκε στο αφιέρωμα αυτό. Οι σπουδαίοι Russian Circles κάνουν τουρ στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία τον Φεβρουάριο και σε κάθε πόλη επιλέχθηκε ως support ένα τοπικό post συγκρότημα. Οι Meniscus επιλέχθηκαν για το Σίδνευ και μετά από λίγες μέρες ανακοίνωσαν ένα μίνι τουρ σε Σίδνευ, Μελβούρνη και Μπρίσμπεϊν. Η τετράδα φαίνεται να έχει επιστρέψει και επίσημα και ίσως το 2024 να μη δούμε νέο άλμπουμ, αλλά κάποιον προπομπό αυτού. Το έχουμε ανάγκη γιατί πάνε κάμποσα χρόνια.
Movement of Static
Κάπου στα τέλη της εξαντλητικής δεύτερης καραντίνας, οι Movement of Static ανέβασαν ένα μυστήριο βίντεο στο Facebook. Σε αυτό ανέφεραν ότι γράφουν το νέο τους άλμπουμ που θα είναι prequel του φανταστικού Naegleria και ότι σκοπός τους είναι να φτιάξουν ένα μεγαλύτερο concept και να παρουσιάσουν μια τριλογία. Είχα ενθουσιαστεί, γιατί για τους Θεσσαλονικείς έχω μιλήσει ουκ ολίγες φορές με εξαιρετικά λόγια. Είμαι τεράστιος φαν τους και κάθε τους νέα κίνηση ή δημοσίευση έχει αμέσως την προσοχή μου.
Δεν κρύβω πως αποτελούν το αγαπημένο μου post-metal σχήμα και θα ήθελα να βλέπω συνέχεια ενημερώσεις για νέες δουλειές τους. Δυστυχώς από εκείνο το βίντεο οι μέρες περνούσαν, οι μήνες έφευγαν και αυτό που ξέραμε είναι πως το συγκρότημα επέστρεψε στις ζωντανές εμφανίσεις. Το άλμπουμ όμως πουθενά. Το 2022 δεν ανέβασαν ούτε μία δημοσίευση στο Facebook. Ευτυχώς όμως τον Απρίλιο του 2023 ήρθε το ποστ που περίμενα.
Μας ενημέρωσαν λοιπόν πως οι ηχογραφήσεις τελείωσαν και ξεκινούσε η μίξη και το mastering. Περίμενα να βγει εντός 2023, αλλά τελικά δεν είχαμε κάποιο νέο. Όμως πριν από λίγες μέρες, οι Movement of Static ανανέωσαν το φωτογραφικό τους υλικό στη σελίδα τους και την εικόνα προφίλ τους. Με ασφάλεια μπορώ να πω ότι το prequel του Naegleria θα βγει σύντομα. Για την ποιότητα του είμαι 100% βέβαιος. Ανυπομονώ να δω το concept που έχει σκεφτεί πάλι η τετράδα από τη βόρεια Ελλάδα, τις θεματικές ενότητες που θα καταπιαστούν και τα νοήματα που θέλουν να περάσουν. Και μόνο επειδή βγαίνει νέος δίσκος Movement of Static, το 2024 μπορεί να είναι μια καλή χρονιά.
Αυτό ήταν το πρώτο Unstable Show της χρονιάς, τα λέμε σύντομα με περισσότερα άρθρα και αφιερώματα!
