Το 2025 τελειώνει και μαζί του πάντα έρχεται η τριπλέτα του Ranking με τα τριάντα καλύτερα ματς της χρονιάς. Μιας χρονιάς που χαρακτηρίστηκε από το μετριοκακό retirement tour του John Cena, την είσοδο του WWE στο Netflix που μας έκανε τη ζωή πιο εύκολη, τη συνεργασία του TNA με το WWE σε πολλά events, την βελτίωση του storytelling του AEW και πολλά ακόμα.
Φέτος λόγω χρόνου παρακολούθησα κυρίως τις δύο μεγάλες εταιρίες και λίγο το NJPW. Ούτως ή άλλως ματς από TNA, MLW και NWA δύσκολα θα κατέληγαν στις λίστες. Όπως έχω ξαναπεί, αυτή είναι μια υποκειμενική λίστα και έτσι πρέπει να την διαβάσετε και να μου πείτε τις προτάσεις σας. Προσπάθησα να έχω μια ισορροπία στις επιλογές μου χωρίς να κρύβω ποιο στυλ wrestling μου αρέσει περισσότερο και παρακολουθώ πιο ευχάριστα.
Όπως έγραψα και πέρυσι: “Δεν είμαι ο Meltzer, δεν είμαι κάποιο πληρωμένο μποτάκι πολυεθνικής που σπάει μπάλες στο Τουίτερ, είμαι απλά ένας τύπος που βλέπει wrestling και γουστάρει.” οπότε αυτά είναι τα τριάντα ματς που επέλεξα εγώ. Στις εισαγωγές των επόμενων δύο μερών θα μιλήσουμε λίγο για τα events της χρονιάς και φυσικά το retirement tour του προσωπικού μου GOAT John Cena. Μέχρι τότε πάμε να δούμε τις δέκα πρώτες ματσάρες στις θέσεις 30-21!
30. Fraxiom vs Josh Briggs and Yoshiki Inamura – NXT Vengeance Day
Πρώτη μας επιλογή για σήμερα και θα πάμε με το μοναδικό NXT match της λίστας καθώς είδα λιγότερα shows από το αναπτυξιακό brand σε σχέση με άλλες χρονιές. Σε αυτό το ματς πάντως πρέπει να πω ότι πέρασα φανταστικά. Οι Fraxiom είναι μια από τις πιο ταλαντούχες νέες ομάδες όλου του WWE. Από την άλλη πλευρά ο Josh Briggs είναι ανερχόμενο ταλέντο και ο Yoshiki Inamura φέρνει το ιαπωνικό vibe που μου αρέσει πολύ.
Το highflying στυλ των πρώτων ταίριαξε τέλεια με τις power moves των δεύτερων με αποτέλεσμα να υπάρχει η κατάλληλη χημεία και ο τέλειος ρυθμός. Ένα tag team match όπως θα έπρεπε να είναι τα περισσότερα στο WWE, δηλαδή να έχει όλα τα στοιχεία που κάνουν ωραίο το wrestling.
29. Mark Briscoe vs Kyle Fletcher – AEW Full Gear
Με κάποιον περίεργο τρόπο, ο Mark Briscoe βρέθηκε φέτος να έχει μια μεγάλη κόντρα με τον Kyle Fletcher, ένα από τα πιο λαμπερά ανερχόμενα αστέρια της βιομηχανίας. Επειδή είχαν δώσει αρκετά ματς μεταξύ τους, αυτό αποφασίστηκε ως φινάλε και πραγματικά κράτησαν το καλύτερο για το τέλος. Ήταν η κόντρα φάσεων καριέρας με τον βετεράνο να παρασύρει τον πιτσιρικά σε ένα ματς που έδωσε περισσότερη βάση στη βία και τα ωραία spots παρά στην τεχνική.
Σε κάνει πολλές φορές να αναφωνήσεις, να ενθουσιαστείς, να φωνάξεις από την ένταση. Είναι η πιστοποίηση ότι ο Briscoe βρίσκεται σε μια εξαιρετική στιγμή για τη σόλο καριέρα του και ότι ο Kyle Fletcher θα εξελιχθεί σε έναν από τους καλύτερους παλαιστές της γενιάς του.
28. John Cena vs Gunther – WWE Saturday Night’s Main Event XLII
Το έχω φρέσκο στη μνήμη μου αυτό το ματς και αν δεν ήταν η απόσυρση του Cena, λογικά δε θα έμπαινε στην τριαντάδα. Ωστόσο είναι ο αγαπημένος μου παλαιστής απέναντι στον εξαιρετικό Gunther και προφανώς αποκτά αυτόματα ενδιαφέρον. Το pacing του ματς είναι σχετικά αργό με τον Gunther να δείχνει πως ελέγχει απόλυτα τον Cena και κάθε comeback του GOAT να μοιάζει πιο απελπισμένο από το προηγούμενο.
Τελικά είχαμε ένα από τα πιο σοκαριστικά τέλη που έχουμε δει ποτέ. Έχω γράψει τις ενστάσεις μου εδώ, αλλά αυτό που μένει είναι το τέλος μιας σπουδαίας καριέρας και η παραίτηση ενός ανθρώπου που δεν παραιτούνταν ποτέ. Σπουδαίο ματς και για τους δύο.
27. Golden Lovers, Darby Allin, Hiroshi Tanahashi and Will Ospreay vs Death Riders, The Young Bucks and Gabe Kidd – AEW x NJPW Forbidden Door
Αρχικά αυτό το ματς είναι εντυπωσιακό που έγινε με τόσους τραυματισμούς που αντιμετώπιζαν στην πλευρά των καλών. Λέει πολλά για την ποιότητα τους ωστόσο πως κατάφεραν να μας ανταμείψουν με κάτι αντάξιο για να μπει στη λίστα. Μιλάμε για pure Forbidden Door chaos.
Τα spots έπεφταν βροχή, ο Darby Allin και ο Will Ospreay σε έκαναν να νομίζεις ότι μάλλον δεν σκέφτονται την καριέρα τους και ο Tanahashi, αν και πλέον πιο αργός από ποτέ, προσέθεσε κύρος και συναίσθημα ανάμεσα στο spotfest που είχε στηθεί. Τέτοια ματς αξίζει να τα βλέπεις σαν αγνός φίλος του wrestling και όχι ως κριτικός. Το νόημα είναι ότι είδαμε μαζί βετεράνους και ανερχόμενους σταρ σε έναν εντυπωσιακό αγώνα με πολύ συναίσθημα.
26. Cody Rhodes vs John Cena – WWE Summerslam
Αυτό το ματς έπρεπε να το δω αρκετές φορές για να το εκτιμήσω κυρίως γιατί πραγματικά το παρακάνει με τα finishers και τα kick outs. Όμως αυτό το booking είναι ολόσωστο, αφού είναι ο τρόπος του να καλύψεις την έλλειψη χημείας που είχαν Cody και Cena στη Wrestlemania. Σε αυτό το ματς έχουμε τη μάχη των δύο σπουδαιότερων καλών της γενιάς τους.
Είναι η μάχη του μέντορα με τον μαθητή, του φαν με το είδωλό του και το face turn του Cena βοήθησε σε αυτήν την κατεύθυνση. Δεν χτύπησαν στον ρυθμό, αλλά στο storytelling με κάθε kick out να έχει ειδικό βάρος και κάθε finisher να συμβάλλει σε όλη αυτήν την ένταση. Το τέλος που άξιζε στην κόντρα των δύο.
25. CM Punk vs Gunther – WWE Summerslam
Ήταν ένα περίεργο δίδυμο για παγκόσμιο τίτλο αυτοί οι δύο και τελικά το ματς τους δε με απογοήτευσε καθόλου. Σε θέμα ρυθμού ταιριάζουν οι δυο τους αφού δίνουν περισσότερο βάρος στην τεχνική, αλλά κατά τ’ άλλα διαφέρει πολύ το στυλ πάλης τους. Το ματς χτίζεται γύρω από το concept της φθοράς. Ο Gunther ποντάρει στην διαφορά της ηλικίας τους και έχει σκοπό να καταστρέψει αργά και σταθερά τον αντίπαλό του.
Ο Punk πάλι απαντά με την εμπειρία του και το timing του σε κάθε κίνηση κάνοντας ωραία submissions. Εκτιμώ ιδιαίτερα να υπάρχουν τέτοια ματς που σου δείχνει τη σύγκρουση σε δύο στυλ και φιλοσοφίες και
24. Kevin Owens vs Sami Zayn – WWE Elimination Chamber
Ό,τι και να κάνουν αυτοί οι δύο πάντα θα είναι ιδιαίτερο, πάντα θα είναι όμορφο, πάντα θα έχει αυτήν την ιδιαίτερη αίσθηση ότι παλεύουν δύο αδερφικοί φίλοι. Σε κάθε κόντρα τους, ο KO και ο Sami από τις μέρες του Ring of Honor έδειχναν την χημεία και την εμπιστοσύνη που έχουν ο ένας στον άλλον. Δε θα μπορούσε να γίνει κάτι λιγότερο στο ματς του Elimination Chamber.
Με τον KO να αποτελεί πλέον έναν από τους πιο δυναμικούς κακούς της εταιρίας, η ιστορία της ρήξης με τον κολλητό του άρχισε να απορρέει πολύ φυσικά και με τον ίδιο τον Owens να έχει επιχειρήματα για να είναι εκνευρισμένος με τον φίλο του. Ωραίος ρυθμός, πολύ δυνατά spots στα superplex και οι δύο φίλοι να χτίζουν διαρκώς την ένταση. Ίσως έλειψε λίγο το αίμα. Προσωπικά, πάντα θα έχω μια αδυναμία στα ματς αυτών των δύο. Έχουν τόση ιστορία και ψυχή που παρακαλάς να μας δώσουν πολλά ακόμα.
23. Anarchy in the Arena – Kenny Omega, Swerve Strickland, Willow Nightingale and The Opps vs Death Riders and The Young Bucks – AEW Double or Nothing
Το Anarchy in the Arena έχει εξελιχθεί ανά τα χρόνια σε ένα από τα αγαπημένα μου concepts στο wrestling. Προσπαθεί να συνδυάσει κάποιες πιο goofy στιγμές με σκηνές που έχουν αίμα και βία. Το φετινό AITR είναι πολύ χαοτικό και χρησιμοποιώ τη λέξη με την καλή έννοια. Με το που ακούγεται το Bodies των Drowning Pool από τα μεγάφωνα, ξέρεις πως θα επακολουθήσει κάτι γαμάτο.
Συνεχές brawling, σώματα να πέφτουν σε ακραία spots μέσα και έξω από το ρινγκ, ευφάνταστα όπλα δημιουργούν ένα feeling μεγαλύτερο από έναν απλό αγώνα. Η Willow ξεχωρίζει για την περσόνα της και το hardcore στυλ της, ο Omega είναι μετρονόμος για τον ρυθμό και κάθε ένας εξυπηρετεί τέλεια τον σκοπό του. Προσωπικά τέτοιου είδους ματς τα βάζω στη λίστα όχι επειδή είναι τέλεια, αλλά επειδή λειτουργούν ως εμπειρίες.
22. Men’s Elimination Chamber Match – WWE Elimination Chamber
Αυτό το ματς ήταν πραγματικά ένα από τα πιο σωστά δομημένα Chambers των τελευταίων χρόνων. Είχε αρκετούς έμπειρους superstars, αλλά και νεότερους σε ηλικία και ταυτόχρονα πολλές ιστορίες να πει, ιδίως χάρη στην παρουσία του Cena. Δεν είναι ένα ματς που σου μένει στη μνήμη λόγω του τελικού Cena vs Punk και του heel turn που ακολούθησε και σόκαρε τους πάντες.
Ακολούθησε τη σωστή συνταγή με κάθε είσοδο κάποιου σταρ να αλλάζει τις ισορροπίες και να φέρνει κάτι νέο στη σκακιέρα. Ο ρυθμός είναι πάρα πολύ καλός, τα spots καλοδουλεμένα, τα eliminations είναι πολύ καλά και φυσικά ο John Cena κλέβει την παράσταση στο τελευταίο του Elimination Chamber. Μακάρι να είναι και άλλες χρονιές εξίσου ισορροπημένα.
21. Toni Storm vs Mercedes Mone – AEW All In
Αυτό το ματς λειτουργεί γενικότερα ως μια πολύ δυνατή ιστορία. Από τη μία η Timeless Toni Storm, ο καλύτερος γυναικείος χαρακτήρας στο AEW και από την άλλη η Mercedes Mone, η απόλυτη belt collector. Αυτό που ουσιαστικά υποβόσκει είναι η ιστορία της Mone που μπορεί να κατακτήσει κάθε τίτλο εκτός του μεγάλου πρωταθλήματος της εταιρίας.
Οι δύο γυναίκες πραγματικά δίνουν μια απίστευτη παράσταση. Είτε στον αέρα, είτε με spots από τα σχοινιά και ωραία submissions, σε αυτό το ματς βλέπουμε δύο από τις καλύτερες wrestlers αυτών των ημερών να μάχονται μέχρι τέλους. Πιστεύω ότι έχουν πολλές ακόμα ιστορίες να πούνε και πολλά ακόμα ματς που θα εξερευνήσουν τη δυναμική τους.
Αυτό ήταν το πρώτο μέρος με τα καλύτερα ματς της χρονιάς, θα έρθουν άλλα δύο μέρη με τις θέσεις 20-11 και φυσικά την δεκάδα μας. Μέχρι τότε στείλτε μου γνώμες και την πρόβλεψή σας για το ποια θα είναι τα επόμενα!
