Προσοχή: Οι απόψεις στο παρόν άρθρο είναι αποκλειστικά δικές μου και σε καμία περίπτωση δεν αντικατοπτρίζουν τις απόψεις των υπολοίπων συντακτών του anthem.gr!
Πέρασε πάλι το Πάσχα, η εποχή του χρόνου που οι χριστιανοί κάνουν το πολυαναμενόμενο comeback τους στην εκκλησία, τα δημοτικά επανέρχονται στη μόδα και τα social media γεμίζουν με φωτογραφίες από σουβλισμένα αρνιά, κοκορέτσια και κάθε είδους εντόσθια.
Όπως πάντοτε δεν έλειψαν τα έθιμα της χώρας μας όπως το γνωστό countdown μέχρι την Κυριακή του Πάσχα, οι διαφημίσεις των jumbo, το μαγνητοσκοπημένο επεισόδιο του “Στην υγειά μας ρε παιδιά”, το αλληλοκράξιμο θεϊστών και άθεων στο facebook και το ξέφρενο κωλοχτύπημα στα κλαμπάκια προς τιμήν του θεανθρώπου! Τύφλα να χουν οι ζουλού…
Το χειρότερο βέβαια ήταν η επιστροφή των εκδρομέων στην Αθήνα! Οι Πελοποννήσιοι ειδικά θα με καταλαβαίνετε απόλυτα! Αφού πηγαίναμε σημειωτόν μέχρι την Χαλυβουργική και κάναμε το Τρίπολη- Κόρινθος σε έξι ώρες, επιστρέψαμε ήρεμα – ήρεμα όλα τα καλά προβατάκια στο μαντρί!
Επειδή λοιπόν οι αντοχές μου έχουν εξαντληθεί σας αφήνω με ένα ωραίο status που είδα χαζεύοντας στο facebook και με ένα υπέροχο τραγούδι! Δεν θα ευχηθώ για χρόνια πολλά, παρά μόνο για καλύτερες μέρες!
Χλεύασες τον ομοφυλόφιλο; Κλώτσησες το αδέσποτο; Ειρωνεύτηκες τον ανάπηρο; Δεν πειράζει Ελληνάρα μου. Είπες Χριστός Ανέστη.
