Μουσική Σ. #23: And the award for MALAKAS of the year goes to…

Pantera-Phil-Anselmo-white-power-640x426

Μεγάλη μέρα η σημερινή: δουλειά, μάθημα, δουλειά. Θα μου είναι λοιπόν πιο εύκολο να ξεδώσω στο χαρτί και να βγάλω όλη τη σιχασιά που με πνίγει τις τελευταίες ημέρες!

Κυρίες και κύριοι, το παιδί μέσα μου που αγαπά τους Pantera πονά! Πονά γιατί ένας από τους ΠΡΩΗΝ αγαπημένους του καλλιτέχνες πέρασε στη ζώνη που δεν έχει γυρισμό. Ο Phil Anselmo εξευτέλισε το Dimebash, το θεσμό που έχει αφιερωθεί στην μνήμη του εκλιπόντος Dimebag Darrel. Όπως θα γνωρίζετε, ο Phil Anselmo χαιρέτισε ναζιστικά το πλήθος, φωνάζοντας το νεοφασιστικό σύνθημα “white power”.

Παλιοκρετίνε, πονάνε τα κόκαλα του Dimebag με τις ανοησίες σου. Εντάξει, καταλαβαίνω πως ήθελες να ασχοληθούν και λίγο μαζί σου, τώρα που τα MME αγνοούν την ύπαρξή σου. Είναι παλιά η τακτική άλλωστε! Έτσι δεν έγινε όταν ανέβηκε τσιτσίδι η Cyrus στη σκηνή ή όταν ο Μαχαιρίτσας άρχισε να βρίζει το ελληνικό ροκ; Βέβαια που να βγάλεις εσύ όξω το μπυροκοίλι σου και να λικνιστείς σερνάμενος κουνάμενος…; Έχεις κι ένα όνομα στις τάξεις των (παπ)άριων, δε μπορείς να το χαλάσεις. Αποφασίζεις λοιπόν να τους μιμηθείς σαν σωστή μαϊμού.

Βέβαια ρε Phil χαραμίζεσαι. Θα μπορούσες να έρθεις στην Ελλάδα, να πεις πως ήταν αρχαιοελληνικός χαιρετισμός και μετά να μπεις στη Βουλή, απολαμβάνοντας παχυλό μισθό και βουλευτική ασυλία. 

Μεγαλύτερη ζημιά δεν έκανες σε εσένα. Τη μεγαλύτερη ζημιά την έκανες στη μνήμη του Dimebag, ενώ παράλληλα πρόδωσες την αγάπη των οπαδών σου, οι οποίοι πλέον ντρέπονται να φορέσουν την μπλούζα των Pantera και των Down, καθώς πλέον η μπλούζα θα πρεσβεύει όλα τα άσχημα, τα σιχαμερά… 

Για αυτά τα δεκαπέντε δευτερόλεπτα θυσίασες όλη αυτή την πορεία. Βέβαια εγώ σε ευχαριστώ για την εν λόγω κίνηση, καθώς πλέον μπορώ ξεκάθαρα να δω το πρόσωπο πίσω από το προσωπείο.

Στο καλό Phil, στο καλό κι όσα πρεσβεύεις. Θα σε διαγράψει η μουσική ιστορία από μόνη της. Στο καλό κι άλλη φορά κάνε μία ενδοσκόπηση πριν κάνεις τη μαλακία, καλό θα ‘ναι να ακούσεις και κανένα δικό σου τραγούδι:

Is there no standard anymore?
What it takes, who I am, where I’ve been
Belong
You can’t be something you’re not
Be yourself, by yourself
Stay away from me
A lesson learned in life
Known from the dawn of time