Ο φαινομενικά κλισέ τίτλος σημαίνει κληρονομιά. Κληρονομιά είναι η εκτίμηση κάποιων πραγμάτων που είχες την τύχη να βιώσεις και στη συνέχεια εκτός από το να τα θυμάσαι με ευγνωμοσύνη αντί να μένεις σε αυτό τα εφαρμόζεις επίσης.
Υπάρχει ένας διαδικτυακός σταθμός, ο Indieground Radio ο οποίος πριν έξι-επτά χρόνια ξεκίνησε να εκπέμπει μέσω του ίντερνετ και ήταν από τους πρώτους στην Αθήνα που πέτυχαν μια ουσιαστική διαφοροποίηση δικαιώνοντας δεόντως το ρόλο του web radio το οποίο αποκαθιστά την ελευθερία που περιορίζουν συχνά(σε καμια περίπτωση πάντα) τα fm την τελευταία δεκαετία. Τέλος Αυγούστου του 2010 λοιπόν γίνεται μια αίτηση για μια σειρά εκπομπών με βασικό άξονα τα σκοτεινά ακούσματα, τα οποία δεν ήταν το βασικό στοιχείο του σταθμού.
Ένας εκ της ομάδας που βρισκόταν πίσω από τον Indieground λέει ”ξεκινάς την επόμενη εβδομάδα”. Χαρά και απορία μαζί με κάνουν να ρωτήσω κάτι που θεωρούσα αυτονόητο: ”Δε θα υπάρξει κάποιο δοκιμαστικό;”. και η απάντηση: ”Όλους τους βάζουμε να παίξουν εδώ,αυτός είναι ο ρόλος μας”.
Γρήγορα το ένα έφερε το άλλο και με εφαλτήριο την εκπομπή Azrael ξεκίνησαν κάποια dj sets υπό διάφορες στέγες μέχρι τη μόνιμη στέγαση στο Death Disco τον Οκτώβρη του 2013. Κάπου εκεί ξεκινούν τα Reflections, το event που πλέον μπορεί να αποκαλεί τον εαυτό του το μόνο εβδομαδιαίο για τα κόμικς, τη μουσική, το sci fi και ακόμη περισσότερα.
Χωρίς να έχει ξεχαστεί ο τρόπος με τον οποίο έγινε το πρώτο βήμα, έτσι έγιναν και τα πρώτα των Reflections, με χώρο και θέση για όλους. Μετά από βήματα άλλωτε αργά και σταθερά και άλλωτε πιο ριψοκίνδυνα σήμερα, σχεδόν τρία χρόνια αργότερα κάθε εβδομάδα στο Ψυρρή, συνυπάρχουν καλλιτέχνες που δεν έχουν κλείσει καν τα είκοσι χρόνια τους μαζί με ανθρώπους-αναφορά από φορείς όπως το Comicdom και το Fantastikon, οι οποίοι έδωσαν για τα καλά μια νέα πνοή στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε όλοι τα εγχώρια δρώμενα του τομέα αυτού.
Είδαμε συνεργασίες να κλείνουν μπροστά στα μάτια μας με χαρά, οι οποίες μετά κόσμησαν τις βιβλιοθήκες, τις δισκοθήκες και τις οθόνες μας και επίσης είδαμε ανθρώπους καταξιωμένους να αγκαλιάζουν στο μέγιστο όλη αυτή την προσπάθεια που λόγω του ότι απείχε από εκθεσιακούς χώρους αντιμετωπίστηκε με πολλούς ενδοιασμούς για μεγάλο διάστημα. Αυτή η διαδραστικότητα που προέκυψε από κάτι πολύ απλό, το να μην ξεχάσουμε πόσο τυχεροί υπήρξαμε και εμείς με τη σειρά μας παλαιότερα είναι μέχρι σήμερα η μεγαλύτερη ανταμοιβή που προκύπτει μέσα από τα Reflections για όλους. Παιδιά έφηβα με τον ενθουσιασμό του πρωτάρη που ανοίγει ένα πακέτο με δώρα βρίσκονται μαζί με εκείνους που έχουν για τα καλά νιώσει όλα τα συν και τα πλην μιας πορείας στο χώρο των ψυχαγωγικών γεγονότων.
Με τον ίδιο τρόπο πορεύονται οι άνθρωποι που έχουμε διαρκώς δίπλα μας, η Nightread books με το σύστημα της αυτοέκδοσης, το anthem.gr και πολλοί ακόμα.
Το μεγαλύτερο ευχαριστώ αποτελεί το γεγονός ότι όλα αυτά πρώτοι τα είπαν για εμάς πριν από εμάς άνθρωποι που τα ζουν ενεργητικά μαζί μας σε μόνιμη βάση. Το καλοκαίρι που σε λίγες μέρες εκπνέει, ο Τζανέτος Καβαλιώτης, συγγραφέας της Nightread Books και δημοσιογράφος ανέφερε χαρακτηριστικά στη βραδιά Nightread από το stage του Death Disco ότι θέλει να πει ένα ευχαριστώ στα Reflections όχι επειδή παρουσίασε στο πλαίσιο αυτών το πρώτο του βιβλίο, Σκοτεινά Κεφάλαια, αλλά επειδή είδε μια συλλογική προσπάθεια η οποία έδωσε χώρο σε όλους ανεξαιρέτως. Για τέτοιες στιγμές και ανθρώπους πιστεύουμε ότι αξίζει να υπάρχει ο indieground, το death disco, η nightread books,το anthem.gr και τόσα άλλα. Η αίγλη και όλες αυτές οι λέξεις που συνήθως συνοδεύονται από πολλά εισαγωγικά έρχονται σε δεύτερη μοίρα.
Πρώτα έρχεται ο τρόπος ζωής που θέλουμε να γεμίζει τη μέρα και αν δε τον ακολουθούμε με πρωταρχικό στόχο να ακολουθήσουν τα υπόλοιπα, τότε διατηρούμε πολλές ελπίδες να έρθουν και εκείνα.
Ραντεβού το Σεπτέμβρη στο Death Disco λοιπόν…
