Κάτι που βλέπω να διαδίδεται συνεχώς είναι τα solo projects, σχήματα δηλαδή όπου ο δημιουργός γράφει τη μουσική του συγκροτήματος και ηχογραφεί όλα ή σχεδόν όλα τα όργανα μόνος του. Ένα πολύ ενδιαφέρον τέτοιο σχήμα είναι οι Aforism. Συνομιλήσαμε με τον Δάμων που είναι ο ιθύνων νους της μπάντας και ο οποίος έδωσε χορταστικές απαντήσεις σε κάθε ερώτηση που του κάναμε.
Οι Aforism είναι ένα solo black metal project. Ενώ υπήρχαν ως ιδέα για περίπου δυο χρόνια, δημιουργήθηκαν επισήμως στην Αθήνα στα τέλη του 2014. Το ύφος τους για την ώρα το ορίζω ως tragic black metal, λόγω όλων αυτών των στοιχείων και των θεμάτων, που εκφράζονται μέσα από τους στίχους και την μουσική.
Αρχικά ήθελα ένα όνομα, ελληνικό και ουδέτερο, που να προσεγγίζει περισσότερο την τέχνη γενικά, παρά ειδικά τη metal σκηνή και τα θέματα της. To όνομα ήρθε λοιπόν από τον ορισμό της λέξης και τρόπου γραφής του αφορισμού. Δηλαδή μια σύντομη σε έκταση και περιεκτική δήλωση, συνήθως πιο έντονου χαρακτήρα. Κάπως έτσι έβλεπα και τα κομμάτια μου, οπότε ταίριαξε τέλεια.
Όσον αφορά τη metal σκηνή, καθώς μεγάλωνα και άλλαζε και το αυτί και η σκέψη μου, έκανα και την αντίστοιχη πορεία από το κλασσικό ύφος του heavy προς το ακραίο του death και του black metal. Τούτο είχε ως αποτέλεσμα να μου μείνουν στοιχεία από όλες τις κατηγορίες, πράγμα που συνεχίζεται αδιάκοπα και σήμερα. Κάποιες από τις, πιο γερές ας το πούμε, επιρροές είναι αναμφίβολα οι Maiden, οι Priest, οι Iced Earth, οι Slayer και οι Metallica ως το 1990, οι Death, οι Edge Of Sanity, οι Mgla, οι Burzum, οι Rotting Christ, οι Kawir κτλ. Πέραν της metal σκηνής οι κυριότερες επιρροές μου έρχονται από τη δυτική μουσική, ιδίως αυτό που ονομάζουμε κλασσική. Αντιστοίχως τα πρώτα ονόματα μεταξύ πολλών είναι ο Bach, ο Beethoven, ο Wagner, ο Rachmaninoff, ο Orff, ο Holst, ο Arvo Pärt, ο Χατζηδάκις κτλ. Τέλος σπουδάζοντας εκτός Αθηνών, ήρθα σε επαφή με την παραδοσιακή μουσική και φύση της Ηπείρου, που συνέβαλε και αυτή αρκετά, στο γράψιμο μου. Βέβαια υπάρχουν και διάσπαρτα σημεία ή στοιχεία στην τέχνη άλλων γνωστών κι αγνώστων καλλιτεχνών, που με επηρέασαν στο πως βλέπω και πως δομώ τη μουσική μου.
Τα συνήθη θέματα των στίχων μου έρχονται από την τέχνη στις διάφορες μορφές της, τη φιλοσοφία λόγω σπουδών, τη φύση και τις ανθρώπινες σχέσεις. Μπορεί να εμπνευστώ από δυο σειρές ενός βιβλίου, από δυο στίχους ενός τραγουδιού ή ποιήματος, από τις έννοιες που υπάρχουν πίσω από ένα πρόσωπο-σύμβολο της ιστορίας ή μυθολογίας, από μια θέα ή μια σκηνή ταινίας, που θα δω, ή σκέψη που θα κάνω ή ακόμα και από κάτι που θα μου πει κάποιος φίλος ή γνωστός. Τις περισσότερες φορές οι στίχοι μου έχουν ως πυρήνα προβληματισμού και αντικείμενο περιγραφής την ανθρώπινη ύπαρξη και κατάσταση, τουλάχιστον όπως τη βιώνω και τη βλέπω εγώ. Το πώς είναι δηλαδή, να υπάρχεις και να ζεις μεταηθικά, ερχόμενος σε σύγκρουση με την πραγματικότητα, τα πρόσωπα του περιβάλλοντός σου, τον ίδιο σου τον εαυτό πολλές φορές. Το πώς είναι θέλοντας και μη ,να μηδενίζεις και να μηδενίζεσαι και η μεγάλη ανακούφιση και οδύνη αντιστοίχως, που το συνοδεύουν ως φαινόμενο. Πρέπει να ξεκαθαρίσω, πως όταν γράφω στίχους, δεν θέτω κάποιον στόχο ή κάποια λίστα πραγμάτων που πρέπει οπωσδήποτε να ειπωθούν με την αντίστοιχη «πρέπουσα» ή απαραίτητη εξωγενώς καθορισμένη ορολογία, ούτε προσπαθώ να ορίσω κάτι το απόλυτο. Μέσω των στίχων μου γίνεται μια προσπάθεια περιγραφής του ανθρώπινου και όχι μια προπαγάνδα ή μια στράτευση, αυτά είναι για άλλους. Κοιτώντας εξ’ αποστάσεως οι στίχοι μου και οι κάποιες έννοιες που συναντώνται ή επαναλαμβάνονται συχνά σε αυτούς είναι πρωτίστως όλων σημείο των καιρών και της σκέψης της μεταμοντέρνας εποχής μας, εν τέλει αποτελούν μια απάντηση στην εκάστοτε κρίση.
Και οι δύο κυκλοφορίες ηχογραφήθηκαν με τον ίδιο τρόπο, λόγω του οικονομικού και έγιναν μέσα σε χρονικά πιεσμένο διάστημα λόγω υποχρεώσεων. Με τη βοήθεια του φίλου μου Ulversønn (Constrictor, Message In A Cloud, Nibiru, ex- Inertial Oblivion κ.α.) ηχογραφήσαμε στο σπίτι του, όλα τα όργανα και τα φωνητικά, εξαιρώντας τα τύμπανα φυσικά, που είναι προγραμματισμένα, και μετά τα κομμάτια πέρασαν από reamping σε ένα μικρό studio που είχαν φτιάξει τότε οι Nibiru για τις πρόβες του. Την παραγωγή την έκανε ο Ulversønn, σε σχετική συνεννόηση σε κάποια σημεία με μένα. Όσον αφορά το «Torturer Of All», το mastering το έκανε ο φίλος Μάρκος «Wud» Σαμαράς των Wudsound studios ενώ στο «No Night To Sleep» το έκανε κι αυτό ο Ulversønn. Φυσικά οι δυο κυκλοφορίες έχουν και τις διαφορές τους. Το Torturer Of All έγινε εσκεμμένα σε πιο «πρωτόγονο» ήχο, που θύμιζε τις απαρχές της νορβηγικής σκηνής π.χ. Burzum ενώ το No Night To Sleep, τουλάχιστον όσον αφορά την πλευρά των Aforism κινήθηκε σε πιο melodic death ύφος, χωρίς να απομακρυνθεί τόσο από το black στοιχείο. Άλλωστε τα κομμάτια των Aforism στο εν λόγω split είναι melodic blackened death metal γραμμένα σε παλαιότερη εποχή και κυκλοφόρησαν ως φόρος τιμής στο ανέκδοτο παρελθόν κι στις επιρροές του όπως οι Death, παρά ως δείγμα από μελλοντικές δουλειές. Επίσης να σημειώσω πως ως Δάμων, συμμετείχα και στην Constrictor πλευρά γράφοντας τους στίχους και κάνοντας τα φωνητικά.
Στο Torturer Of All, όντας η πρώτη μου κυκλοφορία με τους Aforism και αγαπώντας πολύ τα κομμάτια αυτά, ήμουν πιο συνεπής και εργατικός, οπότε η όλη ηχογράφηση και το αποτέλεσμα της μου έδωσε χαρά και ανακούφιση, παρότι φυσικά συνοδευόταν με το ανάλογο άγχος, ιδίως όσον αφορά τα φωνητικά, που δεν είχα δοκιμάσει κάτι παρόμοιο πιο πριν και ήθελα να βγουν σωστά και με το ανάλογο ύφος, πράγμα που έγινε εν τέλει. Στο No Night To Sleep, ήμουν λίγο αδιάφορος έως και τεμπέλης – πράγμα που δε με τιμά -, καθώς δεν ήμουν πλέον στη αντίστοιχη φάση, που γράφθηκαν τα κομμάτια. Όμως και πάλι όταν ήρθε η στιγμή των φωνητικών ιδίως για τα κομμάτια των Constrictor, με βρήκε ή ίδια χαρά με την πρώτη φορά. Σίγουρα και οι δυο ηχογραφήσεις μου έδειξαν αδυναμίες μου και επιβεβαίωσαν αντιστοίχως κάποια καλά στοιχεία, που σκεφτόμουν.
Ο κυριότερος λόγος που δεν δημιούργησα τους Aforism ως πλήρες συγκρότημα, είναι ακριβώς, το ότι θέλω την αποκλειστικότητα στη σύνθεση και στη στιχουργία, καθώς οι Aforism είναι ένα καθαρά προσωπικό εγχείρημα. Οπότε ο solo χαρακτήρας τους, είναι από επιλογή και επενεργεί θετικώς, καθώς μου δίνει την ελευθερία και ησυχία να γράψω, όπως θέλω το οτιδήποτε, με τον ήχο και τις επιρροές, που θέλω και όχι να κάνω ανούσιους και εξαναγκαστικούς συμβιβασμούς. Δηλαδή και πλήρες συγκρότημα να ήταν οι Aforism, θα ήταν ξεκάθαρο εξ’ αρχής, πως ο ρόλος του συνθέτη, με εξαίρεση κάποιες λεπτομέρειες, θα ήταν δικός μου. Είμαι της άποψης, πως η πολλή δημοκρατία βλάπτει τα συγκροτήματα, δε γίνεται όλοι να είναι συνθέτες και ίσοι ή ισάξια μέλη επειδή απλά παίζουν ένα όργανο. Πράγμα, που δεν αποκλείω να ισχύει και για μένα φυσικά, όσον αφορά την ποιότητα της μουσικής μου. Τα αρνητικά όσον αφορά το solo project είναι, το ότι χάνεις την μοναδική αίσθηση να παίζεις με την καρδιά σου μαζί με άλλους και το ότι όλα τα έξοδα βαραίνουν εσένα. Βέβαια στο τέλος, η ευχαρίστηση που αντλείς από τους κόπους σου, όταν γράψεις ένα κομμάτι ολομόναχος, πόσο μάλλον ακούς τους επαίνους άλλων γι’ αυτό, ξεπερνά κατά πολύ αυτήν της συμμετοχικής γραφής. Πάραυτα το ενδεχόμενο οι Aforism να αποκτήσουν κι άλλα μέλη, είναι μες στα μελλοντικά σχέδια.
Η ελληνική underground σκηνή, σε αντίθεση με την mainstream έχει πολλά να δώσει. Όσον αφορά την Hellenic black metal σκηνή δε, έχω βαρεθεί με την καλή έννοια, να σηκώνω μια πέτρα – ή ένα μάρμαρο αν το πάμε σε ελληνικές pagan περιοχές – και να βρίσκω από κάτω ένα ακόμα τίμιο έως πολύ καλό ελληνικό black metal project ή συγκρότημα. Γενικότερα υπάρχουν καλές ιδέες, σε διάφορα είδη και βγάζουμε καλή μουσική, το οποίο από την μια είναι παράδοξο ως συνέχεια κι από την άλλη άκρως λογικό ως αντίδραση, αν αναλογιστούμε τα τελευταία 30-40 χρόνια της ελληνικής mainstream και μη metal κυρίως σκηνής και παράδοσης. Το αν υπάρχει μέλλον τώρα, ανοίγει μεγάλη συζήτηση. Δεν ξέρω κατά πόσο θα μπορέσει να γλιτώσει αρτιμελώς γενικότερα η metal σκηνή τον ευρύτερο κορεσμό, που υπάρχει στα είδη. Η απάντηση όμως, και η λύση θεωρώ πως θα δοθεί, όπως δόθηκε π.χ. στη δεκαετία του ’90 με την εμφάνιση του death και του black metal, από την underground σκηνή γενικά, συμπεριλαμβανομένης και της εγχώριας. Καθώς εκεί υπάρχει χώρος και ελευθερία για πειραματισμό ή επιστροφή δίχως ενοχές και εμπόδια σε παλαιώτερες ιδέες. Μόνο στην underground σκηνή μπορείς να αδιαφορήσεις παντελώς και να γράψεις τη μουσική που θες, αν είναι καλή ή κακή δεν έχει σημασία σε πρώτη φάση. Επίσης ένας από τους λόγους που συντηρείται και παραμένει υγιής η underground σκηνή, είναι πως με κάποιες εξαιρέσεις, είναι δίκαιη. Αν γράφεις καλή μουσική, θα λάβεις και την αντίστοιχη αναγνώριση και παραδοχή. Άλλωστε μόδες και shredders πάνε κι έρχονται, αλλά στο underground μένουν ως ονόματα αυτή που αξίζουν. Ένα πράμα που απειλεί όσο και βοηθά τη σκηνή, είναι το διαδίκτυο, καθώς προσφέρει εύκολη προβολή στους πάντες, με την αδιάφορη συνήθως πλειοψηφία να πνίγει, μέχρι ένα σημείο, τα αυριανά μεγάλα κι άξια ονόματα. Αλλά και πάλι, όποιος αξίζει μένει, αν αντέξει.
Όταν ήμουν πιο ενεργός και ένθερμος στα των συγκροτημάτων, είχα συνεργαστεί μερικές φορές μες στις χρονιές 2009-2010 για άσχετα συγκροτήματα με τα δυο κύρια μέλη των Aeon Dust τον Velnias και Drakon , Μάλιστα νομίζω είμαι κατά τύχη μεν ο πρώτος δε, που πήρε το demo τους «Rise Of The Fallen Ones», για το οποίο χαίρομαι ακόμα και τώρα. Ακόμα μια φορά, που με κρέμασαν 5 μέρες πριν από ένα live δυο μέλη της τότε μπάντας μου, ο Drakon στο μπάσο και ο Γιάννης Mώας στα τύμπανα, ήρθαν τελευταία στιγμή και παίξανε αντί αυτών. Έχω συνεργαστεί και σε πρόβες και σε live και είμαστε φίλοι με μέλη των Inertial Oblivion συγκεκριμένα με τον Γιώργο Βασάλο, τον Κώστα Καλούδη και την πρώην τραγουδίστρια τους Εύα Αραβαντινού , η οποία μου έδωσε και στις δύο ηχογραφήσεις μου το μικρόφωνο της και την ευχαριστώ δημοσίως γι αυτό. Εννοείται με τον Νικόλα «Ulversønn» Λουκόπουλο συνεργαζόμαστε εδώ και χρόνια και είμαστε φίλοι σχεδόν δυο δεκαετίες, επίσης έχω συνεργαστεί εμμέσως και θα συνεργαστώ με την πρώτη ευκαιρία στο μέλλον, με τον Χρήστο Βασάλο των Mental Disobedience, και πριν κάποια χρόνια με τον φίλο Γιάννη Κουβάτη από τους Γιαννιώτες Somnus. Βέβαια οι συνεργασίες μου, έμειναν κυρίως σε πρόβες. Πέραν των κυκλοφοριών των Aforism και κάποια λίγα live, δεν υπάρχει κάτι άλλο επίσημο. Στο μέλλον, δεν έχω κάποιο άλλο συγκεκριμένο πρόσωπο για την ώρα, που θέλω να συνεργαστώ. Το μόνο που θέλω είναι, να γίνει μια επιτυχής, ευχάριστη και άνετη συνεργασία.
Το επόμενο βήμα για τους Aforism είναι ένας πλήρης διάρκειας δίσκος, ο οποίος υπολογίζεται να βγει μες στο 2017, θα προτιμούσα την Άνοιξη, αλλά όπως πάντα είναι το οικονομικό στη μέση. Ο δίσκος θα περιέχει τα τρία κομμάτια ξαναδουλεμένα και θα κινείται στο tragic black metal ύφος του «Torturer Of All», μαζί με ένα 25λεπτο το λιγότερο νέου υλικού. Ίσως ένα κομμάτι να είναι και σε ελληνικό στίχο, ακόμα δεν έχω αποφασίσει, μπορεί να το αφήσω για τον επόμενο. Γενικότερα η χρήση κι ελληνικού στίχου, όπως δείχνουν τα πράματα θα συναντάται από εδώ και πέρα στη δουλειά μου. Ο δίσκος θα έχει σίγουρα μια καλή παραγωγή και φυσικά τύμπανα. Θα γίνει μια πρώτη κοπή , για όποιον θέλει να τον έχει και σε φυσική μορφή, ενώ θα είναι παράλληλα διαθέσιμος ψηφιακά. Θα φροντίσω να είναι σε λογική τιμή και ίσως γίνει μια κοπή περιορισμένου αριθμού τεμαχίων για το demo και το split αντιστοίχως, σε συνδυασμό προσφοράς και πάλι για όποιον θέλει να έχει όλες τις κυκλοφορίες σε φυσική μορφή. Μελλοντικά όπως είπα και πιο πάνω, δεν αποκλείεται το γεγονός να αποκτήσουν κι άλλα μέλη οι Aforism. Μάλιστα μες στα σχέδια μου, είναι να βρω συνεργάτες για να δώσω κάποιες συναυλίες στα πλαίσια προώθησης του δίσκου, το οποίο ίσως συνεχιστεί και παραπέρα. Πάντως τα μέλη θα είναι περιστασιακά, όπως είπα δεν θέλω σταθερό σχήμα και συνεργάτες στη σύνθεση. Μπορεί να υπάρξει κάποια φιλική συμμετοχή, αλλά όχι κάτι μόνιμο σε αυτόν τον τομέα.
Όλα τα νέα των Aforism και για τις πιθανές συμμετοχές – δουλείες μου ως Δάμων σε άλλα σχήματα, αναρτώνται στη σελίδα του project στο facebook
– https://www.facebook.com/aforismofficial/
Οι δύο μέχρι τώρα κυκλοφορίες μου, είναι διαθέσιμες στο κανάλι των Aforism στο youtube
– https://www.youtube.com/channel/UCCGW5S1jU_LzLrxnQJ7dKCg
και στη σελίδα τους στο bancamp
– https://aforismgr.bandcamp.com/
απ’ όπου μπορεί όποιος θέλει να τις κατεβάσει εντελώς δωρεάν και σε υψηλή ποιότητα.
Αρχικά να ευχαριστήσω εσάς που μου δώσατε την ευκαιρία για να προβληθεί η δουλειά μου και εν συνεχεία όποιον αφιέρωσε τον χρόνο να διαβάσει την συνέντευξη αυτή. Τέλος μην στηρίζετε την underground σκηνή, δε χρήζει στήριξης, δε καταρρέει, απολαύστε την.
