Μετά από αρκετό καιρό το πρώην Nick Reviews επιστρέφει με άλλο όνομα! Something to Focus On είναι το νέο όνομα της στήλης, σκοπός της οποίας είναι η παρουσίαση δίσκων από όλο το φάσμα του σύγχρονου rock/metal, τους οποίους αξίζει κάθε ακροατής να ακούσει. Συνήθως προτιμώ δίσκους που δεν έχουν πάρει πολλή προβολή, παρά την εξαιρετική ποιότητα τους. Μετά από αρκετές indie/garage προτάσεις συνεχίζω να μένω εκτός metal, αφού διάλεξα να ασχοληθούμε με punk! Ο σημερινός δίσκος, λοιπόν είναι το All or Nothing των Pennywise.
Το All or Nothing ήρθε στην πιο περίεργη περίοδο που πέρασε ποτέ η μπάντα. Ο επί χρόνια τραγουδιστής του σχήματος Jim Lindberg είχε αποχωρήσει το 2010 και είχε αντικατασταθεί από τον Zoli Teglas. Λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του δίσκου, ο Jim επέστρεψε λόγω προβλήματος υγείας του Teglas, αλλά ο δίσκος κυκλοφόρησε με το δεύτερο να έχει δανείσει τη φωνή του σε αυτόν. Το αποτέλεσμα βέβαια ήταν εξαιρετικό!
Είναι τρομερή η χημεία του συγκροτήματος και ας παίζανε με τον Zoli πολύ λίγο καιρό. Το άλμπουμ είναι ένα από τα καλύτερα και πιο εμπνευσμένα στο είδος του punk την τελευταία δεκαετία. Η παραγωγή του κάνει τον ήχο μοντέρνο και σύγχρονο και αυτό σε συνδυασμό με το στυλ των Pennywise που θυμίζει παρελθοντικές skate punk εποχές οδηγεί σε τρομερά κομμάτια!
Το All Or Nothing αποτελείται κυρίως από δίλεπτα-τρίλεπτα τραγούδια με γρήγορα ριφ και κολλητικά μελωδικά ρεφρενάκια που επαναλαμβάνονται συνέχεια με αποτέλεσμα να σου κολλήσουν στο μυαλό πολύ γρήγορα. Ο δίσκος ξεκινάει με το ομώνυμο τραγούδι, το οποίο και τον συνοψίζει άριστα, ακολουθώντας ακριβώς αυτή τη συνταγή. Το πιο γνωστό ίσως τραγούδι του είναι το Revolution, το οποίο αποτελεί εξαιρετικό δείγμα του σύγχρονου punk με old school στίχους. Φοβερό είναι και το Let Us Hear Your Voice, το μεγαλύτερο σε διάρκεια, το πιο αισιόδοξο και προσωπικό αγαπημένο, καθώς έχει μέσα πολλά alternative στοιχεία.
Άλλα φοβερά κομμάτια; Το Seeing Red με τα καταπληκτικά του γυρίσματα στο κουπλέ, αλλά και το X Generation, ένα φοβερό τραγούδι που καλεί την γενιά στην οποία ανήκουν ηλικιακά οι Pennywise να ενωθεί και να αντισταθεί στα προβλήματα του παρελθόντος.
Η πεντάδα που προαναφέραμε είναι τα καλύτερα κομμάτια του άλμπουμ, τα οποία και οφείλει να ακούσει κανείς που ενδιαφέρεται να ακούσει καλό σύγχρονο punk, αλλά υπάρχουν και άλλα που εντυπωσιάζουν. Το Stand Strong είναι ένας εμψυχωτικός punk ύμνος που όπως και τα περισσότερα τραγούδια του δίσκου θυμίζει skate punk εποχές. Το Songs of Sorrow με τη μπασοεισαγωγή του θύμισε Dead Kennedys στην αρχή με πιο melodic hardcore στοιχεία στη συνέχεια. Το Tomorrow είναι πολύ δυναμικό και εντυπωσιακά κολλητικό με τα συνεχόμενα γυρίσματα. Τα All Along και United κλείνουν πολύ εντυπωσιακά το δίσκο.
Όπως και να ‘χει σε σχέση με τους σύγχρονους punk δίσκους να κατακλύζονται με χιλιοπαιγμένα riffs και επαναλαμβανόμενους στίχους (σκέψου μόνο ότι τα μετριότατα Uno/Dos/Tre των Green Day κυκλοφόρησαν την ίδια χρονιά) που έχουν κυκλοφορήσει τα τελευταία δέκα χρόνια, το All or Nothing είναι ουτοπία. Παντρεύει σύγχρονο ήχο με old school feeling και γρήγορο στακάτο παίξιμο με πολύ δυναμικά φωνητικά. Θα ήθελα πολύ να δω τους Pennywise να συνεχίζουν με τον Zoli, αλλά και πάλι το All or Nothing, το οποίο μας έμεινε από αυτή τη συνεργασία είναι απολαυστικό!
