Έχουμε πολύ καιρό να πιάσουμε το Book Corner. Η αλήθεια είναι πως έχουμε κατά νου να κάνουμε μία εκπομπή στο Youtube που θα βασίζεται σε αυτή τη στήλη και στην οποία θα σας προτείνουμε ωραία βιβλία να διαβάσετε. Από τη στιγμή που αυτό βρίσκεται ακόμα στο στάδιο της ανάπτυξης, η στήλη θα ανανεώνεται με νέα κείμενα.
Η ιστορία για το πως αποφάσισα να πιάσω το συγκεκριμένο βιβλίο είναι αρκετά περίεργη. Μία Δευτέρα πολύ πρόσφατα, αποφάσισα να βοηθήσω ένα συγγενικό μου πρόσωπο να κάνει καταμέτρηση στα βιβλία του. Κάπου εκεί βρήκε ένα αντίτυπο της Θεραπείας που δε θυμόταν ότι άνηκε στη βιβλιοθήκη του και όταν διάβασε την υπόθεση, ενθουσιάστηκε. Πέντε μέρες αργότερα, το Σάββατο μου ήρθε μία φωτογραφία του εξωφύλλου και ένα μήνυμα από το ίδιο πρόσωπο που έλεγε: “Ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει τα τελευταία δέκα χρόνια. Το ξεκίνησα σήμερα πρωί πρωί και δε μπορούσα να σταματήσω μέχρι την τελευταία σελίδα”.
Παραξενεμένος, καθώς τα γούστα μας είναι παρόμοια, αποφάσισα μετά από το βιβλίο που διάβαζα τότε, να αγοράσω την περίφημη Θεραπεία και να τη διαβάσω το συντομότερο δυνατόν. Περιττό να πω ότι αυτό που μου ήρθε δεν το περίμενα με τίποτα, καθώς είναι όντως μέσα στα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια.
Η Θεραπεία κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα. Αποτέλεσε το πρώτο βιβλίο του Γερμανού συγγραφέα Sebastian Fitzek, έχει κυκλοφορήσει σε 29 χώρες και έχει πουλήσει πάνω από δέκα εκατομμύρια αντίτυπα. Στην Ελλάδα αποτελεί best seller από το Νοέμβριο που κυκλοφόρησε, ενώ δεν έχω βρει κακή κριτική αναγνώστη ή κριτικού γι’ αυτό το βιβλίο.
Ο Βίκτορ Λάρεντς, κορυφαίος Γερμανός ψυχίατρος έχει μία κόρη, τη Γιόζι, η οποία πάσχει από μία ανεξήγητη ασθένεια. Προσπαθεί να ανακαλύψει ποια είναι αυτή η ασθένεια μέσω επισκέψεων σε γιατρούς, ώσπου σε μία από αυτές τις επισκέψεις η κόρη του εξαφανίζεται και δε θα την ξαναδεί ποτέ. Τέσσερα χρόνια μετά, ο Βίκτορ δεν έχει ξεπεράσει το χαμό της Γιόζι. Στην προσπάθεια του, να δώσει μία συνέντευξη για το περιστατικό, αποτραβιέται στο σπίτι που έχει στην κατοχή του σε ένα μακρινό νησί της Βόρειας Θάλασσας.
Εκεί τον επισκέπτεται μία περίεργη νεαρή συγγραφέας, η Άννα Σπίγκελ που πάσχει από σχιζοφρένεια και η οποία μπορεί και επικοινωνεί με τους χαρακτήρες των βιβλίων της. Όλως τυχαίως, ο τελευταίος χαρακτήρας που ζωντάνεψε θυμίζει πολύ τη Γιόζι και ο Βίκτορ μετά από τέσσερα χρόνια, αποφασίζει να αναλάβει κάποιον ασθενή προκειμένου να ανακαλύψει αν στην ιστορία της Άννα βρίσκονται στοιχεία και πληροφορίες σχετικά με την εξαφάνιση και το θάνατο της κόρης του. Ωστόσο κάπου εκεί, αρχίζουν και συμβαίνουν διάφορα περίεργα γεγονότα στο νησί, ενώ η Άννα φαίνεται πως κάτι κρύβει.
Αν και το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου βρίσκεται στο τι συνέβη στο νησί, ο Fitzek χρησιμοποιεί διάφορες αφηγηματικές τεχνικές, προκειμένου να κρατήσει τον αναγνώστη σε εγρήγορση. Έχουμε τρία διαφορετικά timelines. Το πρώτο χρησιμοποιείται στην αρχή και αφορά την περίοδο της αρρώστιας και το πως εξαφανίστηκε η Γιόζι. Το δεύτερο είναι τέσσερα χρόνια μετά, την περίοδο που ο Βίκτορ βρίσκεται στο νησί και δέχεται την Άννα σαν ασθενή. Το τρίτο διαδραματίζεται κάποια χρόνια μετά και σε αυτό βλέπουμε πως ο Βίκτορ βρίσκεται ο ίδιος ως ασθενής σε ψυχιατρείο και αφηγείται τα γεγονότα του νησιού στον θεράποντα ιατρό του.
Τα τρία αυτά timelines δένουν μεταξύ τους με έναν πραγματικά αριστοτεχνικό τρόπο, την ίδια ώρα που νέες λεπτομέρειες έρχονται στο φως και οι σοκαριστικές ανατροπές διαδέχονται η μία την άλλη με καταιγιστικό ρυθμό. Ο Fitzek παίζει συνεχώς με το μυαλό του αναγνώστη, νομίζει ότι του έχει δώσει να καταλάβει τι συνέβη πραγματικά και εκεί που έχει επαναπαυτεί, θα κουμπώσει μία άλλη ανατροπή που δε θα είχε περάσει από το μυαλό κανενός και φτου και από την αρχή. Κυριολεκτικά, δεν ξέρεις τι θα συμβεί μέχρι τις τελευταίες δύο-τρεις σελίδες του βιβλίου, όλα όσα έχτισε ο συγγραφέας ανατρέπονται μπροστά σου σαν πύργος από τραπουλόχαρτα κι εσύ ψάχνεις να δεις πως θα συνεχίσει η ιστορία.
Ο Fitzek δημιουργεί τρομερούς χαρακτήρες, τους οποίους περνάει από συνεχόμενες δοκιμασίες σε μία ραγδαία εξελισσόμενη πλοκή. Υποβάλλει τον πρωταγωνιστή του σε μία τρομερή και ψυχοφθόρα, σε ψυχολογικό επίπεδο, διαδικασία και ως αναγνώστης δεν ξέρεις αν θα οδηγηθεί στη λύτρωση και το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να περιμένεις. Πραγματικά θα ήθελα πάρα πολύ να αναλύσω το βιβλίο περισσότερο, αλλά θα προβώ σε spoiler και δε θέλω. Θέλω να το απολαύσετε γι’ αυτό που είναι και να μην επηρεαστείτε.
Η καινούρια έκδοση των εκδόσεων Διόπτρα είναι εξαιρετική και με καλή μετάφραση από τη Γιώτα Λαγουδάκου. Ελπίζω να μεριμνήσουν, ώστε να δούμε κι άλλα βιβλία του συγγραφέα στα ελληνικά, ειδικότερα από τα παλιότερα που έχουν πλέον εξαντληθεί.
