Από το τελευταίο μου άρθρο στο anthem μέχρι σήμερα μεσολάβησε σχεδόν ένας μήνας. Σε αυτό το διάστημα είχα για συντροφιά μου ένα εξαιρετικό album το οποίο κυκλοφόρησε το 2013 και έχει επηρεάσει την ψυχοσύνθεσή μου. Μιλώ για το “Echoes Of Battle” των Αμερικανών “Caladan Brood”.
Οι “Caladan Brood” είναι ένα νεοσύστατο epic black metal σχήμα, το οποίο αποτελείται μόλις από δύο μέλη: τον Shield Anvil και τον Mortal Sword οι οποίοι κάνουν τα πάντα στη μπάντα εκτός από τα ντραμς, τα οποία είναι δημιουργημένα με drum machine. Η ποιότητα του ήχου τους όμως είναι εξαιρετική και αντί να αφαιρούν πόντους από το album συμβάλουν στη δημιουργία πιο ατμοσφαιρικών μελωδιών.
Το συγκρότημα, αλλά και τα μέλη του έλαβαν τα ονόματά τους από τη δεκαλογία επικής φαντασίας του Steven Ericsson, “Malazan Book Of The Fallen”. Η συγκεκριμένη σειρά βιβλίων δεν έχει καν μεταφραστεί στα Ελληνικά, παρ’ όλα αυτά έχει καθηλώσει εκατομμύρια αναγνώστες ανά την υφήλιο.
Κάθε κομμάτι είναι βαθύτατα επηρεασμένο από τη δεκαλογία. Το album ανοίγει με το “City Of Azure Fire” ένα τραγούδι-εισαγωγή που σε εθίζει στις μελωδίες των Caladan Brood, με τα βρώμικα «βρώμικα» φωνητικά να δένουν υπέροχα με τις μαγικές μελωδίες των πλήκτρων. Πραγματικά νιώθεις ότι είσαι κι εσύ στην ταβέρνα στην οποία ανταλλάσσονται τα μυστικά για το οποία μιλούν. Ένα δεκάλεπτο τραγούδι που σε τοποθετεί με τον ομορφότερο τρόπο σε έναν άγνωστο κόσμο.
Αμέσως μετά ακολουθεί το “ Echoes Of Battle”, το ομότιτλο τραγούδι του άλμπουμ καθώς και το μικρότερο του album (διαρκεί 9 λεπτά!). Περιγράφει με μοναδικό τρόπο μία μάχη, ενώ εδώ εντυπωσιάζουν οι μελωδίες στις κιθάρες καθ’ όλη τη διάρκεια του κομματιού.
Τρίτο είναι το “Wild Autumn Wind”, το πρώτο τραγούδι που άκουσα και μου τράβηξε αμέσως το ενδιαφέρον. Από το πρώτο δευτερόλεπτο είναι έκδηλη η μελαγχολική του διάθεση, δίχως όμως η μπάντα να διαφεύγει σε άλλα μουσικά μονοπάτια. Στιχουργικά αποτελεί ένα αριστούργημα από τα λίγα, μία ύστατη προσπάθεια να θυμηθούμε ότι τίποτα δεν είναι μόνιμο και ότι όλα μπορούν να διαλυθούν στο πέρασμα του Άγριου Φθινοπωρινού Ανέμου! ΕΠΟΣ!
Ακολουθεί το “To Walk The Ashes Of Dead Empires” που αποτελεί στιχουργική συνέχεια του “Wild Autumn Wind”. Αυτή τη φορά κάνει μνεία στις αυτοκρατορίες που έχουν διαλυθεί ανά το πέρασμα των αιώνων και το μόνο που άφησαν πίσω τους ήταν ερείπια και εγκαταλελειμμένες πόλεις. Τις εντυπώσεις κλέβουν τα πλήκτρα που ξεκινούν στο 6:10 και παντρεύονται σχεδόν μετά από είκοσι δευτερόλεπτα με μία από τις ωραιότερες μελωδίες του album.
Επόμενο στη λίστα είναι το “A Voice Born Of Stone And Dust” ένα κομμάτι που μιλάει για το ταξίδι του στρατού ως το πεδίο της μάχης. Το εξαιρετικό του ρεφρέν αρνείται πεισματικά να ξεκολλήσει από το μυαλό μου.
Κύκνειο άσμα του δίσκου αποτελεί το “Book Of The Fallen”, ίσως το ομορφότερο κομμάτι του δίσκου. Το κομμάτι ανοίγει με μία απαγγελία καθαρών φωνητικών που περιγράφουν τον πόνο του ξεριζωμού αλλά και τον αγώνα των πολεμιστών να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Η μελαγχολία της ξενιτιάς είναι φανερή σε όλο το τραγούδι καθώς περιγράφουν με τον ομορφότερο τρόπο τη χώρα τους. Σε όλη τη διάρκειά του το κομμάτι σε καθηλώνει. Τι να πρωτοξεχωρίσω? Τις εξαιρετικές απαγγελίες? Τις πανέμορφες μελαγχολικές μελωδίες? Την ακουστική κιθάρα (από το 11:17) που τόσο ταίριαξε στο συγκεκριμένο τραγούδι? Ή μήπως το υπέροχο outro που διαρκεί σχεδόν τέσσερα λεπτά?
Δυνατά σημεία:
-Το «πάντρεμα» καθαρών και βρώμικων φωνητικών.
-Τα εξαιρετικά πλήκτρα που έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο καθ’ όλη τη διάρκεια του album.
-Οι περιγραφικοί στίχοι, ιδιαίτερα των “Wild Autumn Wind” και “Book Of The Fallen”.
-Όλο το “Wild Autumn Wind”.
-Το “intro” και το “outro” του “Book Of The Fallen”.
-Οι συνεχόμενες εναλλαγές που δεν κουράζουν.
Τελικό σχόλιο: Οι Caladan Brood δημιούργησαν ένα από τα ομορφότερα έργα τέχνης στην ιστορία της μουσικής. Με όλα τα τραγούδια τους να διαρκούν από 9 έως 15 λεπτά, είναι πραγματικά αξιοθαύμαστος ο τρόπος με τον οποίο έχουν πετύχει να κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον του ακροατή. Ένα νέο συγκρότημα που αν συνεχίσει έτσι θα μας χαρίσει πολλά διαμάντια στο μέλλον.
