Μετά από την έντονη ανταπόκριση σας στα δύο άρθρα για μερικές από τις καλύτερες, ξεχασμένες ιστορίες του Batman και ζώντας σε ρυθμούς Joker, με φόντο τη νέα κινηματογραφική ταινία αποφασίσαμε να ολοκληρώσουμε φθάνοντας σε… τριλογία με ένα άρθρο για τον μεγαλύτερο αντιήρωα της ιστορίας των κόμικς, τον “κακό ” που άλλοι μισούν αβυσσαλέα, ενώ άλλοι λατρεύουν θεωρώντας τον μια φιγούρα πολύ πιο λογική από το Μπάτμαν σαν ύπαρξη αλλά και ένα θύμα της κοινωνικοπολιτικής πλάνης. Για αυτό άλλωστε λέγεται και πρίγκηπας, γιατί πυροδοτεί έντονα συναισθήματα σε όλους.
Διαβάστε τα υπόλοιπα άρθρα του Γιώργου πατώντας εδώ!
Εδώ θα ξεκινήσουμε από το 1990 για να φθάσουμε στο τώρα, ρίχνοντας ξανά μια (πολύ βαθιά) ματιά σε 5+1 από τις καλύτερες ιστορίες του πέρα από τα Κilling Joke, Endgame, the Βatman Who Laughs και The Joker.
Θα υπάρξουν spoilers σε όλες τις ιστορίες αλλά με κεντρικό άξονα το συναίσθημα που μας άφησε η καθεμία όπως πάντα ολοκληρώνουμε το αφιέρωμα μας με ένα ζουμερό τρίτο μέρος που εστιάζει στην ύπαρξη του Joker στις ζωές των “καλών”.
Joker’s Night Lunacy
Batman adventures #3
Burchett-templeton /1992
Η πρώτη εμφάνιση του “κινούμενου” Joker στα comics σε μια από τις καλύτερες stand alone ιστορίες που γράφτηκαν ποτέ στα 90s, χαρακτηριστικό του επιπέδου της σειράς που σε πολλούς από εμάς τους τότε πολύ μικρούς μας έμαθε τα κόμικς. Χωρίς φλυαρία και λεπτομέρειες, ο Joker εδώ κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα από όλους, καταλαμβάνει τον έλεγχο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (στην προκειμένη ήταν η τηλεόραση) και έχει ένα στόχο χωρίς μορφή, χωρίς αρχή και τέλος, το χάος και να πετύχει να φωλιάσει καλά στους κατοίκους της Γκόθαμ την ιδέα ότι δεν υπάρχει τίποτα πέρα από αυτό.
Λίγες αλλά δυνατές σκηνές δράσης σε μια ιστορία απλή που δείχνει μέσα από λίγα μόλις καρέ την αιώνια αντιπαλότητα μεταξύ του Τζόκερ και του ανθρώπου Νυχτερίδα, ενώ το τέλος είναι χαρακτηριστικό αυτού που πλέον σχεδόν τριάντα χρόνια αργότερα θεωρούμε δεδομένο και για κάποιο λόγο δε λέμε να το χορτάσουμε: ότι δεν υπάρχει τέλος μεταξύ αυτών των δύο που θυμίζοντας περισσότερο επαναλαμβανόμενα μοτίβα καλού, κακού και αμφισβήτησης, παρά ανθρώπινες οντότητες θα μάχονται αιώνια.
Στα πολύ ευχάριστα αλλά και ιστορικής σημασίας σημεία είναι επίσης η πρώτη επίσης χάρτινη εμφάνιση του κινούμενου Harvey Dent πριν ακόμα γίνει ο Διπρόσωπος. Όλες οι ιστορίες που εστιάζουν στα χρόνια της νιότης του Batman είχαν πάντα ενδιαφέρον, από τα κορυφαία Batman Adventures και τα Legends Of The Dark Knight, μέχρι τα στοιχεία που αποκαλύφθηκαν δεκαετίες αργότερα με ιστορίες όπως το Gates Of Gotham και φυσικά το Court Of Owls.
Συλλογή : The Batman Adventures volume 1
Οι λάτρεις ρομαντισμού προσπαθήστε να βρείτε το τεύχος για να αφιερώσετε λίγο χρόνο να διαβάσετε την αξέχαστη στήλη αλληλογραφίας της εποχής στο τέλος του περιοδικού με γράμματα από αναγνώστες κάθε ηλικίας. Ο ρομαντισμός του χθες στα καλύτερα του.
Δείτε επίσης :
Batman & Robin Adventures
Επίσης μια ιστορία που βαθμολογείται με 10 αν λάβει κανένας κατά νου πόσα πολλά εκτυλίσσονται σε μόλις 22 σελίδες. Φοβερή, χριστουγεννιάτικη περιπέτεια με το Joker στο ρόλο του κεντρικού κακού να αποδεικνύει για μια ακόμη φορά ότι όταν θέλει μπορεί να πάρει τον έλεγχο μιας ολόκληρης κοινωνίας και των μηχανισμών της και τα αστεία να δώσουν τη θέση τους στη σύγχυση και στον τρόμο .
Wildcard
Wolfman-James Aparo
Batman #450-451 /1990
Το αφιέρωμα εδώ συνεχίζει από το σημείο που είχε ξεκινήσει το πρώτο μέρος του “Batman! Οι άλλες νυχτερίδες”. Με τη στιγμή που στα αλήθεια τρόμαξε ο Joker. 1990 λοιπόν και οι θρυλικοί και συνάμα υπεύθυνοι για πολλές κλασσικές και γοητευτικά απλές ιστορίες όπως αυτοί εδώ, Wolfman και Aparo, συγγράφουν την επιστροφή του Joker έπειτα από το “A Death in the Family” όπου ο κλόουν πρίγκηπας του εγκλήματος σκότωσε το Robin-Jason Todd με ένα λοστό και βύθισε τον Batman στην εσωστρέφεια αφού ήρθε αντιμέτωπος με την πρώτη του αληθινή αποτυχία.
Εδώ, περίπου ένα χρόνο μετά έχει κλείσει έναν κύκλο αυτοκαταστροφής, στη συνέχεια έχει συναντηθεί με τον Tim Drake, ο οποίος διεκδικώντας μανιασμένα το πέπλο του κοκκινολαίμη, το κέρδισε πέρα από τους φόβους του Μπρους ότι η ιστορία θα επαναληφθεί και τα πράγματα έχουν μια φυσιολογική ροή ξανά στο Μέγαρο Γουέιν. Όλα αυτά μέχρι το άκουσμα της επιστροφής του Τζόκερ που αρχίζει με το κρέμασμα ενός εισαγγελέα και όλα έχουν αλυσιδωτή αντίδραση. Ο James Gordon νιώθει το μετατραυματικό στρες στη ράχη του πιο έντονα από ποτέ αφού σε κάθε πράξη του Τζόκερ βλέπει και πάλι την παράλυση της κόρης του (The Killing Joke) ενώ ο Batman νιώθει επίσης ένα ρίγος φόβου να διαπερνά το σώμα του καθώς αναρωτιέται αν με την επιστροφή του Τζόκερ, που στο τέλος του “A Death in the Family” είναι αγνοούμενος, έπραξε σωστά που έβαλε και πάλι ένα έφηβο στο μονοπάτι του κινδύνου.
Δεν είναι οι μόνοι που μετρούν τις δυνάμεις τους όμως. Ο Τζόκερ φοβάται και αναζητεί και εκείνος τις ρίζες της ύπαρξης του ενώ υπάρχουν στιγμές που κλαίει γοερά, καθώς νιώθει ένα κενό σε όλα όσα κάνει. Τότε θα συμβεί κάτι πραγματικά αναπάντεχο, οι πράξεις ενός υποτιθέμενου Τζόκερ δείχνουν ότι δεν είναι ο αυθεντικός, όχι εκείνος που ευθύνεται για το φόνο του Robin και την παράλυση της Barbara Gordon, αλλά ένας ακόλουθος το ίδιο ψυχασθενής και επικίνδυνος. Ο δεύτερος στήνει μια ενέδρα θανάτου στο τέλος του δεύτερου μέρος της ιστορίας στον τόπο όπου γεννήθηκε ο πρώτος Τζόκερ ύστερα από την πτώση του σε χημικά απόβλητα. Εκεί ξεκινάει ένα μακελειό που καταλήγει στο θάνατο (;) του wannabe Joker ενώ ο αυθεντικός συλλαμβάνεται και οδηγείται ξανά στο Άρκαμ γελώντας ευτυχής αφού θεωρεί ότι σε ένα μέρος τόσο οικείο σε αυτόν πλέον θα ξαναβρεί τον εαυτό του.
Από ιστορικής πλευράς το Wildcard εν έτει 2019 παρουσιάζει μοναδικό ενδιαφέρον αφού η DC ανακοίνωσε ότι στα προσεχώς υπάρχει η ιστορία “The Three Jokers” από το νέο imprint Black label στο οποίο μας υπόσχεται να πέσει φως στο μυστήριο του αν όλα αυτά τα χρόνια έχουμε να κάνουμε με τρία πρόσωπα πίσω από το μακιγιάζ και το κραγιόν και όχι μόνο ένα. Διαβάζοντας ξανά την ιστορία αναρωτηθήκαμε αν εδώ είχαμε μια πρώτη συσχέτιση. Ο σφετεριστής τζόκερ μας δείχνει το πρόσωπο του για μια στιγμή αλλά μέχρι και την τελευταία σελίδα δεν έχουμε άλλη πληροφορία ενώ ο θάνατος του επίσης υπονοείται και δεν τον βλέπουμε οι ίδιοι σε κάποιο καρέ (συγχωρέστε μου αν μου διαφεύγει κάτι άλλο σε μετέπειτα ιστορίες).
Στα αρνητικά, υπάρχει ένα πολύ φτωχό θα λέγαμε σημείο όπου ο Batman κρατώντας στο τέλος τον Τζόκερ, ρωτάει τον επιθεωρητή Γκόρντον τι επιθυμεί να κάνουν μαζί του. Η απόδοση εδώ συγγραφικά είναι άχρωμη, άοσμη και άγευστη σε μια ιστορία που όμως άφησε ένα αρκετά θετικό στίγμα.
Συλλογή : The caped Crusader volume 3.
Δείτε επίσης:
Robin II: Τhe Joker’s wild !
Αρκετά καλή μίνι σειρά με την πρώτη ουσιαστικά συνάντηση του Robin -Tim Drake με το Joker ο οποίος στην πρώτη τους αναμέτρηση φθάνει στα όρια νευρικού κλονισμού βλέποντας το Robin ζωντανό,σκεπτόμενος ότι η μεγαλύτερη επιτυχία του έχει αναιρεθεί ,για να ανακαλύψει αργότερα ότι πίσω από τη μάσκα κρύβεται κάποιος άλλος και εκεί αρχίζει ένα λυσσασμένο κυνήγι .
No man’s land Endgame part 3: Rest in Heavenly Peace
Detective comics #741/2000
Greg Ruccka, Devin Grayson-Damion, Scott-Dave Eaglesham
Εδώ συνεχίζουμε από εκεί που είχαμε μείνει στο αφιέρωμα για τις καλύτερες πιο underground ιστορίες του Batman που χάθηκαν στο χρόνο. Η εποχή της No Man’s Land ήταν η πρώτη συμπαγής περίοδος που θα σήκωνε ένα τεράστιο Μπατ σινιάλο για τη γραμμή αμέτρητων πανίσχυρων ιστοριών που θα κυκλοφορούσαν μέχρι και σήμερα. Η φυσική καταστροφή στο cataclysm storyline έφερε σαν αποτέλεσμα να αποκοπεί η Γκόθαμ από τις ΗΠΑ και στη συνέχεια μέσα στο χάος και στον κίνδυνο παρέμειναν μόνο οι τολμηροί που το έβλεπαν σαν μια μεγάλη περιπέτεια, οι γκάνγκστερ και ακόμα και ο Μπάτμαν αποχωρεί για λίγο συντετριμμένος από τις ενοχές του που δεν κατάφερε να σώσει την πολιτική παρτίδα της υπόθεσης ως Μπρους Γουέιν (the road to no man’s land-prelude).
Πολιτικά παιχνίδια με δεκάδες μέτωπα, στο ένα ο γνωστός και μη εξαιρετέος scavenger, Lex Luthor, από την άλλη μεριά ο Bane και μέσα σε όλα αυτά ο Batman αποδεχόμενος όπως πάντα οποιαδήποτε συνθήκη κινείται με νέους κανόνες και τακτικές που δε συνήθιζε. Ας πάμε όμως τώρα στο Joker.
O Joker έμεινε κρυμμένος το μεγαλύτερο διάστημα για να αποφασίσει να κάνει μια δυνατή και αιματηρή επανεμφάνιση προκειμένου να κλέψει δημοσιότητα όπως αγαπάει πάντα. Αφού ξεπάστρεψε το μισό GCPD και ξυλοφόρτωσε τη Huntress αφήνοντας τη μισοπεθαμένη για να τη μεταφέρει στο νοσοκομείο, ο διαχρονικός της πόθος, ο Nightwing, στη συνέχεια απαγάγει μωρά από τη Γκόθαμ. Μετά από μια επιτυχημένη παγίδα που έστησε στον νυχτερίδα με τη βοήθεια της Harley Quinn, που έκανε τον απαραίτητο αντιπερισπασμό τελικά δολοφονεί εν ψυχρώ τη σύζυγό του James Gordon, η Sarah σε μια από τις πιο θλιβερές στιγμές στη φιλία των Batman και Jim (βλέπε batman, οι άλλες νυχτερίδες-μέρος δεύτερο).
Στις τελευταίες, δραματικές σελίδες θα αντικρίσουμε πράγματα που σαν αναγνώστες δε τα έχουμε ξαναδεί. Ο σκοτεινός ιππότης που ποτέ του δε θέλει να χάνει τον έλεγχο σε οτιδήποτε, δηλώνει ειλικρινέστατα ότι μέσα από όσα έχουν λάβει χώρα όλοι έφτασαν μακριά από τα όρια και αντί να σταματήσει τον Γκόρντον την ώρα που εκείνος σημαδεύει με πιστόλι τον Τζόκερ του λέει απλά “δε θα σε σταματήσω “. Ο Γκόρντον τον πυροβολεί και του αχρηστεύει το γόνατο και στη συνέχεια χάνει την ισορροπία του στα σκαλοπάτια και ξεσπάει σε κλάματα αγορεύοντας τις κατηγορίες φόνου για τα πρακτικά. Ο Batman τον αγκαλιάζει κρατώντας τα δικά του δάκρυα.
Σε αυτή την ιστορία που τα γεγονότα της λαμβάνουν μέρος την παραμονή Χριστουγέννων έχουμε οικογενειακά σύμβολα παντού. Η bat family και ο σκληρός πυρήνας της πιο δεμένη από ποτέ (η σημασία του no man’s land είναι ουσιαστικά η γέννηση της περισσότερο από καθετί άλλο), ο Γκόρντον με τη δική του οικογένεια ευτυχής στο σαλόνι του σπιτιού πριν αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για το φόνο της συζύγου του και ο κλόουν πρίγκηπας του εγκλήματος έχει μια φοβερή εναλλαγή συναισθημάτων στις τελευταίες τρεις σελίδες, από την ατέλειωτη ηδονή στη μελαγχολία και ξανά πίσω και κάπου εκεί αναρωτιέσαι αν έχεις κάνει τεράστιο λάθος που κατά καιρούς σκέφτηκες ότι ίσως τελικά τον συμπαθείς και ότι είναι απλώς ένας σκατόψυχος φονιάς και όχι ένα θύμα ενός συστήματος που δεν καταλαβαίνουμε. Ο φθόνος για τις οικογένειες των Μπρους και Τζέιμς ίσως ήταν μεγαλύτερο κίνητρο ακόμα και από την πιο αβυσσαλέα του αγάπη, την αυτοπροβολή.
Και η γλυκιά ειρωνεία της υπόθεσης: ο θάνατος της Sarah Gordon αποτέλεσε τον προθάλαμο για την πρώτη φορά που η εμπιστοσύνη μεταξύ bats και Jimbo μπήκε πλέον σε στέρεα θεμέλια.
Duty
C.J. Henderson- Trevor Von Ceden /1998
Legends of the Dark Knight #104-105
Ανέκαθεν ένα θέμα προβληματισμού και αμφισβήτησης είναι η κλιμάκωση που δημιουργεί η παρουσία του Μπάτμαν και του Τζόκερ στη Γκόθαμ. Όσο ο πρώτος επιμένει και σφίγγει τον κλοιό της αντιδραστικής βίας απέναντι στο έγκλημα , τόσο ο δεύτερος αναζητεί το φιάσκο, την τρομοκρατία και τον τρόμο στα μάτια των άλλων.
Η ιστορία αυτή μας πάει πίσω στον πρώτο ή δεύτερο χρόνο ζωής του Μπάτμαν και μας δείχνει υπό το οπτικό πρίσμα των αγαπημένων μας αστυνομικών, Jim Gordon και Harvey Bullock (αυτούς τους δύο αγαπήσαμε σε όλοι μας τη ζωή μόνο και τον ταξίαρχο Θεοχάρη, μη μας παρεξηγήσετε) πως αλλάζει πλήρως ξαφνικά μια ολόκληρη μητρόπολη δίχως αυτόν.
Ο Batman δεν ανταποκρίνεται στο σινιάλο και καθώς ο Γκόρντον μονολογεί παραδέχεται στον εαυτό του ότι η χρονική στιγμή που ο Μπάτμαν δεν είναι παρών είναι η χειρότερη δυνατή, καθώς έχει επανεμφανιστεί ο Τζόκερ, που κανένας άλλος ρεαλιστικά δε μπορεί να αναμετρηθεί με τις μεθόδους του. Ο Bullock παίρνει πατριωτικά το ζήτημα και θέλει να αποδείξει ότι η αστυνομία μπορεί και χωρίς εκείνον.
Όλα έχουν να κάνουν με ισορροπία και είτε το θέλουμε είτε όχι εδώ χωρίς έναν Μπάτμαν και έναν Τζόκερ εκείνη δεν είναι ποτέ αυτή που ξέρουμε, σαν μια σχέση σου που ξαφνικά περνά κρίση και σαν μια κακή περίοδο στην εργασία σου που σε κάνει να συνειδητοποιείς ότι όσο γερά και να νιώθεις ότι πατάς στα πόδια σου η παραμικρή αλλαγή είναι τελικά μια μοιραία αλλαγή στον πύργο της Τζένγκα. Περσόνες όπως ο δήμαρχος ουρλιάζει στο Γκόρντον να βρει το μασκοφόρο φρικιό του, ο Τζόκερ ξεκινάει ένα μεγάλο παραλήρημα όταν ενώ ολόκληρη η Γκόθαμ γνωρίζει ότι η βόμβα που θα σκάσει εντός ολίγου είναι αρκετή για να την εξαφανίσει στο μισό της, αλλά ο Μπάτμαν δεν εμφανίζεται και ο Τζόκερ φωνάζει ότι θέλει να χορέψει με τον άνδρα του και δε τον νοιάζει τίποτα άλλο παρά να υπάρχει αυτός τριγύρω.
Στο κομμάτι της αισθητικής ξεχωρίζει η έκφραση πανικού στο πρόσωπο ενός συνεργάτη του Τζόκερ όταν εκείνος έχει συλληφθεί καθώς και η ρετρό αισθητική του κλόουν, το κουστούμι και το χτένισμα είναι ονείρωξη των vintage lovers εδώ .
Η ιστορία είναι απαραίτητη για όσους αγαπούν τις ιστορίες… Μπάτμαν χωρίς Μπάτμαν και για όσους θέλουν να δουν το Τζόκερ να τρομάζει αληθινά πίσω από τα φονικά αστεία και το ντελίριο .
Δείτε επίσης :
Gotham Central
Για τους οπαδούς των ιστοριών Μπάτμαν δίχως Μπάτμαν και αυτό .
A black and white world
Batman black & white #2
Neil Gaiman-Simon Brisket/1996
Εδώ σε σχέση με τις προηγούμενες ιστορίες που εξετάζουμε, είμαστε μακριά από το continuity και τη… σοβαροφάνεια, κρατάμε μόνο τους συμβολισμούς και πάμε… σουρεαλιστικά και με χαμόγελο (;).
Το τελευταίο είναι σχετικό αφού εδώ τα σκοτεινά παραμύθια με τη δόση τρόμου και κωμικοτραγικού στοιχείου του Neil Gaiman ενώνονται με το Simon Bisley, κορυφαίο σχεδιαστή του -για γέλια και για κλάματα – Lobo. Ιδανικό ντουέτο για μια ιστορία καυστική με γαργαλιστικές λεπτομέρειες, όπου οι Τζόκερ και Μπάτμαν σαν να είναι ο Deadpool της Marvel, γνωρίζουν ότι είναι χαρακτήρες κόμικς και είναι η δουλειά από την οποία βιοπορίζονται. Πάνε το πρωί στο κοινό τους γραφείο, γκρινιάζουν, πίνουν καφέ και μαλώνουν μεταξύ τους για το πόσο άδικη και προβλέψιμη είναι η εργασία τους αφού πάντα ο ένας παίρνει πιο εντυπωσιακές ατάκες και σκηνές στο ρόλο του από τον άλλο και στο τέλος πάντα συμφωνούν ότι αφού και οι δύο δεν είναι άνεργοι …δόξα τω θεώ να λένε κιόλας.
Μας αρέσει πολύ να ανακαλύπτουμε ιστορίες που μπήκαν σε μια κρυψώνα του χρόνου και εδώ είναι μια πολύ χαρακτηριστική περίπτωση. Η πρώτη σειρά Batman Black & white κυκλοφόρησε το 1996 και στο τεύχος 2 συμπεριλήφθηκε αυτή η μικρή ιστορία σαν γκραν φινάλε του συγκεκριμένου τεύχους. Μέσα από ένα αστείο σουρεάλ παραμυθάκι (με πολύ πιο hardcore σχέδιο) στο τέλος θα αναρωτηθούμε αν ο Μπάτμαν, ο Joker και τα κόμικς είναι ο,τι πιο αστείο και προβλέψιμο συναντήσαμε ποτέ και δε το παραδεχόμαστε στον εαυτό μας γιατί μια ολόκληρη πορεία ζωής θα είναι πια μια φάρσα και μια εμπορική πλάνη… ευτυχώς υπάρχουν κόμικς σαν το Dark Victory ( batman! Οι άλλες νυχτερίδες μέρος πρώτο ) για να διώχνουν τέτοιες σκέψεις μακριά.
Η σειρά πήρε βραβείο Eisner για την αισθητική της, έχει φθάσει μέχρι και σε volume 4 προς το παρόν ενώ ακόμα και σήμερα, 23 χρόνια μετά ενώ η αναφορά στο κόμικ δεν είναι τόσο συχνή, η επιρροή της στη βιομηχανία των κόμικς related είναι πανίσχυρη αφού φιγούρες και αγαλματίδια και τυχερά σακουλάκια με μικρότερες φιγούρες υπό τον τίτλο Batman Black and white βασισμένες στα σχέδια της σειράς κυκλοφορούν διαρκώς.
Συλλογή : Batman black & white ( πολύ όμορφη oversized έκδοση)
The Dark Knight Returns: The Last Crusade
One shot- prestige format
Frank Miller – John Romitta Jr./2016
Αφήσαμε για το τέλος μια ιστορία πιο πρόσφατη από τις άλλες και μακράν πιο αμφιλεγόμενη και παρεξηγημένη.
Το 2016 με αφορμή τη συμπλήρωση των τριάντα χρόνων από την πρώτη κυκλοφορία της καλύτερης ιστορίας κόμικς όλων των εποχών, του The Dark Knight Returns, ο Frank Miller με τη βοήθεια του John Romitta jr. Κυκλοφορεί ένα επετειακό πρελούδιο με τίτλο The last crusade , στην οποία όπως αποδεικνύει και ο τίτλος θεωρητικά θα ανακαλύπταμε την αιτία που ο Bruce Wayne αποσύρθηκε στα 45 του χρόνια για να επανέλθει δέκα χρόνια μετά στο The dark knight returns.
Ουσιαστικά δε μαθαίνουμε κάτι που δε γνωρίζαμε πλήρως, αφού τα υπονοούμενα για το θάνατο του Jason Todd υπήρχαν ήδη στην original ιστορία. Η ιστορία σε μια εποχή που ο Miller εξιλεωνόταν για τις απαράδεκτες ιστορίες του, χτισμένες σε φασιστικά πρότυπα από το 2002 και μετά με το Dark Knight III: The master race (με μεγάλη δόση καχυποψίας όμως καθώς στο σενάριο τον στήριζε ο Brian Azzarello, ο οποίος κατά πολλούς περιμάζεψε την ανεξέλεγκτη πλέον παράνοια του Miller και απέδωσε ένα πολύ καλό graphic novel), εδώ αποδοκιμάστηκε από πολλούς ότι η ιστορία απλά αναπαράγει κάτι που ήδη μας είναι γνωστό για να εξαργυρώσει απλά την επέτειο του Dkr. Ίσως ισχύει, αλλά εμείς θα εστιάσουμε στα θετικά της και προφανώς στο Joker.
Ο ψυχοπαθής κλόουν εδώ είναι σε μια από τις πιο εύστοχες αποδόσεις του: μεσήλικας πλέον και αυτός όπως και ο Μπρους Γουέιν που δε λέει να παραιτηθεί από άνθρωπος νυχτερίδα δε σταματά σαν τη νέμεση του και αυτός να ηδονίζεται με την αιώνια διαμάχη τους καθώς οι αποδράσεις από το άσυλο Arkham δίνουν και παίρνουν ενώ κατά τη διάρκεια της τελευταίας ο Robin-Jason τον παγιδεύει πανηγυρικά.
Από εκεί και ύστερα το νοσταλγικό Μίλλερ κύμα είναι χορταστικό \. Πολύ καλά δομημένη ιστορία με τα γνωστά πάνελ των ειδήσεων και τα ρεπορτάζ να στοχοποιούν τον Μπάτμαν για τη βία κατά παιδιών και τη χρήση άλλων για τον Άγιο πόλεμο του, ενώ άλλες φορές τον ηρωοποιούν. Ο John Romitta jr πιστός στο ύφος του Miller είναι στα καλύτερά του (ο δημιουργός αυτός πραγματικά όσο μεγαλώνει …μικραίνει) αλλά και ο Joker δεν πάει πίσω.
Σε ελάχιστες ιστορίες έχουμε δει τον κλόουν με τόσο παρανοϊκό και επιθετικό βλέμμα που μας κάνει να αναφωνούμε “ο JOker όπως έπρεπε ” και οι μονόλογοι του στο Άρκαμ με κλασσικό θυμωμένο αλλά σίγουρο μιλερικό ύφος μας κάνουν να μη χορταίνουμε να τον παρατηρούμε στα καρέ, ειδικά στις σκηνές που παίζει πόκερ με κάποιον άλλο. Οι ποιητικές του αναφορές γεμάτες φονικά σημεία για το Ρόμπιν καθώς και η διαολεμένη του σιγουριά μας καθηλώνουν και μας κάνει να αγωνιούμε πριν έρθει ένα τραγικό τέλος που ενώ γνωρίζουμε δε σταματά να μας κρατάει σε αγωνία με αυτό τον τρόπο. Ποιητικός αν και νοσηρά ο τρόπος με τον οποίο στο τέλος ο Joker “τελειώνει ” τον Τζέισον ο οποίος εδώ είναι παρορμητικός και ανυπάκουος όπως ήταν ανέκαθεν .
Ναι, ο Μίλλερ δύσκολα θα συγχωρεθεί που προσέβαλλε αγαπημένους μας ήρωες και που το πολύ δημοκρατικό ξεκίνημα με το Daredevil έγινε ένα ναζιστικό παραλήρημα από την 11η Σεπτεμβρίου και έπειτα. Ναι, διαβάζουμε για μια ακόμη φορά θυμωμένες στα πρόθυρα κρίσης εκδοχές των λατρεμένων μας χαρακτήρων , αλλά ο Τζόκερ αποδίδεται όπως του αξίζει είτε μας αρέσει είτε όχι και δίνει ματωμένο τέλος στη ζωή που λίγες σελίδες πριν το κλείσιμο της ιστορίας ονειρεύεται ο Μπρους Γουέιν σε ένα διάλογο που έχει με τον Άλφρεντ.
Όπως πάντα θα υπάρχει ο Batman, έτσι θα υπάρχει και ο Τζόκερ, με χίλιους διαφορετικούς τρόπους και σε χίλιες διαφορετικές ιστορίες και εκδοχές μέσα και έξω από το continuity.
Δείτε : the dark knight returns: the last crusade /deluxe edition
Αξίζει καθώς είναι πανέμορφη έκδοση με σκληρό εξώφυλλο ,οικονομική και λίγο μεγαλύτερη από το σύνηθες μέγεθος των κόμικς .
Δείτε επίσης :
Citizen Wayne
Michael Bendis first batman story ever .
Batman Chronicles #21 /2000
Reprint: Pearl #1 / 2019
Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, μια πολύ μικρή ιστορία με τον Τζόκερ να εμφανίζεται για μια στιγμή βάζοντας παρακαταθήκη αυτό που αναφέρουμε πιο πάνω ,ότι χωρίς τον ένα δεν υφίσταται μόνος στο λόγο ούτε και ο άλλος. Σε ιστορίες παράλληλης πραγματικότητας, σε ιστορίες για το μέλλον, παντού .
Αποχαιρετούμε το άρθρο που μοιράστηκε σε τρία μέρη θέλοντας να σας πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ που μας προτρέψατε, χωρίς να το γνωρίζετε να ανατρέξουμε στη βιβλιοθήκη μας, για να διαβάσουμε και πάλι ιστορίες που είχαμε αφήσει πίσω μας για χρόνια. Μαζί τους επέστρεψαν οι αναμνήσεις από τις βόλτες στα κομιξάδικα πίσω στα 00s που μας κάνει να μη μετανιώνουμε ούτε στιγμή που εξακολουθούμε να στηρίζουμε το έντυπο και μας δίνει την ελπίδα ότι για κάτι τέτοιες αναμνήσεις και καθημερινές, μικρές περιπέτειες είναι που πάντα έχει πιθανότητες να επιβιώνει στο χρόνο. Σας αφήνουμε με ένα δώρο από την αξέχαστη βραδιά Batman 80 years at Death Disco οπού ο Μπρους Γουέιν και ο Τζόκερ πήραν σάρκα και οστά στη σκηνή του χώρου από το σκηνοθέτη Γιώργο Λουριδά και τους ηθοποιούς Γιάννης Οιχαλιώτη και Χρήστο Χριστακόπουλο Μαυράκη.
Καλό Φθινόπωρο και επίσημα και θα τα λέμε πολύ σύντομα φέτος όπως ήδη έχετε καταλάβει με περισσότερα αφιερώματα για το χθες αλλά και για όσα έρχονται στα προσεχώς.
