Flashback: ET//AL. – TRITØN

cover
Album Title: TRITØN (Album)
Band Name: ET//AL.
Year: 2018
Label:
Genre: post rock, experimental

Favourite Song: amor(s)

Οι ET//AL καταφέρνουν να ορίσουν τη μουσική τους ως ένα ιδιαίτερο αρτιστικό κράμα, όπου στόχος είναι η αφύπνιση των πιο καταπιεσμένων συναισθημάτων του ακροατή.

Έχοντας ασχοληθεί ενδελεχώς τα τελευταία χρόνια με την post rock σκηνή, τόσο στην εκπομπή όσο και στο webzine, είχα τη χαρά να γνωρίσω μερικά από τα ωραιότερα δημιουργήματα των 10s. Η σκηνή, τα τελευταία χρόνια γνωρίζει άνθηση. Τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό, τα μουσικά σχήματα ορθώνουν ανάστημα, δίνοντας χρώμα σε μία δεκαετία που η μουσική έχει οριστεί ως μία σκληρή και βίαιη βιομηχανία, όπου ελάχιστοι επιβιώνουν.

Η έρευνα κάποια στιγμή με οδήγησε δυτικά μας και συγκεκριμένα στην Ιταλία.

Ένα από τα συγκροτήματα που ξεχώρισα αμέσως, ήταν οι ET//AL. Και θα μου πεις γιατί;

Οι ET//AL καταφέρνουν να ορίσουν τη μουσική τους ως ένα ιδιαίτερο αρτιστικό κράμα, όπου στόχος είναι η αφύπνιση των πιο καταπιεσμένων συναισθημάτων του ακροατή. Βιολιά, τσέλο, ambience, κορύφωση, post rock, κατάρρευση, αγάπη! Κομμάτια ενός περίεργου παζλ που φαντάζουν ασύνδετα, ωστόσο δημιουργούν ένα αισθητικά άρτιο έργο τέχνης.

AMOR OMNIA VINCIT, MORS OMNIA SOLVIT!

Από τα τρία album και ep που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα, ξεχωρίζω αμέσως το TRITØN, το οποίο “ήρθε στον κόσμο” τον Σεπτέμβριο του 2018. O δίσκος αποτελεί το δεύτερο κομμάτι μίας καλλιτεχνικής τριλογίας, ο επίλογος της οποίας δεν έχει γραφτεί!

Κάθε καρέ του εξωφύλλου αφηγείται μια ιστορία, όπως επίσης κάθε τίτλος που έχει επιλεχθεί για τα κομμάτια και ο αριθμός των τραγουδιών. Τα 3 τραγούδια με κανονικό όνομα συμβολίζουν την τελειότητα [amor(s), per sempre mai, zjarr], ενώ τα δύο 2 ambient tracks συμβολίζουν τη δυαδικότητα που συναντάμε παντού στη φύση.

Το εισαγωγικό κομμάτι του δίσκου, “amor(s)“, θεωρώ πραγματικά πως είναι το καλύτερο της μπάντας. Ξεκινάει με μειλίχια βιολιά και έγχορδα. Χτίζει συναισθηματική φόρτιση. Θαρρείς πως η μουσική πραγματικά σου μιλάει. Και ξάφνου γαλήνη. Γυναικεία υποστηρικτικά φωνητικά συνοδεύουν τη βραχνή φωνή του τραγουδιστή:

I will build a room full of light
For your eyes, to be bright
Blind rivers for your love
Strong mountains for your hope, you soul
We are One!

Και θα με ρωτήσεις, που κολλάνε όσα περιγράφω με το post rock? Μετά από μία παύση γεμάτη πόνο, μία απόκοσμη ηλεκτρική κιθάρα ξυπνάει από τη λήθη και συνοδεύει όσα περιέγραψα νωρίτερα.  Ώσπου φθάνουμε στο χάος, την παύση που διαλύει το όνειρο. Και τότε, εγένετο φως! Βιολιά, έγχορδα και φυσαρμόνικα γλυκαίνουν για μία ακόμη φορά την πικρή μελαγχολία. ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΑ!

Καθώς ακόμη προσπαθούμε να χωνέψουμε το δεκάλεπτο αριστούργημα που μόλις έχει ολοκληρωθεί, άνεμοι και ψίθυροι μας πιάνουν από το χέρι και μας καθοδηγούν σε μία ήρεμη ακτή. Κεφάλαιο Ι“, ένα δίλεπτο πειραματικό “σκαλοπάτι”.

Τη σκυτάλη παίρνει το “per sempre, mai“. Βασικός πρωταγωνιστής το πιάνο, το οποίο διηγείται μία λυπηρή ιστορία. Η λύπη κλιμακώνεται με αρωγό τα έγχορδα και ένα υπέροχο σόλο βιολοντσέλου. Η ψυχολογία του ακροατή βυθίζεται για μία ακόμη φορά στο ναδίρ. Και αυτό δεν είναι κακό, καθώς οι ET//AL. αφηγούνται μία ιστορία με αρχή, μέση, τέλος και απότομες εναλλαγές.

Το “ΙΙ“, μία ακόμη γέφυρα, ετοιμάζεται να μας εισάγει στο τελευταίο κεφάλαιο του δίσκου. Αυτή τη φορά όμως δεν υπάρχει ακτή, μονάχα ένα απόκοσμο horror ambience, συνοδευτικά κρουστά, κι ένα ρολόι που τρέχει. Τικ, τοκ, τικ, τοκ…

Και τότε “μπουκάρει” το “zjarr!” (η φωτιά, αν μεταφράσουμε την λέξη από τα Αλβανικά). Πλέον έχουμε μπει για τα καλά στα μονοπάτια του πειραματικού post rock, με το πιο ηλεκτρικό κομμάτι του δίσκου να έχει φυλαχθεί για τον επίλογο.

I am fire and
I’m coming to take you
because you soiled this world I gave you
but, don’t be afraid
because I am Light.*

Πρόκειται για ένα ακόμη roller coster. Ένα τραγούδι που μιλάει για την κάθαρση (τουλάχιστον όπως το ερμηνεύω εγώ) και απλώνεται σε διάρκεια 12 λεπτών. Η πορεία των ρυθμικών κιθάρων και η παράλληλη κλιμάκωση μας καθοδηγεί προς τον αποχαιρετισμό, όπου η μουσική γίνεται ολοένα και πιο αργόσυρτη, ολοένα και πιο μελαγχολική, ώσπου εν τέλει φθάνει η ώρα του αποχωρισμού.

Ο δίσκος διαρκεί 37 λεπτά και 30 δευτερόλεπτα. 37 λεπτά που κυλούν σαν νερό και παράλληλα συνθλίβουν συνειδήσεις και συναισθήματα!

Fun fact: Οι ET//AL. χτίζουν τους δίσκους με βάση το παραδοσιακό στήσιμο των lps, στα οποία ο διαθέσιμος χρόνος κάθε πλευράς είναι περίπου 20 λεπτά.

Εν τέλει υπάρχει κάθαρση; Ο κάθε ακροατής ξεχωριστά κρίνει για τον εαυτό του!

Μπορείτε να ακούσετε “TRITØN” και να στηρίξετε τη μπάντα πατώντας εδώ.

*Οι συγκεκριμένοι στίχοι μεταφράστηκαν από τα Αλβανικά στα Αγγλικά.

triton by et//al.