To 2024 τελείωσε και όπως πάντα είμαι εδώ για να σας προσφέρω την τελική δεκάδα των καλύτερων ματς που είδα στο pro wrestling φέτος. Το World’s End του AEW που έκλεισε τα events της χρονιάς ήταν αρκετά καλό, αλλά δεν είχε τη ματσάρα που θα τρύπαγε τη δεκάδα. Επίσης όπως είπα στο πρώτο άρθρο, αυτή η λίστα βασίζεται σε προσωπικές επιλογές και προσωπικά δε διαχωρίζω εταιρίες ή οτιδήποτε. Βλέπω και κρίνω τις ιστορίες και τα ματς που μου αρέσουν.
Η μέρα που ανεβαίνει το άρθρο είναι σημαδιακή, καθώς το βράδυ έχουμε το ντεμπούτο του Raw στο Netflix. Σίγουρα για την Αμερική είναι σπουδαίο, αλλά θεωρώ πως η συμφωνία για μεταφορά του περιεχομένου του WWE και των live αναμεταδόσεων των premium live events και των εβδομαδιαίων προγραμμάτων του στο Netflix σε παγκόσμια κλίμακα είναι ακόμα πιο σημαντική.
Εξαιρετικά σημαντική για ανθρώπους όπως εγώ που μεγαλώσαμε με κάκιστα links, να προσπαθούμε να δούμε μεγάλες στιγμές σε Wrestlemania τη στιγμή που συνέβαιναν και να παρακαλάμε να μην κολλήσει το live. Βραδιές με το φίλο Μιχάλη να ανταλλάσσουμε links και να συζητάμε τι παίχτηκε σε κάθε ματς ελπίζοντας ότι ο άλλος δεν είναι ένα με δύο λεπτά πίσω. Ελπίζω το Netflix να υποστηρίξει όλο αυτό το εγχείρημα χωρίς τεχνικά προβλήματα, γιατί είναι μια σπουδαία κίνηση. Ανυπομονώ πραγματικά.
Anyway ελπίζω να έχουμε μία εξίσου καλή χρονιά για το pro wrestling το 2025 και πάμε να δούμε τα δέκα καλύτερα ματς του 2024 κατά τη γνώμη μου.
10. Roman Reigns, The Usos (Jey Uso and Jimmy Uso), Sami Zayn and CM Punk vs The Bloodline – Survivor Series: WarGames
Υπάρχει μία ατμόσφαιρα στα Wargames του WWE που δύσκολα θα τα βρεις σε άλλη εταιρία. Ίσως η καλύτερη εποχή τους από άποψη πάλης να ήταν την περίοδο του NXT, όμως νομίζω ότι στο main roster οι ιστορίες είναι αρκετά ανώτερες. Η επιστροφή του Roman Reigns σήμαινε και σταδιακή επανένωση της original Bloodline απέναντι στην Bloodline από το Tem εεεε την Bloodline του Solo Sikoa. Αυτός ο εμφύλιος ήταν φτιαγμένος για επικά αποτελέσματα.
Ίσως το χτίσιμο της ιστορίας με την επανένωση των Usos και το σενάριο με τον Sami να ήταν κάπως βιαστικό (Crown Jewel και Σαουδική Αραβία ευχαριστούμε και για αυτό), αλλά τελικά τα teasers για Rollins και η προσθήκη του CM Punk μέσω του Paul Heyman βοήθησαν πολύ στο να τοποθετηθούν τέλεια τα πιόνια στη σκακιέρα. Το ματς φυσικά ήταν αντάξιο των προσδοκιών μας. Πολλή βία, αρκετό ξύλο, τραπέζια να σπάνε, εντυπωσιακές εναέριες κινήσεις, τρομερά call backs από τους Usos, δυνατό storytelling από Punk και Roman και πάρα πολλοί σπόροι που φυτεύτηκαν για μελλοντικές ιστορίες. Κανείς δεν κάνει Wargames όπως το WWE.
9. Pac vs Will Ospreay – AEW All Out
Αυτό το ματς θα μπορούσε να λάβει χώρα στο All In λίγες μέρες πίσω μιας και θα ήταν και οι δύο παλαιστές στη χώρα τους, ωστόσο σοφά προτιμήθηκε το All Out ως πρώτη υπεράσπιση του Ospreay σαν International champion. Ο λόγος είναι ότι ο Pac ήταν σε μια πολύ καλή φάση της καριέρας του, είχε κερδίσει τίτλο στο All In και επίσης πρόκειται για έναν από τους πιο αξιόπιστους παλαιστές, όταν θες κάποιον να σου δώσει ματσάρα.
Μέρος ενός πραγματικά σκοτεινού PPV, αυτός ο αγώνας ήταν σχεδόν αδύνατον να μας απογοητεύσει αν αναλογιστούμε τους δύο παλαιστές που τον απαρτίζουν. Δεν έχει πολλά στοιχεία από το βρετανικό στυλ πάλης, αλλά συνδυάζει γρήγορες κινήσεις, λαβές, highflying και φανταστικά counters και ως συνήθως ένα εκρηκτικό τελικό πεντάλεπτο με τον Ospreay να κάνει ένα φανταστικό pin. Όπως είπαμε: Αν θες να είσαι σίγουρος για ματσάρα, ο Pac και ο Ospreay είναι εγγύηση.
8. Will Ospreay vs Kyle Fletcher – AEW Full Gear
Θα πω την απόλυτη αλήθεια. Στην αρχή κάπως με είχε ξενερώσει το heel turn του Kyle Fletcher. Θεωρούσα πως η καλύτερη επιλογή θα ήταν η επιστροφή του Mark Davis και η απόσχιση των Fletcher/Ospreay από την Don Callis Family προκειμένου να δούμε την United Empire στο AEW. Το turn αυτό προφανώς σήμαινε ότι οι δύο πρώην κολλητοί θα γινόντουσαν πλέον εχθροί. Όμως το ματς τους στο Full Gear απέδειξε ότι τελικά η ανεξαρτητοποίηση του Αυστραλού μόνο καλό θα του έκανε.
Με διαφορετικό λουκ σε gear και μαλλί, αλλά εξίσου τεράστια ικανότητα μέσα στο ρινγκ, πήρε τον Ospreay και μας πρόσφεραν ένα από τα πιο εντυπωσιακά ματς όλης της χρονιάς. Παντού έβλεπες στοιχεία storytelling είτε από την Ιαπωνία είτε από το AEW, οι κινήσεις ήταν επικίνδυνες, αλλά άκρως εντυπωσιακές και το τέλος αρκετά συγκινητικό με τον Kyle να παίρνει τη μεγαλύτερη νίκη της καριέρας του. Στο World’s End ήταν επίσης εξαιρετικοί, όμως τη μαγεία του Full Gear ήταν δύσκολο να την αγγίξουν. Αν δεν κάνουν κάτι τρομερά λάθος, είναι ασφαλές να πούμε πως το μέλλον ανήκει όχι μόνο στον Ospreay, αλλά και στον Fletcher.
7. Cody Rhodes vs AJ Styles – WWE Backlash France
Ο Cody Rhodes κέρδισε τον μεγάλο τίτλο στη Wrestlemania και πάντα μετά από μια νίκη που περιμέναμε καιρό, θες κάποιον πολύ αξιόπιστο παλαιστή για την πρώτη κόντρα. Όπως με τον Roman Reigns το 2016, έτσι και εδώ επιλέχθηκε πολύ σωστά ο AJ Styles, ένας άνθρωπος που θεωρώ αδύνατον να δώσει στο ρινγκ έστω και μέτριο ματς. Ο Styles αξίζει τεράστιο σεβασμό για το γεγονός ότι στα 47 του είναι σε καλύτερη κατάσταση από ποτέ σωματικά και το εξαιρετικό κοινό του Backlash στη Γαλλία υποδέχθηκε με ενθουσιασμό τους δύο αθλητές.
Εκείνοι φρόντισαν να αποζημιώσουν και εκείνους και εμάς με έναν από τους πιο εντυπωσιακούς αγώνες της καριέρας τους, την επιτομή του τι μπορεί να κάνει το στυλ πάλης του WWE όταν είναι στα καλύτερα του. Απίστευτες κινήσεις, άψογη χημεία, οριακά ποιητικό storytelling και ένα τέλειο κοινό να τα πλαισιώνει όλα αυτά από πριν ξεκινήσει το ματς με τραγούδια και συνθήματα. Ήταν ο τέλειος αντίπαλος για τον Rhodes ο Styles και έδωσε την καλύτερη πρώτη υπεράσπιση στον Cody.
6. Will Ospreay vs Ricochet vs Konosuke Takeshita – AEW WrestleDream
Νομίζω ότι το triple threat ως ματς αρχίζει και ξαναβρίσκει τη μαγεία του τα τελευταία χρόνια. Για πολύ καιρό μόνο το Lesnar/Rollins/Cena του 2015 μπορούσε να απειλήσει τα Triple H/Shawn Michaels/Benoit και το υπέρτατο Styles/Daniels/Samoa Joe. Όμως τόσο το NXT όσο και το WWE με τα Reigns/Bryan/Edge το 2021 και Sheamus/McIntyre/Gunther το 2023 έφτασε κοντά στο να μιλάμε για τα καλύτερα triple threat matches όλων των εποχών.
Το AEW στο WrestleDream έβαλε τρεις εξαιρετικούς παλαιστές με φανταστική χημεία μεταξύ τους σε ένα τέτοιο ματς και το αποτέλεσμα δε μπορούσε παρά να είναι εξίσου εκπληκτικό. Είτε σε ζευγάρια, είτε και οι τρεις μαζί, οι τρεις αθλητές δίνουν σεμινάριο στο πως ανακατεύεις διαφορετικά στυλ πάλης σε μια πανδαισία κινήσεων, δυνατών χτυπημάτων, πολύ γρήγορων εναλλαγών που σε κάνει συνέχεια να αναρωτιέσαι ποιος θα κερδίσει τελικά. Αν είχε καθαρό τέλος, πιστεύω θα ήταν στην πεντάδα.
5. Drew McIntyre vs CM Punk – WWE Summerslam/WWE Bash In Berlin/WWE Bad Blood
Μου αρέσει πολύ στις ετήσιες λίστες μου να συμπεριλαμβάνω τριλογίες ή ολόκληρες κόντρες. Αν έπαιρνες τα ματς ένα προς ένα, ίσως το πρώτο και το τρίτο να έμπαιναν στη δεκάδα, αλλά όλη η κόντρα αξίζει χαλαρά την πεντάδα. Είναι το δεύτερο παράδειγμα φέτος όπου βλέπεις δύο παλαιστές να μην τηρούν απλώς ένα σενάριο, αλλά να πιστεύουν πραγματικά όσα λένε, να θέλουν να πονέσουν ο ένας τον άλλον, να σε κάνουν να νιώθεις ότι πραγματικά μισιούνται (στην περίπτωσή τους ίσως και να ισχύει).
Στον Drew έχω πραγματικά μεγάλη αδυναμία και θεωρώ ότι ως heel και στα social media και στο μικρόφωνο έδωσε μια πραγματική παράσταση σε αυτήν την κόντρα. O Punk μπόρεσε και ακολούθησε τον ρυθμό τόσο στις κατά ριπάς προσβολές όσο και στα ματς και μας πρόσφεραν έναν πολύ καλό αγώνα στο Summerslam και το καλύτερο και πιο βίαιο Hell In A Cell των τελευταίων χρόνων. Προσωπικά είχα κάποιες ενστάσεις με την πορεία που πήρε η κόντρα, θα προτιμούσα να μην υπήρχε αυτή η ηλίθια ιστορία με το βραχιολάκι, αλλά στο τέλος της ημέρας και ο Σκωτσέζος και ο Punk βγαίνουν κερδισμένοι και μας χαρίζουν μία από τις καλύτερες κόντρες των τελευταίων χρόνων. Πιστεύω θα κάνουν μεγάλα πράγματα μέσα στο 2025.
4. Swerve Strickland vs Bryan Danielson – AEW All In
Η επιστροφή του Bryan Danielson στο ρινγκ πριν μερικά χρόνια ήταν ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα της δεκαετίας. Τόσο στο WWE όσο και στο AEW είχε δύο καταπληκτικά runs είτε ως πρωταθλητής είτε ως ένα πολύ σημαντικό όνομα στο ρόστερ. Στο AEW ωστόσο είχε και την ευκαιρία για ένα ενθουσιώδες κλείσιμο στην full time καριέρα του. Στο μεγαλύτερο event της εταιρίας για φέτος, μπροστά στο θρυλικό στάδιο του Wembley, ο Danielson συνάντησε τον πρωταθλητή Swerve Strickland για το AEW World Championship.
Όμως ο Danielson έβαλε έναν ακόμα όρο. Αν έχανε, θα αποσυρόταν. Ο Swerve αν και ήταν περισσότερο tweener εκείνη την περίοδο, παίζει εξαιρετικά το ρόλο του κακού της ιστορίας και βάζει στο παιχνίδι και την οικογένεια του Bryan που καθόταν στα πρώτα καθίσματα. Οι δυο τους δεν μας προσφέρουν ένα από τα καλύτερα ματς της χρονιάς, αλλά ένα αριστούργημα με συνεχείς ανατροπές, πολλή συγκίνηση, τεράστια ποικιλία κινήσεων και ένα από τα καλύτερα φινάλε που έχω δει ποτέ. Ήταν η αρχή του τέλους για την full time καριέρα του Bryan και δε θα μπορούσε να γίνει καλύτερη από το ματς με την αποκάλυψη που λέγεται Swerve.
3. MJF vs Will Ospreay – AEW Dynamite
Κάποιες φορές θέλεις να δεις δύο από τους καλύτερους παλαιστές της γενιάς τους να παλεύουν. Ωστόσο η ιδέα του να βάλουν τον MJF σε μια φάση που δεν είχε κάποια κόντρα και τον Ospreay στη μέση ενός πολύ εκρηκτικού 2024 για τον ίδιο, ήταν μια φανταστική ιδέα. Μάλιστα όπως είχε γίνει και στην κόντρα του MJF με τον CM Punk στο παρελθόν, το πρώτο ματς δεν συνέβη σε PPV, αλλά σε εβδομαδιαίο επεισόδιο του Dynamite.
Και όπως και σε εκείνο το ματς, οι δύο παλαιστές πήραν σχεδόν μια ώρα και μας έδωσαν ένα υπέρτατο classic. Για μένα ο Ospreay είναι αυτή τη στιγμή ο καλύτερος στον κόσμο και ο MJF είναι από τους καλύτερους στο να προσαρμόζεται στο στυλ του αντιπάλου του. Κοροϊδεύει το high flying στυλ άλλων παλαιστών, αλλά μπορεί να το εξυπηρετήσει εξαιρετικά και ο ίδιος. Αυτό το ματς ήταν καλύτερο από το αντίστοιχο στο All In, γιατί μέσα σε μία ώρα δε σε κάνουν ποτέ να βαρεθείς, χτίζουν διαρκώς μια ιστορία με payoffs που θα σου δώσουν αργότερα και μας προσφέρουν μερικά από τα καλύτερα spots της χρονιάς. Επίσης το φινάλε με το pin λίγα δευτερόλεπτα πριν το τέλος ήταν φανταστικό.
2. Cody Rhodes vs Roman Reigns – WWE Wrestlemania XL
Επιτέλους το ματς που είδαμε τον Cody να τελειώνει την ιστορία. Τα έγραψα πολύ αναλυτικά στο αφιέρωμά μου λίγες μέρες μετά, αλλά θα τα επαναλάβω στο Ranking για το τέλος του 2024. Αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο και σημαντικότερο main event της Wrestlemania, αντάξιο του hype που υπήρξε. Αν το πάρουμε καθαρά παλαιστικά ίσως το ματς των Rhodes και Reigns την προηγούμενη χρονιά να ήταν ένα κλικ ανώτερο.
Αλλά το τελευταίο δεκάλεπτο του φετινού τους αγώνα είναι έπος βιβλικών διαστάσεων. Βλέπεις τόσους σταρ να εμφανίζονται και τόσες ιστορίες των τελευταίων μηνών να περνάνε μπροστά από τα μάτια σου. Ο Jimmy και o Jey Uso, τον Solo Sikoa με τον τεράστιο John Cena, τον Rollins να προσθέτει το λιθαράκι του στην διαχρονική έχθρα του με τον Roman, τον Rock και τον θρύλο Undertaker που μας έκανε να παγώσουμε με το που ακούστηκε η θρυλική καμπάνα.
Και όλα αυτά ενώ παίζουν με την ψυχολογία σου από την προηγούμενη χρονιά (και την προηγούμενη βραδιά) κάνοντας σε να νομίζεις ότι ο Cody θα χάσει. Αναστενάζεις στα τεράστια kick out, ειδικά στο σημείο με τον Solo, και ουρλιάζεις όταν επιτέλους κερδίζει. Τεράστιο main event, τρομερός Cody Rhodes και μεγάλο respect στον Roman Reigns. Το απόλυτο storytelling για φέτος.
1. Will Ospreay vs Bryan Danielson – AEW Dynasty
Εδώ και αρκετή ώρα είμαι πολύ θετικός οπότε θα βγάλω λίγη κακία. Η μεγαλύτερη βλακεία που βλέπω να αναμασιέται στο Ίντερνετ είναι το “What’s the story behind the match?”. Αναμασιέται από ανθρώπους που βλέπουν σχεδόν αποκλειστικά WWE, επειδή τώρα υπάρχει ο Triple H που γράφει μερικές εξαιρετικές ιστορίες και την είδαν μεγάλοι φανς του storytelling όταν πριν λίγα χρόνια έχαφταν ό,τι παπαριά τους σέρβιρε ο Vince McMahon.
Ναι, και εγώ εκθείασα τις ιστορίες πιο πάνω, αλλά κάποιες φορές θέλουμε έναν αγώνα wrestling χωρίς πομπώδες storytelling, ένα απλό ματς μεταξύ δύο παλαιστών για να μάθουμε όλοι το ποιος είναι ο καλύτερος. Χρειάζεται απλά να βγει ο Bryan Danielson, ίσως ο καλύτερος παλαιστής που έχουμε δει ποτέ και να κοιτάξει τον Will Ospreay που φέτος μόνο ματσάρες μας έχει δώσει.
Δύο άνθρωποι που αρνούνται να βγάλουν κακό ματς, δύο μάστορες της τέχνης του pro wrestling, δύο συγκλονιστικοί παλαιστές συναντήθηκαν στο Dynasty χωρίς κάποια ιδιαίτερη ιστορία. Απλά για να δουν ποιος από τους δύο θα κερδίσει. Θες τεχνικές λαβές; Έχουμε. Θες συνεχείς ανατροπές και wrestling στο έδαφος; Έχουμε. Θες high flying και συγκλονιστικές κινήσεις σε κάθε μεριά του ρινγκ; Έχουμε. Θες ένα εκρηκτικό τελευταίο πεντάλεπτο με τους δύο οριακά να κάνουν μαγικά και κινήσεις που θυμίζουν Dragon Ball (χωρίς την κακή μεταγλώττιση); Φυσικά υπάρχει κι από αυτό! Ένας από τους κορυφαίους αγώνες όλων των εποχών, ένα ματς που δε μπορούσα να πιστέψω ότι βλέπω. Τυχεροί που το ζήσαμε.
Σας ευχαριστώ πολύ για την υποστήριξη και στο φετινό αφιέρωμα για τις απόψεις, τις διορθώσεις και τα σχόλιά σας!
