Αν κάτι με ανησυχεί στη χώρα όσον αφορά το μέλλον της είναι το ποιοι μπαίνουν στη Βουλή κάθε φορά που έχουμε εκλογές. Όταν έχεις κυβέρνηση ένα κόμμα με ουκ ολίγους ακροδεξιούς, σου φαίνεται τέρμα περίεργο που το φάσμα αυτής της πολιτικής έκφρασης βρίσκει κι άλλους εκφραστές. Βελόπουλοι, Λατινοπούλες, Σπαρτιάτες, Νίκη και ένα κάρο ακόμα κομματίδια αντιμάχονται το ένα το άλλο.
Σε ιδέες; Φυσικά και όχι. Το νέο τρεντ αφορά το πούλημα ηθικής και παπάτζας γύρω από τη θρησκεία. Για αυτό και σήμερα ήρθε η ώρα για ένα Unstable Show με πράγματα που ήθελα να βγάλω καιρό από μέσα μου. Ειλικρινά δεν με ενοχλεί καθόλου η γραφική αντιπαράθεση μεταξύ μιας χούφτας λούμπεν εθνικοφρόνων στον αγώνα για το ποιος είναι πιο Χριστιανός από τον άλλον.
Τα τεράστια προβλήματα είναι το πως έχουν διαβρώσει την κοινωνία όλα αυτά τα χρόνια, αλλά κυρίως η διαρκής θυματοποίηση από άτομα κατ’ εξοχήν πιεστικά και δογματικά. Η αφορμή για το κείμενο ήρθε από τη μπούκα που έκανε βουλευτής του κόμματος ΝΙΚΗ στην Εθνική Πινακοθήκη βανδαλίζοντας έργα του εικαστικού Χριστόφορου Κατσαδιώτη.
Βεβαίως ως γνήσιος Έλλην και αυθεντικό σερνικό κρύφτηκε πίσω από τη βουλευτική ασυλία, ενώ αντί για συγγνώμη, ετοίμασε μια σωστή δακρύβρεχτη τοποθέτηση με νότες θυματοποίησης για την κράτησή του λέγοντας πως είναι τραύμα για τη Δημοκρατία. Η αλήθεια είναι ότι μου αρέσει αυτό. Λοιπόν όλες οι κρατήσεις βουλευτών είναι παράνομες. Ας βγει αύριο ένας βουλευτής να μπαουλιάσει στο ξύλο όποια κοινωνική ομάδα γουστάρει. Σίγουρα το τραύμα για τη Δημοκρατία θα είναι η μετέπειτα κράτησή του.
Μεγαλώνοντας μέσα στον χριστιανοταλιμπανισμό
Θα ξεκαθαρίσω μερικά πράγματα, αν και να τα διαβάσει κάποιος κολλημένος, μικρή σημασία έχουν. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με καμία θρησκεία. Δεν το λέω σαν κλισέ. Δύο από τους καλύτερους μου φίλους είναι ευσεβείς πιστοί και πάντα είχα σεβασμό για εκείνους. Δεν έχω κανέναν σεβασμό για όποιον προσπαθεί να περιορίζει με το έτσι θέλω τις ελευθερίες όποιου είναι διαφορετικός επειδή η θρησκεία του τον κάνει να νιώθει ανώτερος.
Με το διαφορετικός δεν εννοώ μόνο στο θρησκευτικό κομμάτι. Εννοώ ακόμα και το να είναι άθεος ή να ανήκει σε άλλη κοινωνική ομάδα. Αυτό το Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια που επικαλούνται η ΝΙΚΗ και οι υπόλοιποι Ελλαδέμπορες το έχουμε νιώσει στο πετσί μας κάποιοι. Κάποιοι που ούτε το γουστάρουμε, ούτε το υπηρετήσαμε, ούτε έχουμε σκοπό να το υπηρετήσουμε.
Αυτό το δόγμα έχει πετύχει μια βαθύτατη διάβρωση του ίδιου του κοινωνικού συνόλου. Που φαίνεται αυτή η διάβρωση; Στο ότι έχει εκλεγεί ένας τύπος που πρόπερσι τα Χριστούγεννα αγόρευε σοβαρά στο βήμα της Βουλής για καλικάντζαρους, το άνοιγμα των πυλών της Κολάσεως και τα δαιμόνια. Και αντί να αντιμετωπίζεται ως μια Ελένη Λουκά με κοστούμι, κάθονται και τον ακούνε και στη Βουλή και στα κανάλια και παντού.
Αντί να απορούν πως αυτό το κόμμα και ο συγκεκριμένος άνθρωπος αποφασίζουν για τις ζωές μας, αράζουμε, τους ακούμε, τους υπομένουμε. Ο ίδιος μπήκε και βανδάλισε έργα στην Εθνική Πινακοθήκη και αντί να αναρωτιόμαστε με τι ημίτρελους έχουμε μπλέξει, καθόμαστε και ανεχόμαστε το πλυντήριο των καναλιών. Είχαμε τους μαλάκες να ρωτάνε τι φόραγε η κοπέλα και αν προκαλούσε τον βιαστή, τώρα έχουμε και τις προκλητικές εικόνες του εικαστικού.
Το πρόβλημα δεν είναι η τέχνη ή ο εικαστικός. Το πρόβλημα είναι ότι ένας τύπος που το μυαλό του λειτουργεί μόνο με τον Χριστούλη, τους καλικάντζαρους και τα δαιμόνια θεωρεί οκ να πάει να βανδαλίσει ένα έργο επειδή δεν το γουστάρει. Οι επίσης λούμπεν μορφές των πρωινάδικων δεν είναι εξίσου πιστοί με αυτόν παιδιά. Έχουν φάει όλη την προπαγάνδα του Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια και δεν κατάφεραν να την αποτινάξουν ποτέ από πάνω τους. (τουλάχιστον ο Foris MC ήταν πρωτότυπος σαν Ριμοδημιουργός)
Έχουμε γεμίσει Χριστιανούς από τα LIDL που πάνε εκκλησία το Πάσχα, νηστεύουν Μεγάλη Παρασκευή, σκορπάνε ένα κάρο λεφτά σε θρησκευτικούς γάμους χωρίς να έχουν ιδέα ποια είναι η ενορία τους, αλλά οι ίδιοι σκίζουν τα ρούχα τους στην πρόκληση μιας εικόνας! Έχουν αλλοιωθεί τόσο πολύ που πιστεύουν σοβαρά ότι οι ίδιοι τηρούν το δόγμα και άχου μωρέ η προκλητική εικόνα φταίει.
Ποια εικόνα μωρέ μαλάκες; Ξέρατε και προχθές τι εικόνες είχε η Εθνική Πινακοθήκη; Ήσασταν μαζί με τον παπά της ενορίας σας και κάνατε culture chat λες και ήσασταν στο Oneman και σας είπε για τις διαβολικές εικόνες; Μάθατε από το επικοινωνιακό σόου που έχτισε ένας βουλευτής και τώρα του βάζετε πλυντήριο μπας και δείξετε στους ομοίους σας πόσο καλοί Χριστιανοί είστε και εσείς. Έτσι μεγαλώσατε. Με το τι θα πει ο κόσμος, τι θα πουν στη γειτονιά, τι θα λένε για εμάς. Και μοστράρετε ό,τι υπάρχει πρόχειρο.
Η θυματοποίηση του θύτη
Βέβαια το μεγάλο πρόβλημα μου είναι αυτή η καταραμένη θυματοποίηση. Βλέπεις ακόμα και τύπους που νομίζουν ότι είναι προοδευτικοί να γράφουν σοβαρά ότι η χριστιανική πίστη δέχεται επίθεση. Δεν θα σχολιάσω καν τα αντεπιχειρήματα του στυλ “Για τους μουσουλμάνους δεν τα λέτε”. Αυτά αυτόματα σημαίνουν ότι μιλάς με λοβοτομημένο.
Όμως σοβαρά βρε μαλακιστήρια, για ποια κοινωνική πίεση μιλάτε και ποιον πόλεμο; Πότε δεχθήκατε εσείς πόλεμο βρε μαλακισμένα; Πότε είπατε σε μια παρέα ότι είστε άθεοι και λάβατε περίεργα βλέμματα; Πότε είπατε ότι δε θα παντρευτείτε με θρησκευτικό γάμο και σας κοιτάξανε σαν εξωγήινο που έκανε κάτι αφύσικο; Πότε πιεστήκατε κοινωνικά επειδή για την οικογένεια έπρεπε να νηστέψετε, έπρεπε να πάτε εκκλησία, έπρεπε να φιλήσετε το χέρι του παπά, έπρεπε να δηλώνετε δούλοι βαφτισμένοι ενός Θεού που δεν πιστέψατε;
Πότε σας πολέμησαν ακριβώς ρε μαλάκες; Οι αρχιταλιμπάν του Χριστιανισμού πιεστήκατε από ποιο πράγμα; Μέχρι και οι τηλεοράσεις είναι γεμάτες Χριστιανούς από τα LIDL, έτοιμους να δικαιολογήσουν τον εξτρεμισμό σας και να ξεπλύνουν την ομοφοβία, τη μισαλλοδοξία και τον μισογυνισμό σας. Παίζετε το παιχνίδι με σημαδεμένη τράπουλα και παριστάνετε τα θύματα.
Ορίζετε τους κανόνες και παριστάνετε τους αδικημένους. Εσείς ψηφίζετε τους ακροδεξιούς, εσείς μιλάτε για αγάπη όσο καυλώνετε με επιθέσεις σε μετανάστες, εσείς θεωρείτε οκ να περιορίζονται τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ και των γυναικών λες και περιορίστηκαν ποτέ τα δικά σας, εσείς διώχνετε τα παιδιά σας από το σπίτι γιατί δεν έχουν την σεξουαλική ταυτότητα που εσείς επιθυμούσατε, εσείς κλείσατε τον Παστίτσιο, εσείς τρέχετε στο Χυτήριο και τον Ζαραλίκο να κατεβάσετε τις παραστάσεις, εσείς βλέπετε Σεφερλήδες και θεωρείτε ότι η σάτιρα πρέπει να είναι για όλους.
Ποιους όλους βρε μαλάκες; Θεωρείτε ότι απειλείστε από πέντε εικόνες, θα δεχόσασταν εσείς τη σάτιρα; Τη σάτιρα τη θέλετε προς οτιδήποτε δεν είναι στα γούστα σας. Διαβάζετε κείμενα για το αγαπάτε αλλήλους, αλλά δε θυμάμαι κάπου τα κείμενα να λέγανε να μισείτε κάποιον διαφορετικό. Εσείς είστε που σιχαίνεστε ό,τι δεν μπαίνει στα κουτάκια που σας έβαλε η κοινωνία και η οικογένεια.
Δεν περιορίζεστε επειδή σας αφαιρούνται δικαιώματα. Περιορίζεστε γιατί γίνεστε σιγά σιγά λιγότεροι, οπότε δεν μπορείτε να κάψετε μάγισσες και να παλουκώσετε τους γκέι. Περιορίζεστε γιατί δε μπορείτε να ξυρίσετε το κεφάλι του “τεντημπόι”, να δείρετε τον “πούστη”, να κοροϊδέψετε το “τραβέλι”, να βρίσετε το “παλιοκομμούνι”, να κάψετε την “πουτάνα”.
Μεγαλώσατε στα στενά όρια που μάθατε από τους δικούς σας που εκπαιδεύτηκαν αντίστοιχα, αλλά η κοινωνία προοδεύει και εσείς δεν μπορείτε να γυρίσετε στο 50. Το νέο αφήγημα τώρα είναι να λέμε τι ωραία είναι η παράδοση και οι παλιές αξίες. Ποιες παλιές αξίες βρε μαλάκα; Αυτές οι αξίες υπήρχαν την εποχή που κάνανε οχτώ παιδιά για να πεθάνουν τα πέντε από αρρώστιες και πείνα όσο τα άλλα ήταν υποκατάστατα για το μουλάρι στην οικογένεια.
Και αυτά τα γράφετε σε εποχές με κινητά, με μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με Ίντερνετ. “Αχ τι ωραία που ήταν η χριστιανική πυρηνική οικογένεια το 1958 αγάπη μου. Τότε που κοιμόντουσαν οι δύο γιαγιάδες στον καναπέ η μία πάνω στην άλλη και τα παιδιά μαζεύανε ξύλα όλη μέρα για να φάνε ένα γεύμα κάθε τρεις μέρες. Και την Κυριακή εκκλησία με τον παπαΝικόλα. Τι ωραία που αναπολώ όσα δεν έζησα μέσα από το κινητό μου όσο παραγγέλνω πιτόγυρα από εφαρμογή. Ωραίες εποχές. Να νηστέψουμε Μεγάλη Εβδομάδα”.
Ειλικρινά ρε μαλάκες δεν κουραστήκατε; Δεν κουραστήκατε να θέλετε να επιβληθείτε σε κάθε άνθρωπο και να μην παίρνετε από όχι; Δε βαρεθήκατε να θέλετε οι πάντες να είναι σαν εσάς; Δε βαρεθήκατε να θέλετε πάντα να είστε το θύμα; Να ερμηνεύετε τα πάντα εναντίον σας ως βία όσο καυλώνετε με την αντίστοιχη κρατική και να μιλάτε για αγάπη όσο απλά μοιράζετε μίσος;
Που είναι η αγάπη ρε; Τι σεβασμό δείχνετε στο δόγμα σας; Που είναι οι διδαχές σας; Ψάχνετε όλη μέρα κάτι να προσβληθείτε, κάτι να το βγάλετε βλάσφημο, κάτι να το βρείτε αντιχριστιανικό. Και με το που το βρείτε, να πέσετε πάνω του να το αλλάξετε. Να το φιμώσετε, να του ρίξετε χώμα και να το φτύσετε. Με έναν δογματισμό που δεν ταιριάζει στα λόγια που ακούτε στις εκκλησίες. Αντί να γυρνάτε το άλλο μάγουλο, επιλέγετε να ορμήσετε στο διαφορετικό όλοι μαζί λόγω της δειλίας σας.
Κουράστηκα να διαβάζω για τις τρομερές επιθέσεις που δέχεστε. Ο Χριστιανισμός δέχτηκε πολύ σημαντικότερα χτυπήματα. Και επειδή στη γαμωχώρα που ζούμε έχουμε ανεξιθρησκεία τελευταία φορά που τσέκαρα, το δογματισμό και την επιβολή σας ξέρετε που να τα βάλετε. Θύματα υπήρξατε μόνο όταν αφήσατε άλλους να σας επιβάλλουν την πίστη σας.
Πλέον είστε οι θύτες. Δεν βλέπετε την κάννη του πιστολιού. Πατάτε τη σκανδάλη. Ορίζετε τους κανόνες και παριστάνετε τους ανήξερους. Σπέρνετε το μίσος και μας ζητάτε και τα ρέστα. Είστε στην πλευρά που καταπιέζει και παριστάνετε ότι είστε οι λίγοι, οι εκλεκτοί, οι αντίθετοι, οι αντισυστημικοί. Ενώ είστε βαθιά μέσα σε όλο αυτό το σύστημα και αρρωσταίνετε που κάποιοι είμαστε εκτός αυτού. Και όσο και να παλέψετε να δημιουργήσετε εντυπώσεις για το αντίθετο, εδώ θα είμαστε να προσφέρουμε λουτρό αλήθειας.
Non Serviam.
