Ευχαριστούμε τον Ευάγγελο Δούκα για τις εξαιρετικές φωτογραφίες!
Τζανέτος:
H Παρασκευή 3 Μαρτίου ήταν μία υποτονική βραδιά, καθώς η 24ωρη απεργία στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς έδωσε την ευκαιρία στους Αθηναίους να κάτσουν στο σπίτι τους και να ξεκουραστούν. Ωστόσο, αυτό δεν ίσχυε για όσους αποφάσισαν να αψηφήσουν τις άσχημες συγκυρίες, αφού την βραδιά εκείνη ήταν προγραμματισμένη και η συναυλία των “The Rockin’ Dead”. Πρόκειται για μία συναυλία που περιμέναμε εγώ και ο Νικόλας εδώ και καιρό με ανυπομονησία.
Προς τιμήν του, το συγκρότημα δεν ανέβαλε το Live και κόντρα σε όλες τις αντιξοότητες ανέβηκε στη σκηνή του Death Disco, προσελκύοντας μάλιστα και μεγάλο αριθμό ακροατών. Το Live ήταν άρτια δομημένο, με σωστές εναλλαγές, ποιοτικό show και εξαιρετικό ήχο. Η θεατρικότητα των μελών σε συνδυασμό με όλο το υπόλοιπο πακέτο μας αντάμειψε όλους.
Η συναυλία ξεκίνησε με τα αγαπημένα “Victory or Death”, “Angel In Distress” και “No Man’s Girl”, ενώ αμέσως μετά το συγκρότημα παρουσίασε δύο νέα (ακυκλοφόρητα) κομμάτια με τίτλους “The God Of Rock ‘N’ Roll” και “White Horses Neigh”, τα οποία άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις.
Ανατριχιαστική η ερμηνεία του “Here Comes The Darkness” αλλά και της διασκευής του “Killing In The Name”, όπου το ντουέτο Κώστα και Άννας πήρε “φωτιά”. Αξιοσημείωτη ήταν η συμμετοχή της Χρυσάνθης Δημοπούλου στο “Burn & Fade” και της Βάλιας Παπαλαμπροπούλου, που συνόδευσε χορευτικά τα τραγούδια “City Of Sin” και “She Kicks & Rocks”.
Κύκνειο άσμα της βραδιάς ήταν το “Fighter’s Anthem”, το οποίο θεωρώ πως είναι το καλύτερο από τα τρία νέα τραγούδια τους.
Παρακολουθώντας τους “The Rockin’ Dead” από κοντά πείστηκα για το ταλέντο του σχήματος, το οποίο έχει χημεία, σωστές μουσικές βάσεις και μπορεί να ψυχαγωγήσει με τον καλύτερο τρόπο το κοινό.
Νικόλας:
Η προηγούμενη Παρασκευή ήταν μία πραγματικά πολύ περίεργη μέρα, καθώς τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς απεργούσαν και δυσκόλεψαν τόσο τη μεταφορά στη δουλειά όσο και τη βραδινή έξοδο των περισσότερων από εμάς. Ευτυχώς βρήκα τον τρόπο να παραστώ στη συναυλία των The Rockin’ Dead, καθώς το πρώτο τους άλμπουμ είναι πραγματικά εξαιρετικό και τους θεωρώ ένα από τα πιο υποσχόμενα συγκροτήματα της underground σκηνής.
Αυτό που είδαμε επί σκηνής δεν ήταν ένα απλό live όπου τα μέλη ανέβηκαν, έπαιξαν και έφυγαν. Είδαμε ένα ολοκληρωμένο σόου, αφού όλα τα μέλη έπαιξαν εξαιρετικά, ο ήχος ήταν φανταστικός (κάτι συνηθισμένο στο Death Disco), ενώ οι guests Χρυσάνθη και Βάλια απογείωσαν τα κομμάτια στα οποία συμμετείχαν. Όλα τα τραγούδια του πρώτου δίσκου εκτελέστηκαν καταπληκτικά με πολυαγαπημένα τα “Victory or Death” και “She Kicks and Rocks”, η διασκευή στο “Killing in the Name” μας απογείωσε, ενώ τα νέα ακυκλοφόρητα κομμάτια που ακούστηκα πρώτη φορά ζωντανά μας προϊδεάζουν ότι και ο δεύτερος δίσκος θα έχει μέσα κομματάρες. Ειδική μνεία στο “The God Of Rock ‘N’ Roll”, όπου ο Κώστας Στριφτός δίνει ρέστα από την αρχή μέχρι το τέλος και φυσικά το “Fighter’s Anthem” με το απίστευτο ρεφρέν του, που έκλεισε ιδανικά τη βραδιά.
Οι The Rockin’ Dead προσέφεραν κάτι το φοβερό πάνω στη σκηνή, το rhythm section τους ήταν δυναμικότατο και έβγαινε μπροστά ακριβώς τη στιγμή που το ήθελε ο ακροατής, το κιθαριστικό δίδυμο είναι πολύ δεμένο και οδηγεί μαεστρικά τις συνθέσεις, ενώ ο Κώστας και η Άννα έχουν απίστευτη χημεία πάνω στη σκηνή τόσο τραγουδιστικά όσο και σε θέμα σκηνικής παρουσίας και επικοινωνίας με τον κόσμο.
Οι The Rockin’ Dead απέδειξαν, γιατί θεωρούνται δίκαια ένα από τα καλύτερα ονόματα της underground σκηνής, δώσανε το 200% των δυνάμεων τους και πώρωσαν όλους τους παρευρισκόμενους με τη μουσική τους και τις εξαιρετικές τους συνθέσεις. Τα συγχαρητήρια μου και μακάρι να τους ξαναδούμε live πολύ σύντομα!
