Ένα από τα βασικότερα ζητήματα που κατά καιρούς με απασχολούν, είναι αν πράγματι η μουσική επηρεάζει την ψυχοσύνθεση ενός ανθρώπου, κι αν όντως συμβαίνει αυτό, τότε αε ποιο βαθμό; Αν και η πραγματικότητα είναι πως γέρνω προς μία απάντηση, μου είναι δύσκολο να οδηγηθώ σε ένα οριστικό συμπέρασμα.
Όλοι έχουμε κατά καιρούς ακούσει κατηγορίες ότι οι μεταλάδες είναι βίαιοι αιμοδιψείς δολοφόνοι που θυσιάζουν παρθένες στην Πάρνηθα. Ποιος ξεχνάει το κυνήγι μουσικών-«μαγισσών» που έχει εξαπολύσει κατά καιρούς το Parents Music Resource Center, το οποίο έχει κυνηγήσει αδικαιολόγητα αξιοθαύμαστους καλλιτέχνες της ποπ και ροκ σκηνής, εξαπολύοντας κατηγορίες πως ωθούν με τη μουσική τους παιδιά στα ναρκωτικά, την κατάθλιψη και την αυτοκτονία.
Ναι μεν ο χαρακτήρας των παιδιών και των εφήβων είναι εύπλαστος, αλλά είναι σχεδόν αδύνατη η χειραγώγηση ενός ατόμου αποκλειστικά μέσα από το τραγούδι. Θυμηθείτε ότι ο άνθρωπος είναι εκείνος που επιλέγει τη μουσική που θα ακούει και όχι η μουσική των άνθρωπο. Ένας άνθρωπος με κατάθλιψη είναι πιο πιθανό να ακούσει μελαγχολική μουσική, ενώ ένας άνθρωπος γεμάτος ενέργεια θα προτιμήσει κάτι πιο αισιόδοξο. Ωστόσο το παράδειγμα που σας ανέφερα δεν είναι υποχρεωτικό να συμβαίνει.
Οι μουσικές μας προτιμήσεις επηρεάζονται από αρκετές μεταβλητές και όχι από έναν και μόνο παράγοντα χ, όπως υποστήριζε το PMRC. Μερικές από τις μεταβλητές αυτές είναι η τωρινή ψυχολογική κατάσταση του ακροατή, η εν γένει ψυχοσύνθεσή του, το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε και γαλουχήθηκε, καθώς και οι παραδόσεις του τόπου του. Πολλοί θεωρούν πως το περιβάλλον και οι παραδόσεις δεν παίζουν τόσο μεγάλο ρόλο, ωστόσο αν συγκρίνουμε ένα δείγμα ακροατών από την Νορβηγία με ένα δείγμα ακροατών από την Ελλάδα, τότε θα κατανοήσουμε πραγματικά πόσο μεγάλη διαφορά έχουν οι προτιμήσεις της πλειοψηφίας.
Αν η μουσική παίζει κυρίαρχο ρόλο στη διάπλαση του χαρακτήρα ενός δολοφόνου, τότε τον ίδιο ρόλο παίζει και το άρωμα που φοράει, καθώς όλες οι αισθήσεις αποτελούν μέρος της νόησης.
Αντιθέτως, αντί να κατηγορούμε ορισμένα μουσικά ιδιώματα, θα έπρεπε να σταθούμε στις θεραπευτικές ιδιότητες που αποδεδειγμένα έχουν, όπως και η τέχνη γενικότερα. Η μουσική πρέπει να είναι διέξοδος από τα προβλήματα και τις αρνητικές σκέψεις και όχι «χώρος» καβγάδων κι αντιπαραθέσεων.
