Τους Siva Six τους γνωρίσαμε για πρώτη φορά το 2015, όταν συνομιλήσαμε μαζί τους για πρώτη φορά. Πρόκειται για ένα εξαίρετο dark electro συγκρότημα, το οποίο παρακολουθώ ανελλιπώς τα τελευταία χρόνια. Το ντουέτο έχει χτίσει το image του περίτεχνα και πραγματικά ζει και δημιουργεί στο μέγιστο.
Ο νέος τους δίσκος, “Deathcult“, κυκλοφόρησε πρόσφατα και αποτελεί ένα εξαιρετικό υβριδικό μίγμα dark electro και industrial μουσικής. Καθ’ όλη τη διάρκεια του δίσκου παρουσιάζονται στοιχεία ψυχολογικού horror, τα οποία ταιριάζουν απόλυτα με την αισθητική του συγκροτήματος. Τα φωνητικά έχουν το απαραίτητο γρέζι που απαιτείται και αναδεικνύουν απόλυτα τους στίχους.
Στιχουργικά λοιπόν, ο πέμπτος δίσκος του ντουέτου κινείται γύρω από τη θεματική του θανάτου. Μας μιλούν για το απόλυτο μυστήριο και αναλύουν την τραγωδία. Κοιτούν το Θηρίο κατάματα και μέσα από την ψυχή του οι στίχοι πέρνουν σάρκα κι οστά. Ανατριχιαστικά, γκροτέσκα, λυτρωτικά…
My love failed, a rusty nail, my heart impaled, sold and jailed
Ο δίσκος ξεκινάει με ένα δυναμικό τραγούδι, το “Ghost Dance” το οποίο αμέσως σε τοποθετεί στο κλίμα. Παρ’ όλα αυτά, όταν έφθασα στο τέλος της πρώτης ακρόασης, συνειδητοποίησα πως πρόκειται για ένα αριστούργημα, το καλύτερο τραγούδι του “Deathcult“. Και ναι, το γρήγορο κι εθιστικό beat συναντά μία γνώριμη μελωδία πιάνου, ζεστή και γλυκιά. Πρόκειται για το Gnossiennes No. 1 του Γάλλου συνθέτη Erik Satie.
Πώς γίνεται όμως το γρέζι, το γρήγορο beat και η σκοτεινά γλυκιά μελωδία του Γάλλου να ταιριάζουν μεταξύ τους; Κι όμως γίνεται και δημιουργεί το απόλυτο μουσικό υβρίδιο, που προσωπικά ακούω πολλές φορές στο repeat. Ναι, είναι ένα δυνατό χαστούκι, που έρχεται όμως από την αρχή κιόλας του δίσκου και μας δείχνει τη μουσική παιδεία και ποιότητα των Siva Six.
Τα επόμενα δύο κομμάτια ξεκινούν ατμοσφαιρικά και στην πορεία αυξάνουν τις εντάσεις. Το “The Cult” έχει πιο έντονα psychological horror στοιχεία, ενώ το σύντομο “Jack The Black” έχει ένα απόκοσμο ίντρο πιάνου και μία πρόζα στην αρχή, που άνετα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για soundtrack horror ταινίας.
Τέταρτο κατά σειρά τραγούδι του δίσκου είναι το “Fight the Machine”, το οποίο είναι βίαιο, χορευτικό και με αρκετά σωστά breakdowns. Μας παρακινούν να “πολεμήσουμε τη Μηχανή”. Κι αυτό κάνουν και οι ίδιοι, αφού οι συνθέσεις δημιουργούν ένα σκηνικό πολέμου, το οποίο έχει και μία μικρή περίοδο “εκεχειρίας” στο τρίτο περίπου λεπτό. Μετά η μάχη συνεχίζεται ξανά και μας μεταφέρει στο “Club Macabre“, εκεί όπου όλοι είμαστε ένοχοι για τις επιλογές μας. Ατμοσφαιρικό και με εθιστικό ρεφρέν, είναι εύκολα το δεύτερο καλύτερο τραγούδι του δίσκου!
Welcome to the club Macabre!
Το εκρηκτικό μίγμα του δίσκου συνεχίζεται με το “Psychopath” ένα τραγούδι με βίαια beats και μοτίβα. To “Lilly Dale” χτίζει αργά και σταθερά την κλιμάκωση, με αρκετές παύσεις και μελωδίες πιάνου στο background. Το “Omega” μας φέρνει στο τέλος, λίγο πριν την Κρίση και αφού φέρνει τα πάνω – κάτω, μας οδηγεί σαν εισαγωγή στο “Alpha“. Θα μπορούσε να πει κανείς πρόκειται για ένα σκοτεινό ύμνο στην ανθρώπινη ύπαρξη.
Το “Hatred” ακολουθεί πιστά την πορεία του υπόλοιπου δίσκου και οι Siva Six μας εκμυστηρεύονται πως “δε νιώθουν πλέον τίποτα”. Θαρρείς πως το synthesizer βγάζει όντως αγνό, ηλεκτρικό μίσος.
Ο δίσκος κλείνει με ένα ακόμη σύντομο intro: “15th of...” είναι ο τίτλος της ατμοσφαιρικής εισαγωγής που μας συνοδεύει στο κύκνειο άσμα. “…December“. Συναισθηματικά φορτισμένο σε όλα τα επίπεδα: στιχουργικά, μουσικά, φωνητικά. Και όλο αυτό το συναίσθημα και η σημαντική του θέση ως επίλογος του “Deathcult“, το απογειώνουν και κατά την προσωπική μου άποψη το θέτουν εύκολα ως το τρίτο αγαπημένο μου τραγούδι.
Stay, don’t leave this way, to God I prayed, for love’s sake
Today’s all grey, what a great day
Εν κατακλείδι, το “Deathcult” αποτελεί εξαιρετικό δείγμα γραφής των Siva Six. Το συγκρότημα μας έχει αποδείξει εδώ και πολλά χρόνια πως του ανήκει μία θέση στα αγαπημένα σχήματα που προέρχονται από τη χώρα μας. Πρόκειται για ένα πόνημα γκροτέσκο και συνάμα ατμοσφαιρικό, βίαιο μα και συναισθηματικό, σε κάθε περίπτωση όμως σκοτεινό! Τα τρια τραγούδια “Ghost Dance“, “Club Macabre” και “December” θα συνεχίσω να τα ακούω για καιρό και θα παίξουν σίγουρα κάποια στιγμή στην εκπομπή μας!
Μπορείτε να ακούσετε το δίσκο και να υποστηρίξετε τους Siva Six, πατώντας εδώ.
