The Unstable Show: Συνοψίζοντας τη χρονιά… (2021)

Unstable Show

Τελευταίο Unstable Show της χρονιάς και δε γινόταν να μη γίνει προσωπικό. Βασικά το σημερινό κείμενο θα παραγίνει προσωπικό. Δεν ξέρω γιατί το δημοσιεύω. Αλλά θα βγει raw, χωρίς επεξεργασία, δε θα διορθώσω λάθη. Αλλά όντως δεν ξέρω γιατί το γράφω. Ίσως από ελπίδα να μου στείλει κάποιος μήνυμα να μου πει δικές του ιστορίες. Ίσως επειδή απλά είναι η προσωπική μου γαμημένη στήλη και κάνω ό,τι θέλω.

Είναι οι τελευταίες μέρες του Δεκέμβρη αυτές. Είναι 3-3μιση το πρωί. Πάντα γράφω πρωί. Ή πολύ βράδυ, όπως το πάρει κανείς. Συνήθως τέτοιες ώρες με πιάνει η μαλακία μου να γράψω. Άνοιξα μια μπύρα, τελευταία το έχω ρίξει στο αλκοόλ. Δεν το πολυδείχνω στα σόσιαλ, αλλά κανά δύο φίλοι το έχουν καταλάβει στα μηνύματα. Έχω αποφύγει τις μαλακίες πίνοντας φέτος και σκέφτομαι πως μπορεί να ωρίμασα. Ε καλά έκανα 1-2, αλλά fuck it, τις έμαθαν λίγοι.

Η φετινή χρονιά ξεκίνησε με lockdown και περίμενα ότι θα κλείσει πολύ διαφορετικά. Η αλήθεια είναι ότι φέτος ένιωθα ότι θα περάσω σαν άνθρωπος σε ένα άλλο επίπεδο και τελικά έχασα πολλά. Ένιωσα ότι το 2021 θα τελείωνε και θα με έβρισκε πιο ώριμο, καλύτερο άνθρωπο. Όλο αυτό το θεωρώ μαλακία. Λες και ένας ημερολογιακός χρόνος θα κρίνει πόσο καλύτερος άνθρωπος θα είσαι. New Year, New Life, Book 2021 Page τάδε και παπάρια μάντολες. Λες και ρε τελειωμένε στις 10 Ιανουαρίου θα έχεις νέο mindset από αυτό στις 20 Δεκέμβρη ξέρω ‘γω. Αλλάζουμε μακροπρόθεσμα, όχι επειδή άλλαξε το έτος.

Φέτος συνειδητοποίησα ότι σε όλα τα πράγματα μετράει το long term πλάνο. Και για πρώτη φορά δόμησα έτσι τη ζωή μου. Δικτυώθηκα, έκανα επενδύσεις, έφτιαξα σχέσεις προκειμένου να μπορέσω να δω φως στην άκρη του τούνελ για το τι στο διάολο θα κάνω στο μέλλον. Και το μέλλον δεν είναι το 2022-2023, αλλά και το 2026-2027. Τόσο μακροπρόθεσμες βάσεις ήθελα να βάλω και το πέτυχα στο 100%. Οπότε ναι από αυτήν την άποψη δεν πήγε τόσο χάλια η χρονιά.

Φέτος είχα το πρώτο μου σοβαρό τρακάρισμα. Δε χτύπησα ευτυχώς, αλλά με επηρέασε χοντρά. Με επηρέασε στις ευκαιρίες που έχασα, με επηρέασε ψυχολογικά και μου πήρε κάμποσο καιρό να νιώσω ασφαλής ακόμα και σαν συνοδηγός σε αμάξι. Ακόμα και σήμερα δεν έχω αποκτήσει ξανά δικό μου και δεν ξέρω αν και πότε θα γίνει. Ξεβολεύτηκα και περπάτησα παραπάνω. Αλλά πόσο ακόμα; Και μιας και λέγαμε περπάτησα, αγαπητό ημερολόγιο του Cosmopolitan εεεε Unstable Show, φέτος είπα να ξαναπιάσω το θέμα γυμναστική. Τις πρώτες δύο προσπάθειες τις βαρέθηκα, αλλά πλέον θέλω να βρω παραπάνω χρόνο να το κάνω σταθερά και το πάω αρκετά καλά ενώ δεν το περίμενα.

Στη ζωή μου γύρισε και η εκπομπή επιτέλους. Το Anthems Radio Show. Και φέτος κλείσαμε πολλά στόματα. Αντί για νωθρή επιστροφή, σε κάθε εκπομπή γίνεται κακός χαμός. Έχουμε φτιάξει μια υπέροχη παρέα, παίζουμε καλύτερη μουσική από ποτέ και κυρίως κάθε μας παραγωγή είναι καλύτερη από την προηγούμενη. Ξέρουμε ρε πούστη μου ότι πλέον το κάνουμε καλά και κανείς δε λέει το αντίθετο. Εκτίμησα άπειρα τον κόσμο που δεν έχω γνωρίσει από κοντά και με στηρίζει, στέλνει ένα μήνυμα. Και κυρίως τους φίλους που κόλλησαν με όλο αυτό. Στην πορεία βρέθηκαν οι γνωστοί που το έπαιξαν ότι άκουγαν ή που έλεγαν ότι θα στηρίζουν σταθερά και εξαφανίστηκαν. Παλιά θα με πείραζαν. Αλλά μεγάλωσα ρε φίλε. Δεν κρατάω κακία. Αυτοί χάνουν. Κάθε δίωρο μας είναι εμπειρία επικοινωνίας, χαβαλέ, θεματικών και μουσικής. Περνάμε καλά με φίλους και ανθρώπους που δεν γνωρίζουμε. Τι να με νοιάξουν αυτοί…

Φέτος θα μπορούσα να είχα κάνει πράγματα καλύτερα. Να τηρούσα υποσχέσεις που έδωσα. Να άλλαζα πράγματα που όφειλα να αλλάξω. Σίγουρα αυτή η χρονιά ήθελα να με βρει διαφορετικά. Δε μπορώ να πάρω πίσω τα λάθη που έκανα. Μπορώ όμως να χτίσω τις επόμενες σχέσεις μου με ανθρώπους πάνω σε αυτά για να μην απογοητεύσω άλλους. Κάποιες φορές στη ζωή πρέπει να πατάς το πόδι κάτω και να καταλαβαίνεις ότι δε μπορείς να χτυπήσεις το ραβδάκι και κάπως μαγικά όλα να γίνουν όπως πριν.

Φέτος όμως εκμεταλλεύτηκα όλο αυτό προς όφελός μου. Ζήτησα συγγνώμη για λάθη που έκανα στο παρελθόν. Απαίτησα συγγνώμη από ανθρώπους που ήξερα ότι χρειαζόμασταν ο ένας τον άλλον. Έχτισα τις υπάρχουσες σχέσεις μου υπό νέες βάσεις, πιο ειλικρινείς, πιο σαφείς, πιο σωστές. Και θα συνεχίσω να το κάνω για ανθρώπους που χαθήκαμε, να δουν αν γουστάρουν μια εκδοχή μου που μπαλανσάρει όλες τις παλιές, την καφρίλα, την σοβαρότητα, την ωριμότητα, τη νερντουλίαση και πολλά άλλα. Μια εκδοχή που θα δουλεύω συνεχώς, πρώτα απ’ όλα για μένα και μετά για τους ανθρώπους που ήρθαν, για τους ανθρώπους που επέστρεψαν και για τους ανθρώπους που θα έρθουν. Και όχι το 2022 προφανώς. Αλλά τα επόμενα χρόνια.

Για να κλείσω κάπου εδώ. Φέτος δεν είχε πολύ content. Θέλω να επιστρέψω με Six Songs. Επίτηδες άφησα ένα για του χρόνου. Ίσως και το Ranking να γυρίσει. Σίγουρα να γράψω Unstable Show. Ας βάλω λοιπόν ένα στόχο. Τουλάχιστον 1 Unstable Show το δίμηνο. Και τον άλλο μήνα από ένα άρθρο σε άλλη στήλη. Κι από εκπομπές; Σίγουρα να μεγαλώσει το Anthems Radio Show. Να φέρω παραπάνω κόσμο στο basketforum.gr όπου παρουσιάζω το μπασκετικό Unstable Show. Με μια εκπομπή το μήνα; Let’s say yes. Καιιιιι ας γράφω και το SHN Pod όποτε γίνεται. Α και ξέχασα. Να μεγαλώσουμε το anthem.gr Podcast. Να προσφέρουμε κάτι καινούριο, με πολλούς guests και γαμάτες εκπομπές. Έχω κάτι στο μυαλό μου, αλλά το δουλεύω ακόμα. Θα δούμε…

To Unstable Show έκανε πάντα κωλοδάχτυλα σε κάτι New Year, New Me, New Beginning. Αλλά πιστεύω πάντα ότι πρέπει να συνοψίζεις τι έκανες και να βάζεις ξανά στόχους. Πολλές φορές πήγα να τα παρατήσω. Αλλά πλέον το φως είναι στην άκρη του τούνελ και το βλέπω. Το τελευταίο τρίμηνο έχω ένα αρχείο word που γράφω στόχους. Θα τους πετύχω, το ξέρω. Παλεύω να φτάσω την άκρη. Αλλά όταν τη φτάσω θα είναι τέλειο αυτό που έχω σκεφτεί να κάνω. Σε 360κάτι μέρες του χρόνου θα γράφω τη νέα ανασκόπηση. Μπορεί να πάω πίσω, μπορεί να πάω μπροστά. Αλλά μετά από χρόνια, τώρα δε θα τα παρατήσω. Θα ξαναδιαβάσω το κείμενο αυτό και θα ξεκινήσω πάλι να προσπαθώ, ξανά και ξανά και ξανά. Επιτυχία σημαίνει να πηγαίνεις από αποτυχία σε αποτυχία με αμείωτο ενθουσιασμό. Here we go.

Ας κλείσουμε με ένα τραγούδι. Δε θα είναι μεταλλιά ή ροκιά. Φέτος θα κλείσουμε με λίγο hip-hop. Καλή χρονιά ρε. Stay Crazy και θα τα πούμε κάποια στιγμή.

Eίχα πεθάνει κι αναστήθηκα, ξανά ζωντανός,
ακολούθησε το μονοπάτι στο κομμάτι σταθμός.

Όλοι για λίγο, είναι fake, τους βαρέθηκα,
όλα είναι hollywood, bro, ειν’ όλα ψεύτικα

Ό,τι δεις, ό,τι ακούς ό,τι ζεις,
είναι σε μια φούσκα που κατοικείς…
το σύνταγμά τους, οι ναζί και η police,
φροντίζουνε για να μη σπάσει και πνιγείς.