Προσοχή: Οι απόψεις στο παρόν άρθρο είναι αποκλειστικά δικές μου και σε καμία περίπτωση δεν αντικατοπτρίζουν τις απόψεις των… Ρε τι είναι αυτά; Έτσι σας έχω μάθει εγώ; Να μπαίνετε στις στήλες αξιοπρεπών αρθρογράφων για να κάνετε κατάληψη;
Εντάξει καταλαβαίνω πως άργησα το άρθρο τρία χρόνια, αλλά δεν γίνεται να μπαίνει ο κάθε κύριος Νικόλας και να με κράζει στην ίδια μου την στήλη! Εντάξει μπορεί να ενέδωσα λίγο στην πίεση και η αλήθεια είναι πως το ζητάτε το άρθρο εδώ και καιρό, αλλά όλο αυτό δε θα περάσει έτσι! Νικόλα ξεκίνησες πόλεμο!
Επίσης έχουμε 2018! Περιμένετε να κράξω Μποφίλιου; Το Νατασσάκι; Ενώ κάνουν ακόμη την τελευταία τους συναυλία οι Πυξ Λαξ;
Λοιπόν, έχω να πω δύο ακόμη λόγια. Καθώς έκανα την έρευνα για το άρθρο συνειδητοποίησα πως δεν είχα συνδεθεί σε ανώνυμη περιήγηση. Πλέον το Youtube μου είναι γεμάτο προτάσεις για έντεχνα τραγούδια. Τι; Όχι, δεν κλαίω! Απλά έτυχε να καθάριζα κρεμμύδια πριν ξεκινήσω το γράψιμο!
1. Ελεωνόρα Ζουγανέλη – Να ‘σαι καλά
Να κάνω μία ερώτηση προς τους εντεχνοκουλτουριάρηδες; Τι φετίχ ακριβώς έχετε με τα σεντόνια; Δεν μπορώ να καταλάβω…
δεν έχει ύπνο απόψε για κάποιους το βράδυ
Ξέρεις πως ένα τραγούδι προσφέρει μπόλικο υλικό για δούλεμα, όταν πριν καλά καλά αρχίσει σε “χαστουκίζει στη μούρη” με τον παρακάτω ηλίθιο στίχο:
κι εγώ με τις ώρες μαθαίνω σημάδι.
Λυπάσαι για ‘μενα
που δεν αγαπήθηκα όσο μου αξίζει
Λοιπόν για να τελειώνουμε, επειδή κουράστηκα με τις μαλακίες με τις οποίες πατρωνάρετε τον κόσμο, η αγάπη δεν είναι “de facto” κατάσταση κι ούτε μπορείς να αξιώνεις πως αξίζεις περισσότερη αγάπη από οποιοδήποτε άλλο ον. Το κέντρο του κόσμου δεν είμαι εγώ, δεν είναι ο random τυπάκος και σίγουρα δεν είσαι ούτε εσύ εντεχνοκουλτουριάρη/’α. Οκ; Πάμε παρακάτω τώρα.
χωράει σε μια τσέπη
χαρτί που διπλώνει
Αχ κοίτα τι ωραία που πετάμε τις σπόντες στο ΣΥΡΙΖΑ!
ίσως με δεις κάπου κρυμμένη
Ελεωνόρα μου γλυκιά, τόσο απλά γίνεσαι creepy.
χωρίς να το ξέρεις στο σπίτι σου μένω
2. Φωτεινή Βελεσιώτου – Μέλισσες
αέρας με δροσολογά,
με κυνηγούν οι μέλισσες
κι εσύ, που δεν με θέλησες.
Εγώ φοβάμαι τις σφήκες! Απλά λύσε μου μια απορία: Εγώ γιατί σε κυνηγάω είπαμε;
να σταματήσω το κακό
σ’ είχανε δέσει μάγισσες
μα πάλι εσύ με ράγισες.
Φωτεινή πιάσε ένα ποτήρι! Ωραία, ρίξε το στο πάτωμα τώρα! (Oh the dead memes)
τον όρκο μας να τον πατάς
κι ας με πονούν οι μέλισσες
κι εσύ, που δεν με θέλησες.
SOS: Για τα τσιμπήματα από τις μέλισσες χρησιμοποιούμε βασικό διάλυμα!
3. Μιχάλης Χατζηγιάννης – Δε φεύγω
Θα μείνω όλη νύχτα στην πόρτα σου
Θα μείνω να σ’ ακούω να μιλάς
-Ναι, αστυνομία; Είναι εκεί ο θείος από τη δίωξη; Είναι ένας μαλάκας εδώ που δεν λέει να φύγει και με κατασκοπεύει!
Μα δίπλα σου είμαι όπου πας
4. Ραλλία Χρηστίδου – Έξω βγες
Ακούγοντας τα πρώτα 30 δευτερόλεπτα νόμιζα πως άκουγα κάποιο ροκ τραγούδι που παραπέμπει σε far west. Ωστόσο με το που ξεκινάνε οι στίχοι, ω θεοί, ω θεοί…. Πόσο χαμένο potential!
τι φοβάσαι, θα έρθει η στιγμή
που τα πλοία θα φύγουν σαν σύννεφα
και θα μπεις σ’ όλα μέσα εσύ
Αν δε φύγει το πλοίο και σήμερα φοβάμαι πως θα με απολύσουν από τη δουλειά!
Δεν έχει άλλες βροχές
Λες στις καρδιές που ήταν μόνες
Έξω βγες, έξω βγες, έξω βγες
5. Ελευθερία Ελευθερίου – Σώμα, Βλέμμα και Ψυχή
Χμμμ… Ελευθερία Ελευθερίου. Τι μου θυμίζει αυτό το όνομα! Α ναι είναι η κοπέλα από τη διαφήμιση που είδα τις προάλλες!
πες μου που σε ταξιδεύουν
δεν μου είπανε ποτέ
από μένα τι γυρεύουν
Συνήθως με ταξιδεύουν τα πόδια μου και άντε να δεχτώ ότι σου μίλησε με τα μάτια, το σώμα και η ψυχή με ποιον τρόπο ακριβώς περίμενες να σου μιλήσουν;
Εγώ πάντως φλερτάρω εδώ κι ένα δίωρο κάτι κομμάτια πίτσα που έχουν ξεμείνει από το μεσημέρι.
ζήτησε τες από σένα,
ζήτησε τες από σένα.
ευθυνοφοβία + εντεχνο = Love For Ever
μπρος γκρεμό και πίσω ρέμα
η ζωή είναι απλά ένα ψέμα
σ’ αγαπάω μόνο για μένα
Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΨΕΜΑ! (Ανοίγει το κουτί με την πίτσα) ΦΑΤΕ!
6. Φωτόσπαθο – Πάνος Μουζουράκης
Ω yes, ο Μανώλης Φάμελλος διάβασε το πρώτο μέρος του άρθρου και αποφάσισε να ξεπεράσει τον εαυτό του γράφοντας στίχους χειρότερους κι από το “Σεντόνι” του Κότσιρα. Αν και η μουσική είναι ωραία, η έμπνευση από το Star Wars μόνο ατυχής μπορείς να χαρακτηριστεί!
στο κακό ν’ αντισταθώ
κι όποιον δε μ’ αρέσει.
καθαρίζω από τη μέση,
τώρα πήρα ένα φωτόσπαθο.
Κρυφτείτε, γιατί έρχεται ο Darth Manos!
άλλοι φταίτε για πολλά
τελικά για όλα φταις εσύ μοναχά.
Ουφ πάλι καλά! Αν και τρόμαξα για λίγο με τους μοντερνισμούς, τελικά παραμένουμε πιστοί στην παράδοση του έντεχνου: “Τις πταίει; Το εγχειρίδιο του ευθυνοφοβικού εντεχνοκουλτουριάρη!”. Στο τέλος του άρθρου θα δοθούν πιστοποιητικά παρακολούθησης του σεμιναρίου!
άμα τύχει και σε βρω
μη μου κάνεις καν’ αστείο
θα αμολήσω το θηρίο,
τώρα έχω ένα δεινόσαυρο.
Φωτόσπαθα, δεινόσαυροι, έντεχνο!
7. Πυξ Λαξ – Όλο μ’ αφήνεις να σ’ αφήσω
Ω θεοί, πραγματικά πιστεύω πως όλα τα αστεία για τους απαίσιους έντεχνους στίχους ξεκίνησαν από τους Πυξ Λαξ. Τύφλα να ‘χουν οι σουρεαλιστές ποιητές, μόνο που εν τέλει εκείνοι βγάζουν νόημα, ενώ οι καθηγητές λογοτεχνίας σηκώνουν τα χέρια ψηλά για τους Πυξ Λαξ. Κι επειδή κατανοώ πως είναι δύσκολο να γράψουν νέους στίχους, λόγω των προετοιμασιών για την τελευταία τους συναυλία εδώ και δέκα περίπου χρόνια, ανακοινώνω το εξής:
Αποφάσισα να μην τους κακολογήσω άλλο κι απλώς θα παραθέτω μετά από κάθε δική τους στροφή και μία δική μου, ώστε να έχουν ένα καινούριο τραγούδι τα παιδιά. Φίλιππε δεν έχω θέμα, χρησιμοποίησε τους στίχους μου ελεύθερα!
Μαύρα παράξενα παιχνίδια.
Στο φως του ήλιου θ’ ακουμπήσω
Το καλοκαίρι να μυρίσω.
Μπαστούνια ανάποδα και κρίνα,
πορφύρα, στάχτη, βελανίδια.
Σελήνης κρέμασμα,
μια αποφράδα μαύρη Δευτέρα.
Μικρό κορίτσι θα σε κλέψω.
Όσο αγαπάω μένω πίσω.
Κι όλο μ’ αφήνεις να σ’αφήσω.
Μονάχα σκόνη θα αντικρίσω,
θεριό μακάβριο θα νικήσω.
Τώρα πουλιά πετούν στους βάλτους,
κι όλο μ’ αφήνεις να με αφήσω.
Μαύρα παράξενα παιχνίδια.
Στο φως του ήλιου θ’ ακουμπήσω.
Το καλοκαίρι να μυρίσω.
Μύδια, ξύδια και λουλούδια,
πρωτότυπα μικρά τραγούδια.
Μα τώρα πάω να ξαπλωσώ.
Στη Μέση Γη θα σ’ ανταμώσω!
