Τέλος λοιπόν! Τελείωσαν τα αφιερώματα στο 2022 έστω και λίγο αργότερα απ’ όσο υπολόγιζα λόγω και ενός θέματος που είχα. Anyway όπως σας ανέφερα και στην εισαγωγή του πρώτου μέρους, οι σημερινές επιλογές όπως και οι προηγούμενες βασίζονται μέσα από τις δικές σας προτάσεις στην πλατφόρμα του Τουίτερ και εννοείται ότι και εδώ προτείνατε φανταστικές μουσικές.
Εκτός των έξι επιλογών, έχουμε και όλα τα honorable mentions, τα οποία αφορούν πολύ δυνατούς δίσκους που κόπηκαν οριακά και άλμπουμ παλαιότερων χρονιών που τα προτείνατε και μου άρεσαν. Θεωρώ πως το concept απέδωσε και έμαθα πολύ ωραία συγκροτήματα και ευελπιστώ ότι θα το επαναλάβω!
Mammock – Rust από @MudbloodRC και @Lord_John_Snow
Αν κάτι λατρεύω είναι να ανακαλύπτω καινούρια ελληνικά συγκροτήματα και οι προτάσεις για το Rust των Αθηναίων Mammock έπεφταν βροχή. Κυριολεκτικά δεν έχω δει να έχει ειπωθεί κάτι κακό για αυτό το άλμπουμ οπότε έβαλα να το ακούσω και κατάλαβα κατευθείαν γιατί. Αν μου έλεγαν ότι αυτός ο δίσκος βγήκε την περίοδο που το Noise rock και το post-hardcore κυριαρχούσε, θα το πίστευα σίγουρα. Είναι ένας τρομερά δυναμικός δίσκος γεμάτος κομματάρες, εξαιρετικό rhythm section και απίστευτη ενέργεια. Έχοντας διαβάσει ότι το ντεμπούτο τους ήρθε μόλις δύο μήνες πριν τον κόβιντ και το Rust ηχογραφήθηκε πέρυσι, είμαι 100% σίγουρος ότι η ζωντάνια και η φωνή που θα βγει στις live εμφανίσεις τους θα είναι ασύλληπτη. Ωστόσο μέχρι να τους δω από κοντά, σίγουρα το Itch και το Rust θα με συνοδέψουν σε αρκετές ακροάσεις.
Sonja – Loud Arriver από @LieInZenith
Όταν κάποιος μου προτείνει δίσκο που θεωρεί τον καλύτερο της χρονιάς, τον ακούω με αρκετή προσοχή και αυτό έκανα με το ντεμπούτο των Sonja, το οποίο πραγματικά με έκανε να θέλω να το ακούω ξανά και ξανά. Το συγκρότημα της Melissa Moore ξεκινάει εξαιρετικά δυναμικά με το When The Candle Burns Low και το τρομερά κολλητικό ρεφρέν του και ανακατεύει ένα πλήθος πάρα πολλών διαφορετικών επιρροών. Εντάσσεται στο hard rock, έχει μια υποψία από punk και λίγη gothίλα, πινελιές από metal, αλλά ακόμα και οι φωνητικές γραμμές της Moore πιάνουν αρκετά από alternative και pop. Και όχι αυτό το ανακάτεμα όχι απλά δε σε χαλάει, αλλά δημιουργεί ένα πανέμορφο τελικό αποτέλεσμα με μερικά από τα τραγούδια να μπαίνουν στα αγαπημένα μου φετινά όπως το Wanting Me Dead.
Doomocracy – Unorthodox @Nazgul1379 και @xletsa
Τους Doomocracy τους έχω ξανακούσει καθώς στο Τουίτερ έχουμε κάνει ουκ ολίγες συζητήσεις με τον Μανόλη, τον μπασίστα τους όπου πάντα πρότεινε να ακούσουμε και λίγο παραπάνω doom. Η νέα δουλειά των Κρητικών είναι πραγματικά εξαιρετική από όποια πλευρά και να την πιάσεις. Το Unorthodox είναι 100% doom προφανώς, αλλά με πάρα πολλά επικά στοιχεία να εμφανίζονται στις συνθέσεις του και αρκετές progressive πινελιές που κάνουν ακόμα πιο ελκυστικό το τελικό αποτέλεσμα. Είναι ένα άλμπουμ που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από αντίστοιχες κυκλοφορίες του εξωτερικού είτε σε θέμα παραγωγής, είτε σε θέμα απόδοσης της μπάντας (τα φωνητικά του Μιχάλη Σταυρακάκη είναι συγκλονιστικά), ακόμα και τα βίντεο κλιπ τους ή το εξώφυλλο είναι piece of art. Εν τέλει χάρη στον Μανόλη και τους Doomocracy φυσικά, ακούσαμε και λίγο παραπάνω doom το 2022.
Chronoboros – It Happened Near Your Home από @p_poniridis
Ήμουν σίγουρος ότι ο φίλος Πονηρίδης, frontman των Proletkult Radio θα μου πρότεινε μια ελληνική μπάντα που παίζει punk (κατά προτίμηση τριάδα), εν τέλει όμως η post-hardcorίλα των Chronoboros με συνεπήρε σε τεράστιο βαθμό. Μόλις σε 25 λεπτά, το τρίο από την Αθήνα κάνει παπάδες με ξεκινώντας με τρελό γκάζι και με απίστευτο ήχο που έχει επιρροές από sludge, noise, ακόμα και πιο mathcore σχήματα και τελικά σου προσφέρει ένα τρομερά πλούσιο τελικό αποτέλεσμα. Έχοντας βάλει να ακούσω και τα προηγούμενα άλμπουμ τους, πρέπει να πω ότι οι Chronoboros αλλάζουν και βελτιώνονται συνεχώς και ειδικά σε επίπεδο παραγωγής έχουν φτάσει ακριβώς στον ήχο που χρειάζονται και τους ταιριάζει.
Brutus – Unison Life @aghialitis
Είναι η επιλογή του αγαπημένου μας φίλου Βολιώτη ακροατή μας στο Anthems Radio Show και ο Χρήστος όχι απλά δεν απογοήτευσε, αλλά με ενθουσίασε κιόλας! Δεν τον είχα πάρει χαμπάρι παρά το γεγονός ότι φιγουράριζε σε λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς και δημιούργησε θόρυβο όταν κυκλοφόρησε, αλλά ό,τι και να πω για τους Βέλγους είναι λίγο. Απίστευτη μίξη post-hardcore με post-rock, math και alternative με μοντέρνο, ευρωπαϊκό ήχο και τα συγκλονιστικά της Stefanie Mannaerts να είναι εξαιρετικά σε όλες τις συνθέσεις του άλμπουμ. Αν γουστάρετε αυτό το πολύ ιδιαίτερο και όμορφο για το αυτί στυλ, τότε οι Brutus έχουν βγάλει έναν δίσκο που και εσείς θα βάλετε στα τοπ της χρονιάς!
Strigoi – Viscera από @D3adbutDreaming
Μου πήρε πολλά χρόνια να εκτιμήσω το death metal και ο δίσκος των Strigoi ήταν ο μόνος σε αυτό το στυλ που ήρθε σαν πρόταση. Οι Άγγλοι αποτελούν το δεύτερο σχήμα του Greg Mackintosh των Paradise Lost και κατευθύνονται σε περισσότερο crust μονοπάτια με κατάμαυρους στίχους και αργές συνθέσεις επηρεασμένες από τις doom καταβολές του Mackintosh. Σε γενικές γραμμές είναι ένα άλμπουμ πάρα πολύ καταθλιπτικό και ψυχρό επιτελώντας 100% τον σκοπό του και αποτελώντας σε μεγάλο βαθμό το καταφύγιο των δημιουργών του για να κινηθούν σε extreme μουσικά μονοπάτια.
Honorable mentions:
Γνωστά συγκροτήματα που μου άρεσαν οι δίσκοι τους
Τρεις προτασούλες που ναι μεν ήταν μια χαρά, αλλά προτίμησα να δώσω σε λιγότερο γνωστά και αρκετά ελληνικά σχήματα το spotlight στο αφιέρωμα.
Red Hot Chili Peppers – Return of the Dream Canteen από @KnocknLock: Περίμενα περισσότερα από την επιστροφή του Frusciante, όντως μεγάλη παραγωγικότητα, αλλά το Unlimited Love μου άρεσε λίγο παραπάνω.
Arctic Monkeys – The Car από @Lairy_Girl: Συνεχίζουν να αλλάζουν και να εξελίσσονται, αλλά για μένα έχουν μείνει πιο πολύ στις προ ΑΜ εποχές.
Muse – Will of the People από @theGreenLoki13: Σταθερά πολύ καλοί, σταθερά αγαπημένοι, σταθερά θα διακόπτονται στο Anthems Radio Show.
Προτάθηκαν όταν είχε κλείσει η λίστα, αλλά μου άρεσαν
Volynka – Volynka @TatciBitha: Τρομερά feelgood και ενδιαφέρον άκουσμα, must check άλμπουμ για όλους.
Celidweller – Satellites από @Theo_MDJ_Chris: Με κέρδισε πάρα πολύ και το άκουγα συνέχεια τελευταία, μπορούσε να βρει θέση στη δωδεκάδα, αν δεν έβλεπα το τουίτ στο τελικό τσεκ που έκανα αφού έκλεισα τη λίστα
Ninth Realm – A Fate Unbroken από @aghialitis: Πήρα την πρώτη επιλογή του αγαπημένου Βολιώτη, αλλά και οι Ninth Realm ήταν πολύ καλοί!
Ενδιαφέρουσες προτάσεις από τον @apostrolle που ανέφερε: Cult of Luna – The Long Road North, Voivod – Synchro Anarchy, Yoo Doo Right – Murmur, Boundless to the East, Motorpsycho – Ancient Astronauts και A Place to Bury Strangers – See Through You
Δίσκοι εκτός 2022 που προτάθηκαν αλλά με κέρδισαν
Γιατί αν κάποιοι φίλοι που εκτιμάς σου προτείνουν καλούς δίσκους θα κάτσεις να ακούσεις εννοείται!
Siekiera – Now Aleksandria του 2021 από @praktorasm
Stone Age Mammoth – Riff Desert του 2018 από @kpapan
Blackbrian – The Cause of Shipwreck του 2021 από @ms_dark_phoenix
Every Time I Die – Radical του 2021 από @PoppingDeath
Και…αυτό ήταν παιδιά! Είμαι κάπως κουρασμένος από τη συνεχή παραγωγή αρθρών και το γράψιμο, αλλά μπορώ να πω εύκολα ότι έχω αρκετή όρεξη και το 2023 θα σας φέρει στο anthem.gr και άλλα Unstable Show και φυσικά πολλές ακόμα στήλες και καινούρια πρόσωπα!
