Τους Sisyphean Rage τους γνώρισα σχετικά πρόσφατα και παρά το γεγονός ότι δεν ακούω πολύ black και death metal, εκτίμησα πολύ το ομώνυμο ντεμπούτο τους. Καθώς βρίσκονται σε φάση προετοιμασίας δεύτερου δίσκου, μιλήσαμε με το συγκρότημα από τη Βοιωτία για τη μέχρι τώρα πορεία τους.
Γνωριζόμασταν αρκετά χρόνια σαν φίλοι και όλοι μας παίζαμε σε διάφορα σχήματα, οπότε κάποια στιγμή αποφασίσαμε να καθίσουμε και να παίξουμε παρέα. Ύστερα από κουβέντα προέκυψαν οι Sisyphean Rage. Το line-up είναι το ίδιο όπως πάντα. Πάνος Στεργίου (κιθάρα/ φωνητικά), Άκης Κοσμίδης (μπάσο/φωνητικά), Νίκος Ασημάκης (ντραμς).
Από τότε που γνωριζόμαστε σαν άτομα έχουμε πολιτικές και φιλοσοφικές ανησυχίες. Οι κουβέντες και οι συζητήσεις μας έφεραν κάποια στιγμή στο να συζητάμε περί μυθολογίας. Έτσι λοιπόν ήρθε και ο μύθος του Σίσυφου, του ανθρώπου που αψηφά τον κίνδυνο και την τιμωρία που του επιβάλλεται και αντιμετωπίζει με θάρρος τα προβλήματα της ζωής. Για μας ο μύθος του είναι πολυδιάστατος και διδακτικός είτε αυτό αφορά κοινωνικά ζητήματα, είτε προσωπικές δυσκολίες. Με λίγα λόγια όλοι και όλες μπορούν να σταθούν και να σπρώξουν “τον λίθο στην κορυφή” και να το κάνουν με χαμόγελο και θάρρος, χωρίς να μεμψιμοιρούν και να θρηνούν, αψηφώντας αυτούς που τους τιμωρούν ή τους υποτιμούν. Μην ξεχνάμε ότι ο Σίσυφος κορόιδεψε ακόμη και τον θάνατο! Με λίγα λόγια ο Σίσυφος σου λέει στο αυτί: “Μη μασάς!”
Το κράμα που ακούει κάποιος ή κάποια στον πρώτο, αλλά και στον επερχόμενο δίσκο, είναι αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς και βάλαμε πολύ μεράκι. Βγάλαμε ότι καλύτερο είχαμε μέσα μας. Δεν έχουμε ανάγκη να ταυτιστούμε με κάποιο “είδος”. Και τα 2 είναι μέσα στη μουσική μας όπως και όλες μας οι επιρροές.
Νομίζω ότι ακούγοντας κάποιος ή κάποια τη δουλειά μας, “πιάνει” αμέσως επιρροές από Black και Death metal μπάντες αλλά και όλο το metal και όχι μόνο. Από OBITUARY και DYING FETUS μέχρι ROTTING CHRIST και DARKTHRONE και ένα εκατομμύριο άλλες επιρροές και μπάντες.
Προσπαθήσαμε στον πρώτο δίσκο να μιλήσουμε για όλες μας τις ανησυχίες, μέσα απ’ το πρίσμα του μύθου. Θέλαμε να περάσουμε όλη μας την οργή, την αγανάκτηση και την απογοήτευση να την εκφράσουμε αλληγορικά και μεταφορικά. Στην καινούρια μας δουλειά προσπαθούμε να γίνουμε πιο άμεσοι…
Την παραγωγή την ανέλαβε το Γιώργος Στουρνάρας στα Infected Studios και artwork/logo ο Νίκος Λύτρας. Με τους ανθρώπους αυτούς είχαμε και έχουμε άριστη σχέση και το αποτέλεσμα ,μέχρι και την παραμικρή του λεπτομέρεια, μας κάλυψε απολύτως.
Ήταν μια άριστη εμπειρία γιατί τα κομμάτια ήταν τουλάχιστον ένα χρόνο πριν έτοιμα, οπότε ήμασταν πανέτοιμοι όταν μπήκαμε να γράψουμε. Το καταδιασκεδάσαμε.
Αυτή τη φορά, αποφασίσαμε να γράψουμε τον δίσκο μέσα στο προβάδικο. Θέλουμε τα κομμάτια του 2ου δίσκου να είναι έτοιμα για live και να έχουν “χαρακτήρα live”. Στον πρώτο δίσκο είχαμε πρώτα τις ιδέες και δουλεύαμε την ατμόσφαιρα άλλα χωρίς να έχουμε στο μυαλό μας πως θα ήταν σε μια συναυλία. Βέβαια σταθήκαμε “τυχεροί” και τα κομμάτια πήγαν και πάνε καλά στις συναυλίες.
Επειδή για να φτάσει ένα κομμάτι να “βγει”, περνάει απ’ όλους μας, τα αγαπάμε όλα μας τα κομμάτια εξίσου. Αλλιώς δε θα τα κυκλοφορούσαμε. Δε μπαίνει ούτε ένα riff χωρίς να το γουστάρουμε απόλυτα. Η ατμόσφαιρα στο live σε παρασέρνει κι εσένα.
Όχι βέβαια…και ούτε πρόκειται απ’ ότι φαίνεται. Άλλα όταν ξεκινάς να γράφεις, να ηχογραφείς και να κάνεις live, κατ’ εμάς, πρέπει να σε ενδιαφέρει αυτό που κάνεις να ‘ναι αληθινό, με νόημα και περιεχόμενο. Να σε εκφράζει. Αν πληροίς αυτά τα κριτήρια, η μουσική σου θα βρει κι άλλους/ άλλες που ταυτίζονται μ’ αυτό που κάνεις και θα το υποστηρίξουν αργά ή γρήγορα.
Εμείς ξέραμε εξ’ αρχής τις δυσκολίες, π.χ. τα χιλιόμετρα ή ότι θα ταλαιπωρηθείς λίγο παραπάνω με τα live κάποιες φορές, άλλα είχαμε και έχουμε το μεράκι γι’ αυτό που κάνουμε και δε μας εμπόδισε τίποτα. Πιστεύουμε ότι αξίζει τον κόπο. Τη μουσική μας ο κόσμος δε δυσκολεύτηκε ποτέ να την βρει και αυτοί που την γούσταραν και τη γουστάρουν αγόρασαν και αγοράζουν δίσκους και μπλουζάκια παρόλο που μπορούσαν και μπορούν να την ακούσουν δωρεάν στο Youtube κτλ
Η σκηνή στη χώρα και παγκοσμίως ακμάζει γιατί υπάρχουν μπάντες που έχουν να πουν κάτι. Υπάρχουν κι αυτές που δεν έχουν και χάνονται. Σα μια γενικότερη ματιά υπάρχει στήριξη, συναυλίες και ανταπόκριση. Το κλίμα είναι καλό, παρόλη την κρίση και τα χιλιάδες προβλήματα.
Το δίσκο τον δουλεύουμε σχεδόν 2 χρόνια τώρα. Σταμαtησαμε τα live για να αφοριωθούμε σ’ αυτόν. Οδεύουμε προς το τέλος. Θα συνεχίσουμε μέχρι το τέλος του χρόνου τη σύνθεση και θα μπούμε στούντιο να ηχογραφήσουμε. Και μετά θα ξαναβγούμε στο δρόμο για συναυλίες.
Στο Facebook:
https://www.facebook.com/sisypheanrage
https://www.facebook.com/sisyphean.rage.deathmetal
Και στο Bandcamp:
https://sisypheanrage.bandcamp.com/releases
Αρχικά ευχαριστούμε εσάς για το ενδιαφέρον!
Ευχαριστούμε όλους/ες όσους/ες μας στηρίζουν και γενικά το underground, γιατί εκεί βρίσκει ύφος και χαρακτήρα μια σκηνή. Να ‘στε όλοι/ες καλά.
Εμείς με τη σειρά μας να ευχαριστήσουμε τους Sisyphean Rage για αυτή τη συνέντευξη, κλείνουμε με το Tireless Fates από τον ομώνυμο δίσκο του συγκροτήματος!
