Στην πρώτη Ιανουαρίου του 1987, κυκλοφόρησε στο εβδομαδιαίο περιοδικό Shonen Jump, το πρώτο chapter του JoJo no Kimyō na Bōken(JoJo’s Bizarre Adventure), σε σχέδιο και κείμενο του Χιροχίτο Αράκι, ξεκινώντας έτσι μια σειρά που έχει γίνει μεγάλο κομμάτι της τωρινής ποπ κουλτούρας. 32 χρόνια μετά, 123 τόμους, 8 anime adaptation, μια έκθεση στο Λούβρο, καθώς και άπειρα memes στο Διαδίκτυο, μπορούμε με άνεση να πούμε ότι πρόκειται για ένα cult φαινόμενο, που δεν φαίνεται να σταματήσει να γίνεται πιο επιτυχημένο.
Σίγουρα, αυτό που βοήθησε αρκετά να μεγαλώσει και άλλο η φήμη της σειράς, είναι το JoJo’s Bizarre Adventure anime adaptation του 2012, οπού μέσα σε 26 επεισόδια κατάφερε να απεικονίσει σωστά τα πρώτα 2 parts του manga, κάτι που οι προηγούμενες προσπάθειες δεν τα είχαν καταφέρει. Σαν συνέπεια, περισσότερος νέος κόσμος έμαθε για το JoJo, και είναι αυτό που το έκανε πολύ πιο διάσημο από ότι ήταν ποτέ. Έτσι από σήμερα και κάθε Σάββατο, για τις 5 επόμενες βδομάδες θα αναλύσουμε τα JoJo anime adaptions από το 2012 και μετά, και παράλληλα θα βαθμολογήσουμε ποιο είναι το καλύτερο.
Disclaimer: Mild Spoilers Ahead (Up to episode 4)
Κάθε part του JoJo έχει διαφορετική πλοκή, με διαφορετικούς χαρακτήρες και σε διαφορετική εποχή. Το κοινό μεταξύ όλων των parts είναι ότι ο πρωταγωνιστής τους είναι μέλος της οικογένειας Joestar, και ότι το αρχικό τους όνομα ξεκινάει από Jo (π.χ., Joseph, Jotaro, Josuke) με αποτέλεσμα ο κόσμος να τους φωνάζει όλους JoJo.
Το πρώτο part του Jojo Bizarre Adventure, λοιπόν, εν ονόματι Phantom Blood, μας αφηγείται την ζωή του Jonathan Joestar, ενός χαρακτήρα, που η ζωή του ήταν τόσο λυπητερή, βάναυση, και σκληρή, που όλη η πλοκή της Λάμψης μπροστά της θα θεωρούταν κωμωδία. Η πλοκή διαδραματίζεται στην Αγγλία του 1880, με τον Jonathan να είναι ο γιος του ευγενή George Joestar. Παρόλο που είναι ευγενής, ο JoJo πάντα προσπαθεί να βοηθήσει αυτούς που το έχουν ανάγκη, ακόμα και αν καταλήξει να τσακωθεί με κάποιον σαν αποτέλεσμα. Την καλοσύνη αυτήν την πήρε από τον πατέρα του, όπου ο George μια μέρα υιοθετεί τον γιο ενός γνωστού που απεβίωσε πρόσφατα.
Το παιδί αυτό με το όνομα Dio Brando, όμως, είναι κάθε τι αντίθετο από ότι αντιπροσωπεύει το όνομα Joestar. Είναι υποχθόνιος, διπρόσωπος και διεστραμμένος, με μοναδικό του σκοπό, να αποκτήσει όλη την περιουσία της οικογένειας Joestar. Ο Jonathan τον καταλαβαίνει από νωρίς όμως και για αυτό ο Dio του κάνει την ζωή κόλαση. Κάνει τον πατέρα του να θυμώνει απέναντι του, κάνει όλο τον περίγυρο τους να τον απεχθάνεται, προσπαθεί να του κλέψει το κορίτσι που αρέσει στο Jonathan(και την φιλάει και πρώτος, και χωρίς την θέληση της), και το χειρότερο από όλα; ΚΑΙΕΙ ζωντανό τον σκύλο του Jonathan και ρίχνει το φταίξιμο στον μπάτλερ. Ο Jonathan, ύστερα από όλα αυτά αποφασίζει να αντιμετωπίσει τον Dio και καταφέρνει να τον νικήσει. Κατά την διάρκεια της μάχης όμως το αίμα του Dio πέφτει πάνω σε μια αρχαία μάσκα που διακοσμούσε τον τοίχο, με την μάσκα να βγάζει καρφιά.
Εκστασιασμένος από την δύναμη της μάσκας, ο Dio αποφασίζει να αλλάξει στρατηγική, και αποφασίζει να σταματήσει να ενοχλεί τον JoJo, όσο μελετά τη μάσκα και της δυνάμεις της, για να βρει ένα νέο τρόπο να καταστρέψει τους Joestar. 7 χρόνια αργότερα, ο Dio έχει πιάσει φιλίες με τον Jonathan, προσπαθώντας να τον μπερδέψει, και ταυτόχρονα, δηλητηριάζει τον πατέρα τους George, με ένα δηλητήριο που σκοτώνει τον θύμα του σαν να ‘χε αρρωστήσει. Ο JoJo δεν μασάει αυτά που τον ταΐζει ο Dio, και αρχίζει να ερευνά την αρρώστια του πατέρα του. Έτσι, φεύγει με σκοπό να βρει αποδείξεις. Στον δρόμο του συναντάει τον Speedwagon και την συμμορία του, που προσπαθούν να τον κλέψουν. Στο τέλος, όμως ο Speedwagon συνειδητοποιεί πόσο καλό χαρακτήρα έχει ο JoJo και αποφασίζει να τον βοηθήσει να ξεσκεπάσουν τον Dio, και άμεσα βρίσκουν ποιος παρέδωσε το δηλητήριο.
Γυρνώντας στην έπαυλη, στήνουν παγίδα στο Dio, ο οποίος την ίδια μέρα είχα πάει έξω κάνοντας πειράματα με την μάσκα, ανακαλύπτοντας ότι όποιος την φοράει γίνεται βρυκόλακας. Έχοντας αποκαλυφθεί πια σε όλους, αποφασίζει να φορέσει την μάσκα, απορρίπτοντας έτσι και το τελευταίο κομμάτι ανθρωπιάς που του ‘μένε. Στην νέα του μορφή, καταφέρνει και σκοτώνει και τον πατέρα το JoJo και όλους τους αστυνομικούς που τον είχαν περικυκλώσει. Ο JoJo, σε μια απελπισμένη του προσπάθεια, καταφέρνει και νικά τον Dio, νομίζοντας ότι έχει πεθάνει. Η βίλα και ότι είχε η οικογένεια Joestar καταστρέφονται. Ύστερα, ο JoJo μαθαίνει ότι ζει και ότι αυτήν την φορά θέλει να κατακτήσει τον Κόσμο. Ο Jonathan πλέον θα κάνει τα πάντα για να τον σταματήσει…
Βαθμολογία:Πρόκειται για την πιο σκοτεινή από όλες τις ιστορίες της σειράς, αλλά το φως μέσα στο σκοτάδι, που είναι ο χαρακτήρας του Jonathan, καταφέρνει να γεμίζει με ελπίδα του αναγνώστες. 8/10
Το στυλ του Αράκι είναι μοναδικό. Όλοι οι πρωταγωνιστές είναι φουσκωτοί, οι χαρακτήρες κάνουν πόσες στο πουθενά, γράμματα αιωρούνται από το πουθενά για να χαρακτηρίζουν την ατμόσφαιρα τριγύρω τους. Αρχικά φαίνεται περίεργο, αλλά όσο πιο πολύ επενδύσει κανείς μέσα στην σειρά, βλέπει πόσο δημιουργικό είναι πραγματικά αυτό το σύνολο. Το Animation επίσης είναι καλοφτιαγμένο, όχι μόνο απεικονίζει άρτια το σχέδιο του Αράκι, αλλά και το εμπλουτίζει. Οι κινήσεις τον χαρακτήρων φαίνονται καθαρά, τα σπέσιαλ εφέ δεν έχουν κολλήματα, και γενικά είναι μια αξιοπρεπείς δουλειά.
Επίσης αξίζει να σημειωθεί ότι το JoJo είναι μια σειρά γεμάτη μάχες. Ειδικά από την στιγμή που JoJo μαθαίνει ότι Dio ζει, αρχίζει και εκπαιδεύεται με την καθοδήγηση του Βαρόνου Zeppeli στο πως να πολεμάει με την μυστικιστική ενέργεια Hamon, που μπορεί να εξολοθρεύσει βρικόλακες. Όλες οι μάχες από αυτό το σημείο και έπειτα, ενώ ήδη ήταν καλοσχεδιασμένες και είχαν impact σε κάθε χτύπημα, απέκτησαν ένα καινούργιο και πρωτοποριακό στυλ.
Βαθμολογία: Αν και είναι εξαιρετικό το animation, στις επόμενες σεζόν βελτιώνεται όλο και περισσότερο, με αποτέλεσμα στα reruns να παρατηρεί κάποιος μερικά κολλήματα. 7/10
Κάθε χαρακτήρας είναι μοναδικός. Από τον καλοσυνάτο JoJo στον διεστραμμένο Dio και από τον αστείο Speedwagon στον ηρωικό Baron Zeppeli, οι χαρακτήρες έχουν φτιαχτεί, ώστε ο καθένας να έχει διαφορετική προσωπικότητα, διαφορετικές αρχές, διαφορετικό είναι. Και στο πρώτο part, με ένα συγκριτικά μικρότερο καστ από τα άλλα, αυτό φαίνεται περισσότερο.
Βαθμολογία: Οι χαρακτήρες του Phantom Blood είναι όλοι ένας προς ένας, και καταφέρνουν να παρουσιάσουν πολλές φορές αληθοφάνεια. 9/10
To Opening, Sono chi no Sadame (For the Blood of all the JoJos) του Hiroaki Tommy Tominaga, με το δυνατό του intro και τα μοναδικά του φωνητικά ανεβάσματα, βάζει το κοινό στο κλίμα του JoJo.
Από την άλλη το Ending Theme του JoJo, είναι το Roundabout των Yes, είναι ίσως το πιο γνωστό τραγούδι που συσχετίζεται με την σειρά. Μάλιστα, είναι ένας από του κύριους λόγους που η σειρά είναι τόσο διάσημη. Άπειρα To be continued… memes στολίζουν το διαδίκτυο, και πλέον όλοι συσχετίζουν τις περιπέτειες των JoJo με αυτό το τραγούδι.
Βαθμολογία: Άνετα τα πιο memorable τραγούδια που κοσμούν αυτή την σειρά. 10/10
Το Phantom Blood είναι ένα από τα καλύτερα intro σειράς που υπάρχουν, σε βάζει στο κλίμα του JoJo, και σε κάνει είτε να ανυπομονείς για περισσότερο, είτε να θες να διαβάσεις τα βιβλία. Για αυτό και άξια παίρνει την βαθμολογία 8.5/10.
Ραντεβού το επόμενο Σάββατο, όπου θα αναλύσουμε το part 2: Battle Tendency!
